Margje

Speciaal voor Madelon, Gea en alle andere lezers die me lieten weten mijn samenvattingen te missen is er hier weer een Boer zoekt Vrouw samenvatting. Want ik kijk BZV zodat u het niet hoeft te kijken. Vandaag precies op tijd om bij de lunchpauze helemaal bijgepraat te zijn!

Wim denkt, praten met een vrouw is best moeilijk, ik zet de autoradio gewoon keihard, dat maakt het vast makkelijker. Wel opletten Wim, Paula is al weggelopen, straks rent Marit ook nog weg. Hoewel romantisch samen over het water staren wel weer een goed idee was misschien, dus toch slim dat je haar even mee hebt genomen, weg van de boerderij. De windmolens op de achtergrond draaien rond terwijl Wim een arm om Marit heen legt. Ach, kijk nou, zou het dan toch? Al voelt Marit nog niet helemaal dat het whoehaaaaaaaah gaat. Ofziets. Terug op de boerderij drinken ze samen een biertje en hebben ze een serieus gesprek waarin Wim aangeeft dat hij haar wel echt heel erg leuk vindt. Dat vindt Marit fijn om te horen, maar ook lastig, dat het nu opeens na al die dagen er wel uitkomt. Zij moet nog even schakelen tussen al haar gevoelens, er gebeurt opeens zoveel. De volgende ochtend lijkt het alsof ze al jaren samenwonen, zo relaxt allemaal. Nu alles uitgesproken is, en ze blijkbaar een leuke avond hebben gehad de vorige dag, is er ruimte voor vrolijkheid en ontspannenheid. Achterop de quad slaat ze vol overtuiging de armen om haar boer heen. En kijk nou, verhip, daar staat Yvon opeens langs het weiland. Yvon is helemaal verbaasd dat ze zo’n vrolijk stel ziet staan. Marit gaat er voor, zo vertelt ze blij aan Yvon. Wim glundert. De goede raad van Yvon heeft geholpen. Ze hebben zelfs al gezoend! Marit en Wim willen graag samen op weekend. Boer zoekt vrouw missie geslaagd! Doei!

Bij Marnix zijn nog wel twee vrouwen te logeren. Daar koken de vrouwen het laatste avondmaal en bereidt Marnix een hottub voor (ik dacht dat het al snikheet was tijdens die logeerweek, dan heb je toch eerder een verkoelend zwembad nodig?). Tijdens het eten begint Janneke over mindmappen. Altijd handig als je je gedachten wilt ordenen, zo legt ze uit. Dat wil Marnix wel eens op papier zien. Maar wel graag even niet te veel woorden, legt hij uit, maximaal tien of vijftien ofzo. Dus of de vrouwen maar even tien woorden willen opschrijven waarin voor hem dan duidelijk wordt hoe zij de logeerweek hebben ervaren. Dat lijkt hem wel een handige manier om hem te helpen zijn keuze te maken. Er ontstaat een intense discussie over hoe je wel of niet moet mindmappen. De vrouwen geven aan dat mindmappen zo niet werkt. Marnix houdt vast aan zijn plan. Snel de tafel afruimen dan maar, denkt Janneke. Want zodra er iets moet, dan haakt zij af.
Marnix laat zich niet kennen en terwijl de vrouwen buiten bespreken dat het zo een beetje rare manier is om een keuze te maken, legt hij papier en pennen neer om daarna de hottub verder op te stoken. Daarna zitten de vrouwen binnen bij een glas wijn naar de pennen en papiertjes te staren. Bij hen is voornamelijk de irritatie opgestookt. Hij luistert dus blijkbaar niet? Want nu moeten ze toch woorden op papier zetten? Janneke balanceert tussen gepikeerd en wanhopig zijn en zoekt steun bij Bertine. Bertine ziet dat hij het moeilijk heeft, begint ze meelevend. Maar hé, vindt Janneke, wij hebben het toch ook moeilijk? Bertine besluit toch dingen op te schrijven, even in alle rust, op haar kamer en begint trouw aan haar huiswerk. Janneke zit zich aan de eettafel op te fokken bij het wijntje. Daarna besluit ze een brief te schrijven in plaats van een mindmap volgens de regels van Marnix. Het begon allemaal ook met een brief tenslotte, misschien moet het dan ook maar eindigen met een brief? Ze brengt de brief naar Marnix, en gaat dan een eindje lopen. Marnix leest dat Janneke het jammer vindt dat hij niet op een andere manier heeft aangegeven dat hij hulp nodig had bij zijn keuze. Geen mindmap woorden daarom van haar, maar een brief kan hij krijgen. Ze wil laten weten dat ze veel liefde te geven heeft, maar ook een sterk karakter heeft en wenst hem toe dat hij gaat kiezen wat het best bij hem past en voor wat hij nodig denkt te hebben. Marnix stookt daarna het hottubvuurtje nog verder op (hoe heet moet dat water in hemelsnaam worden?) en loopt daarna Janneke achterna. Hij geeft haar gekscherend een standje dat het meer dan tien woorden waren, Janneke kan het niet waarderen. Tussen de paarden ontstaat een interessant gesprek. Hoe goed kennen ze elkaar? Zien ze elkaar nog zitten? Waarom moet het soms zo stug gaan allemaal, vraagt Janneke. Marnix legt uit dat hij de brief misschien nog wel meer waardeert dan die tien woorden en is onder de indruk dat zij doorzag dat hij hulp nodig had met kiezen. Bizar gewoon. Janneke is onder de indruk van zijn verhaal. Blij kijken ze elkaar aan. Maar oh ja, Bertine is er ook nog. Janneke gunt hem en Bertine ook nog even ruimte.
Marnix gooit nog maar eens een pallet in het vuur (is hij van plan die vrouwen gaar te koken ofzo?) en dan komt Bertine haar huiswerk brengen. Ook zij blijkt een brief te hebben geschreven. De stouterd! Ze schrijft dat ze het allemaal doodeng vindt, maar ook dat ze denkt dat zij samen elkaar kunnen boeien en verrassen en het leven mooi en bijzonder kunnen maken. Ja zeg, nog zo’n mooie brief, dat maakt het niet makkelijker voor Marnix. Maar wacht, hier wordt nu wel geknuffeld en lief naar elkaar gelachen. Allebei de vrouwen zijn leuk, vertelt Marnix, en heel anders, dat maakt het zo moeilijk. Ik durf het wel aan, zegt Bertine. Maar ik weet het nog niet antwoordt Marnix snel, die daarna een potje over het bijna kokende hottubwater gaat staren. Uiteindelijk wordt die hele hottub door niemand gebruikt. Kansloos, aldus Marnix die in het donker op de bank zijn zonden overdenkt. Janneke komt nog even met één wijntje (en dan naar bed) bij hem zitten. Als ze net in gesprek zijn over hoe verschillend de vrouwen zijn, komt Bertine aanlopen (met ook een wijntje in haar hand). Of ze straks terug moet komen of….?? Nee hoor, zegt Janneke, als jij nu hier wilt zien, dan mag je hier zijn hoor, dat is voor mij geen probleem. Dan gaan ze maar met zijn drietjes bespreken dat de vrouwen zo verschillend zijn. Marnix is ook bang om een verkeerde keuze te maken en de ander pijn te doen. De vrouwen geven aan dat ze elke keuze heus aankunnen. Marnix blijft maar zeggen dat ze het hem niet makkelijk maken. Buiten blaast de hottub stoom af.

Bij Jaap zijn ook nog steeds twee logees. Ondanks dat hij al meerdere keren heeft aangegeven dat hij ze best allebei wil houden, lijkt KRONRCV en de twee vrouwen niet klaar te zijn voor een wooncommune en zal ook hij moeten kiezen. Hij gaat even samen met Marian even op pad. Lekker naar het water staren. Want water heeft zoveel facetten. Een goede keuze, zo blijkt, want Marian zat al te wachten op een rustig momentje en op een Jaap die zijn gevoel toont. Samen zitten ze op een bankje langs de waterkant. Jaap geeft aan dat hij merkt dat Marian van alles oppikt gedurende de week. Marian vindt dat ze goed kan luisteren. Ik hoor steeds maar halve zinnen van Jaap, maar Marian vindt het een heel goed gesprek. Die heeft blijkbaar aan een half woord genoeg, zo goed kan ze luisteren. Ze is blij dat Jaap even tijd voor haar toont. Maar later op de dag verschanst Jaap zich weer tijden in zijn kantoor, terwijl de dames in de tuin theeleuten. Of koffiedrinken. Weet ik veel. Gelukkig komt Jaap uiteindelijk ook een bakkie halen en zijn spierballen laten zien. Jaap bespreekt met beide vrouwen dat Petra allerlei huiselijke zaken aan hem vraagt. En dat Marian dat niet doet. Denkt Marian soms dat het allemaal wel goed zal komen? Marian begrijpt niet waar het over gaat. Ik ook niet. Nou, legt Jaap uit, Petra vraagt bijvoorbeeld hoe ik in bed lig, op je zij of anders. Dat soort dingen vraag jij allemaal niet. Marian geeft aan dat ze dingen juist wil ontdekken, of dat hoe dingen gaan haar soms niet uitmaken. Maar ze laat wel gauw weten dat ze zeker wel nieuwsgierig naar hem is. Aan het eind van de dag nodigt Jaap Petra uit voor een wandelingetje naar de pony’s. Zodat ook zij even even een één op één momentje hebben. Petra moet eerst even plassen. Terwijl ze samen bij de minipaardjes wandelen, wil Petra weten waarover Jaap het wil hebben. Hij geeft aan dat hij rekening wil houden met iedereen. En hij grapt maar weer eens dat hij het heel moeilijk vindt en ze het liefst allebei wil houden. Een co-relatie ziet hij wel zitten, zo zegt hij. Ik denk dus ondertussen serieus dat als beide vrouwen zouden aangeven dat best te zien zitten, we eindelijk eens een poliamoreus boerzoektvrouwstel zouden overhouden van een logeerweek. maar Petra vindt dat hij een keuze moet maken waar hij zich het beste bij voelt, zonder per se te bedenken dat hij een ander daar mee kwetst misschien. Maar wat is nou de goede keuze, vraagt Jaap zich af? Petra legt uit dat je nooit zeker weet waar je voor kiest. Achter de berg kan alles er anders uitzien dan je je voorgesteld had, zo visualiseert ze de boel. Dat snap ik best. Ik heb soms al dat een chocoladereep veel minder lekker is dan verwacht. Maar goed, een nieuwe chocoladereep is snel gehaald, een nieuwe vrouw halen is wat moeilijker.

Steffi wist het voor het slapen gaan zeker, voor wie ze de volgende dag zou kiezen. Gelukkig waren die gevoelens er in de ochtend nog steeds. Als ze bij hem is, kan ze niet meer normaal nadenken. De keuze moeten uitspreken, dat is andere koek. En nu ze opeens toch over haar oren verliefd is, gaat ze weer twijfelen aan zichzelf, haar onzekerheid speelt zich parten. Zo’n leuke kerel kan toch zeker een veel leukere vriendin krijgen? Ze vindt zichzelf lomp en niet knap, zo vertelt ze aan de camera, en die jongen verdient toch eigenlijk beter?
Roel vindt Steffie een goede meid die een goede vent verdient. Het liefst hem. Want ze passen goed bij elkaar vindt hij. Maar zo niet, dan alsnog een andere goede vent. Maar goed, hij is ook maar gewoon Roel. Achgos, hij lijkt opeens op een mannelijke versie van Steffi!
Harrold vindt Steffie een mooie meid om te zien. Echt een boerenmeid om te zien. (Zijn woorden dus hè, niet dat u denkt dat ik er dat van maak). En Steffi is heel belangrijk voor hem geworden. Maar of hij ook belangrijk voor haar is? Oh hemel, beide mannen zijn zwaar onder de indruk van onze Steffi!
Steffi hakt uiteindelijk de knoop maar gewoon door. Ze wil de mannen gaan vertellen dat ze een keuze heeft gemaakt. Niets wachten tot het officiële moment met Yvon in de tuin, maar gewoon nu al. Na het schoonmaken van de trekker (tractor?) vraagt ze of Harrold de trekker binnen wil zetten. Ze wil even alleen met Roel zijn, om met hem te praten. En daarna ook even met jou, vertrouwt ze de moeilijk kijkende Harrold toe. En dan komt eindelijk het hoge woord er uit. Al wandelend vertelt ze Roel dat ze door hem de kluts helemaal kwijt is. Roel vertelt dat zij hem heel blij maakt en dat hij heel graag bij haar wil zijn. Ik zit op de bank plaatsvervangend blij te zijn. Wat goed dat hij zijn vakantie heeft verzet voor Steffi zeg, anders had Steffi hem helemaal niet te logeren gehad! Steffi is heel opgelucht dat hij haar ook echt wil. Maar die moet nog wel Harold gaan vertellen dat het over is. Hij is een supertoffe kerel, en hij zou haar beste maat kunnen zijn. Maar ja… Bij het woord ‘maat’ weet Harrold het al. Hij staat er sipjes bij, maar weet ook dat je liefde niet kunt dwingen, zo vertelt hij haar. Hij hoopt dat ze lange tijd gelukkig met hem gaat worden. Dat hoopt Steffie ook, en Harrold mag altijd een biertje komen drinken. Gelukkig is Yvon er ondertussen voor de broodnodige nazorg. Harrold vertelt dat hij het gevoel had dat de gesprekken tussen hem en Steffi wat stroever liepen, terwijl die tussen Roel en Steffie voelden als een mes door een warm pakje boter. Zelf doen wij altijd een warm mes door een gekoeld bakje boter, maar hé, wij zijn Harrold niet. Harrold geeft toe dat hij van binnen keihard zit te janken. Dus meer grappen durven we niet te maken. Gelukkig vertelt hij dat ondanks zijn verdriet van binnen, het laagje chroom aan de buitenkant nog wel blijft blinken. Opeens zie ik mogelijkheden voor Harrold als tekstschrijver voor Blöf of Marco Borsato! Buiten in de tuin aait Roel de arm van Steffi. Als Yvon en Harrold naar buiten komen feliciteert Harrold grootmoedig zijn ex-concurrent Roel en rijdt weg op zijn trekker. Steffi en Roel blijven achter als een gelukkig stel. Ik vraag me af of Harrold een biertje komt drinken en grappen komt maken op het huwelijksfeest van Steffi en Roel, terwijl Yvonne doorrijdt naar Michelle.

Bij Michelle mogen de champignons geoogst. Opeens is het druk in de loods (die superschoon is door al het harde werken van de logees de afgelopen dagen!), tientallen vrouwen werken langs de lopende banden. Alsof de logees opeens uit meerdere boerinnen kunnen kiezen. Maar het was juist Michelle die een keus moet maken. Ruud vindt het spannend. Michelle probeert de mannen te leren hoe het champignons sorteren moet. Maarten voelt van alles als hij Michelle ziet lopen en ziet hen wel samen de toekomst tegemoet lopen. Ruud vindt het jammer dat je liefde niet kunt kopen, anders had ie wel gespaard. Terwijl de jongens paddenstoelen uit blijven zoeken, heeft Michelle even een momentje van rust in de keuken met haar mams. De moeder van Michelle vindt beide jongens erg leuk en ze zouden allebei wel bij Michelle en de familie passen. Michelle vindt het eng, maar voelt voor een van de mannen wel meer vlinders dan voor de ander. Yvonne is ondertussen aangekomen op de boerderij en neemt een voor een de mannen even apart. Hoe staan zij er in? Maarten heeft gevoelens ontwikkeld voor Michelle, ze heeft hem laten zien dat er zoveel mooie dingen in het leven zijn, hij is de afgelopen dagen stukken positiever geworden (jemig zeg, wat zo’n healing met stenen al niet teweeg kan brengen!). Ruud ziet het ook helemaal zitten, maar twijfelt soms wel of Michelle wel voor hem zal gaan. Michelle zelf is ondertussen in tranen. Deze hele logeerweek vond ze slopend en heeft haar veel nachtrust gekost. En wat nou als ze nou (weer) een verkeerde keuze maakt? Want het ging zo vaak fout in haar leven.
Tijdens het keuzemoment is de spanning bijna zichtbaar. Michelle kiest uiteindelijk voor Maarten. Sorry Ruud. Maarten slaakt een zucht van opluchting. Yvon moet een geschrokken Ruud opvangen. Hij had het graag heel anders zien aflopen. Yvonne hoopt dat hij de deur naar zijn hart op een kiertje laat staan. Ik vermoed dat er hordes vrouwen die deur open willen duwen! Ondertussen zoenen Maarten en Michelle een potje (geef toe, het bekt ook taalkundig best lekker, Maarten en Michelle. Zelf had ik voor Ruud gekozen, als ik Michelle was geweest. Hoewel Maarten en Margje ook veel beter klinkt, maar ja ik ben Michelle niet). In de tuin neemt het kersverse stel afscheid van Ruud. Yvon zwaait hem uit op de oprit. Maarten en Michelle liggen dan al op de bank te kroelen. Missie Boer zoekt Vrouw geslaagd, nummer twee! En ik hoop van harte dat Ruud met zijn lege spaarpot toch een hele leuk vrouw aan zijn zijde krijgt. Een Ria, Roelien, Rieneke of Rosa bijvoorbeeld.

Die logeerweek is eigenlijk maar drie dagen, maar we kijken er nu al drie weken naar. Wij kregen er afgelopen week een uurtje bij door de wintertijd. De KRO-NCRV weet de logeerweek bij de boeren eindeloos te laten duren.
Best knap, alles zo lang rekken. Zo doen we er weken over voordat we eindelijk weten met welke vrouw slash man de boer slash boerin een weekendje weg gaat. Want dat is al jaren de volgorde hè; voorstellen, brieven schrijven, schrijvers kiezen, speeddaten, logeren en dan uiteindelijk met 1 iemand op citytrip. Je moet er wel wat voor over hebben om gratis een weekendje weg te kunnen de echte liefde te vinden. Het recept is oud en vertrouwd. En werkt elk seizoen wel weer voor één of meerdere boer(inn)en. Dan bloeit de liefde tijdens dat weekendje weg op tot ongekende hoogtes en komen er uiteindelijk Boerzoektvrouw baby’s van.

Maar goed, voorlopig logeren we gewoon nog overal op de boerderij slash bedrijf en wordt er nog helemaal niet gecitytripped, behalve dan door de logees die naar huis mogen; die krijgen een enkele reis terug naar hun eigen city cadeau. Doei en dag en succes verder.

De korte samenvatting voor de snelle lezers:
Er zijn badpakkenrondes bij Marnix en Wim.
Er zijn BBQ’s met vrienden en familie bij Michelle, Steffi en Wim.
Er wordt nogal wat gecommandeerd door Michelle die zegt de liefde te zoeken, maar ze als werknemers behandelt.
De dekhengst van Steffi mag er weer op, de logees kijken weer toe.
En Jaap hangt glunderend in de hoek van zijn hoekbank voor de t.v. met in elke arm een vrouw.
Marnix moet eindelijk ook een vrouw naar huis sturen.

Hieronder de lange samenvatting voor iedereen die nog een extra uurtje wintertijd over heeft:

Bij Marnix is het al weken het zelfde liedje: Marnix vindt het allemaal maar ingewikkeld, die vrouwen waar hij uit moet kiezen en Marnix wil graag alles alleen doen. Logee Willemijn is juist dol op dingen samen. Bij Bertine kriebelt iets van warme vriendschap, dat is voor haar in combinatie met vertrouwen een goede basis voor liefde. Maar echt contact is er nog niet geweest, en ze houdt niet van dingen forceren. Janneke weet voor 100% zeker dat ze wil blijven.
Marnix zelf vindt het een grote stap die hij moet nemen, want je laat toch niet zomaar iedereen binnen in je hart. Willemijn stapt dat hart in ieder geval niet binnen. Want zij moet vetrekken. Marnix denkt dat zij eerst zelf gelukkig moet worden in plaats van het bij een ander te zoeken. Willemijn baalt er wel van. Want ze denkt echt dat ze een match hadden kunnen zijn. Maar ze kan niet bij zijn gevoel komen. En hij legt te veel gewicht aan haar burnout, ze had gehoopt dat hij zou zien dat het juist steeds beter met haar gaat. Ze blijft verder zoeken naar een leuke liefde, eentje die van dieren houdt. Janneke is blij dat ze mag blijven. Maar die weet natuurlijk nog niets van die Niks is ook iets liefdesachtigeverklaring die Marnix over haar deed vorige week. Janneke vindt Marnix wel wat wispelturig. Ook in zijn reacties. Dan zegt zij over iets “Lijkt me leuk”, en dan zegt hij, “Dat weet je nog helemaal niet”. Terwijl Marnix aan het werk is, maken zijn vrouwen een ontbijt. Janneke bedenkt alvast hoe ze de tuin wil opknappen voor een beter uitzicht. Marnix vindt dat de brandnetels die ze weg wil halen ook natuur zijn en boort haar plannen de grond in. Oh jee, zo wil Janneke straks niet meer blijven! Na het buitenontbijt gaan ze binnen in de minikeuken samen de vaatwasser inladen en de rest van de afwas doen. Kont aan kont wordt er gewerkt en ietwat omgemopperd en gelachen en geouwehoerd. Marnix vindt het leuk om met ze te geinen, dat is zijn manier van openstellen, zo vertrouwt hij ons toe. Wij zien dat hij het vooral leuk lijkt te vinden dat de kleine keuken tot lichamelijk contact leidt.
Daarna komt er nog meer lichamelijk contact. Maar dan met een koe. Op deze derde logeerdag mogen de koeien geschoren worden. De vrouwen halen de tondeuse over de koe heen terwijl Marnix het beest borstelt. Marnix moet de dames helpen en dat blijkt een mooie manier om achter een vrouw te staan en haar lichaam vast te pakken om te sturen hoe alles moet. Marnix spoelt ondertussen de koe af en maakt er een waterfestijn van door ook de dames nat te spuiten. Vervolgens mag de koe geshampood worden. Marnix vindt het wel leuk om de vrouwen het zakie van de koe laten wassen. Oh, het is dus blijkbaar een stier. Niet te hard knijpen hè, zegt ie nog. Jenneke durft dat wel aan. En dan zegt Marnix jaloers te zijn op het beest. Tot zover de seksuele spanning bij Marnix. Snel afkoelen in een hele grote brede sloot dan maar. Lekker samen zwemmen. Ook een prima manier om wat meer lichamelijk te zijn. En dan lekker zonnen in het gras en wat doorpraten. Bertine vindt dat Janneke heel andere maniertjes heeft dan zijn. Ze gaat zich niet vergelijken met anderen. Gewoon blij zijn met jezelf, dan ben je de leukste versie. Marnix ligt doet zijn ogen dicht, met aan elke zij een vrouw naast hem. Ik weet niet zeker of deze logeerpartij voor hem een droom of een nachtmerrie gaat worden.

Wim doet wat klusjes, zodat hij later kan gaan zwemmen met zijn vrouwen. Het is namelijk snikheet. Gelukkig is er een klein meertje vlakbij zijn huis. Een perfecte plek voor de badpakkenronde wat watertennis (de meiden), achter het balletje aanzwemmen (wim) en elkaar in badkleding bekijken (allen). Wim blijkt niet zo sportief, dat valt Paula een beetje tegen. Zonnebaden aan de kant dan maar. Want Wim vindt dat het werken op de boerderij al hard werken genoeg is. De meiden plagen hem soms een beetje, dat laat hij over zich heen komen, dat zou Marit liever anders zien. Ze vreest dat hij te volgzaam is. Merken we hier de eerste scheurtjes in de adoratie van de vrouwen? Niet sportief, niet assertief. En dan blijkt ook nog eens dat een boer niet zomaar elk jaar drie weken op vakantie kan, vanwege dat boerenbedrijf. Dat lijkt bijna een dealbreaker te worden! Gelukkig is er die avond een bbq met vrienden. Die enthousiast zijn over Wim en vertellen hoe hij nou precies in elkaar zit. Dat Wim heus alles is wat zij willen dat hij is. Tijdens de bbq hebben de vrouwen het in ieder geval wel gezellig met zijn vrienden. Wim bespreekt even apart met zijn vrienden wat zij er van vinden. Marit of Paula, wat past beter? Zijn vrienden vertellen hem dat hij toch echt zelf moeten kiezen, maar ook dat hij de vrouwen misschien maar eens wat meer aandacht moet geven. Zouden ze instructies van Yvon hebben gehad?

Michelle moet de sorteerlijn op orde hebben, want de champignons zijn bijna groot genoeg om geoogst te worden. Gelukkig heeft ze medewerkers liefdezoekers te logeren. De mannen mogen meehelpen met het testen van alle lopende band zaken. Maar ze letten niet goed genoeg op vindt Michelle, want ze zien niet dat een deel van de band hoehèhèhoe (een soort vaag geluid) doet, en dat moet niet. Michelle en haar werknemers mannen werken verder door. Maarten helpt hard mee, net als Ruud. Want hoe moeten ze anders indruk maken op Michelle? Ruud moet gaat daarna boodschappen doen, Maarten pakt maar snel zijn momentje. Die wil even laten weten dat hij haar “Pak even dit, pak even dat”-opmerkingen niet zo leuk vindt. Ze commandeert wel iets te veel, vindt hij. Gelukkig wordt het geen drama. Michelle laat gewoon weten dat ie er best tegen in kan gaan hoor. Maarten vindt dat het haar siert dat ze tegenspraak goed kan handelen. En daarna wordt het omgekeerde functioneringsgesprek een soort van gezellig. Michelle zit giechelend op de bank. Samen bespreken ze dat ze eigenlijk allebei niet echt open zijn, dat ze eerst iemand moeten vertrouwen voordat ze elkaar echt openstellen voor elkaar. Michelle geeft aan dat hij aan veel eisen voldoet, maar dat er nog iemand rondloopt op het erf. Die is ondertussen terug van het boodschappen doen. Oh wacht, daar is hij al weer. Dan hangen ze alledrie loom op de bank. ALs Michelle even weg is, wil Ruud weten wat Maarten en Michelle hebben gedaan toen hij weg was. Jaloers Ruud?
Ook bij Michelle is er een bbq. Samen met haar hulpjes mannen bereidt ze de boel voort. Michelle vindt het fijn dat Ruud netjes werkt in de keuken. Ruud ervaart dat ze haar aandacht netjes verdeelt over haar beide logees. Zelf vindt hij hen beiden in de keuken een dreamteam. Samen een salade maken vindt hij heerlijk. Beetje snijden, beetje kloten, die momenten duren hem veel te kort. De vriend(inn)en van Michelle willen van alles weten over de mannen. En dan komen ook de ouders en zus van Michelle nog langs. Maarten stort zich op de bbq en wordt steeds minder spraakzaam. Ruud mengt zich lekker in de groep, ook al is iedereen zijn naam direct na het voorstellen al weer vergeten.

Jaap had ergens een lek in de waterhuishouding en moet hard aan het werk om dit te fixen. Eerst gaat hij alleen op pad, maar dan betrekt hij de logees er ook maar bij. Samen met zijn vrouwen bekijkt Jaap alles en zoekt hij naar de kern van het probleem.Marian denkt graag een stukje mee, want het bedrijf heeft voorrang, dat snapt ze best. De waterhuishouding blijkt een enorm complex geheel te zijn. Daarna staat ze samen met hem bij het koffiezetapparaat. Marian heeft wel begrip voor zijn keuzes en focus, dat snapt Jaap, want zij heeft een ondernemersachtergrond. Het gesprekje bij het koffiezetapparaat lijkt op onhandig flirten en wordt voortgezet aan het bureau van jaap. Marian schuift haar bureaustoel dicht bij de zijne. Het gesprek wordt persoonlijker, en eindigt met een aai van jaap over haar knieën. We zien hier van alles gebeuren en Petra lijkt letterlijk en figuurlijk buiten beeld!
Jaap houdt pony’s als een hobby. Tja. Wat moet je daar nou van vinden? De vrouwen vinden het in ieder geval super leuk. Enthousiast klauteren ze het weiland in om een potje te gaan knuffelen en zoenen met de minipaarden. Ondanks de snelweg woon je hier heerlijk, zegt Marian, of was het nou Petra, terwijl de vliegtuigen van en naar Schiphol overvliegen. Liefde maakt blind en doof blijkbaar.
Daarna heeft ook Petra een momentje alleen met Jaap. Samen zitten ze op het dak. Leren ze elkaar genoeg kennen? Dat willen ze van elkaar weten. Petra dentk van wel. Jaap wil weten of de klik er nog steeds is. Die is er nog steeds, laat ze weten, ze vindt het leuk om hem bezig te zien en ze vindt hem een lief mens.
Die avond hangen ze gedrieën in de hoek van de bank. Jaap in het midden, met zijn armen om de vrouwen. Samen kijken ze een film. Jammer dat hij geen videorecorder meer heeft, verzucht Jaap, anders hadden ze de video van Titanic kunnen kijken. Jaap doet het beter dan Jack. Geen zinkend schip te zien hier. In elke arm heeft Jaap een vrouw liggen. Ik kijk er vol verbazing naar. Jaap glundert zo dat hij licht geeft.

Bij Steffi zingen de logerende mannen Lang zal ze leven voor Steffi die jarig blijkt te zijn. Steffi vindt dat maar ingewikkeld, in de belangstelling staan, dat is niet haar ding (dat zij zich überhaupt heeft opgegeven voor Boer zoekt vrouw vind ik nog steeds een wonder!). Ze krijgt een geurtje, niet dat ze stinkt hoor, en chocolade. Daarna gaan ze door naar de dekhengst die aan de bak mag. De mannen kijken met hun armen over de borst toe hoe Steffi de penis van het paard in de namaakmerrie duwt. Harrold is blij dat zaakje er weer in zit, dat het gelukt is. Het paard zelf wil er na gedane zaken eigenlijk niet vanaf. Die hangt wel lekker en kijkt eens achterom naar de mannen die nog steeds staan te kijken. Waarschijnlijk denkt hij, ik heb het beter voor elkaar dan jullie, gozers! Ja mooi, vinden de mannen. En dan mag er gereden worden. Mag dat gelijk na het dekken, vragen de mannen, dat rijden? Waarschijnlijk doen ze zelf na een ontlading liever een dutje? Maar het kan en mag, aldus Steffi, die enthousiast doorvertelt over het beest. Hij doet mee aan dressuurwedstrijden en heeft olympisch potentieel! Zie daar maar eens van te winnen, als logerende man.
Steffie heeft wat vrienden uitgenodigd voor haar verjaardag. De statafels komen er aan te pas. Harrold ziet voor zichzelf, maar ook voor Roel, wel een plek naast Steffi. Dat maakt het ingewikkeld. Het liefst zou haar willen strelen of vastpakken, maar dat doet hij nog niet, want stel dat ze meer gevoelens voor Roel heeft? Roel staat ondertussen een verjaardagstaart te maken. Daar heeft hij hele sterke koffie voor nodig. Ik moet steeds vaker grinniken om Steffi die los begint te komen. Als ze Roel voorstelt aan haar vrienden introduceert ze hem met “Hier hebben we optie 2”. De mannen kletsen lekker een eind weg met de andere verjaardagsgasten. En Steffie geint dat de mannen net butlers zijn, die haar goed verzorgen. Harrold ervaart dat ze steeds minder aandacht aan hem geeft, dat was de dag ervoor heel anders. Maar misschien wil ze vandaag Roel beter leren kennen bedenkt hij? Of zou ze er al uit zijn? Het geeft hem een vaag gevoel. Onzeker staat hij om zich heen te kijken. Om vervolgens lief te lachen naar Steffi. In de keuken kletst Steffi met een vriendin over de mannen en de situatie. Dat haar gevoelens steeds weer wisselen. Het feestje duurt tot in de late uurtjes, de zon is al lang onder als we langzaam uit beeld verdwijnen terwijl op het feestje het liedje “It’s an illusion, just an illusion”. Laten we hopen dat Boer zoekt Vrouw dat voor alle deelnemers juist niet blijkt te zijn! De preview van volgende week laten echter zien dat er drama en tranent verwachten zijn.

Vorige week schreef ik er al over. Een camearateam bij je ontbijt, je moet het maar aankunnen. Ik vraag me af of de boeren die meedoen aan Boer zoekt vrouw echt weten waar ze aan beginnen. Natuurlijk, zij hebben vast ook heus wel (al) die vorige seizoenen gezien. Maar dan nog, zouden ze beseft hebben hoe heftig het echt is? Hoe dan ook, er zijn weer keuzemomenten. En om die keuzemomenten door te komen willen alle logees sowieso even een eenopeenmomentje met hun boer of boerin. Want je moet jezelf wel laten zien natuurlijk. 

Marilyn wil dus wel even een alleenmomentje met Jaap. Ze wil graag weten wat Jaap van haar vindt. Want daar heeft ze nog geen beeld bij. Hij vindt haar rustig en meegaand. Is er een klik, wil Marilyn weten. Maar Jaap geeft aan dat het bij hem doorgaans langer duurt voor er een klik is. Door zijn antwoorden wordt Marilyn wat gereserveerder. Als het bij hem niet vonkt, dan bij haar ook niet. Hé, zeg, hallo, dit is niet wat ze ons op de eerste logeerdag beloofde hè. Zij zou het toch letterlijk laten vonken tussen haar en Jaap? Jaap blijkt buren te zijn van zijn ouders. Bij de koffie en appelgebak nemen de vrouwen en zijn ouders de familiegeschiedenis eens door. Jaap probeert ondertussen te bedenken hoe het over een jaar bij hem op de boerderij zal zijn. Wat doet Petra in de keuken, wat doet Mariian in de keuken en wat doet Marilyn in de… slaapkamer?! Hé, horen we daar opeens een dirty mind spreken Jaap?

Alledrie de vrouwen zien de bloementeler wel zitten! Petra vertelt aan Yvon dat Jaap soms heel ondeugend kijkt, en soms heel lief, maar dat hij soms ook wel heel zakelijk kan zijn. Ze snapt niet dat Jaap nog nooit een vrouw heeft gehad. Marian ziet Jaap ook wel zitten, hij is een lieve man, leuk en zorgzaam. Dat mist ze in haar leven. Ook Marilyn vindt Jaap zorgzaam. En gastvrij. Zo nu en dan hebben ze elkaar langer in de ogen gekeken. Dat voelde goed.  Bij Jaap zelf hakt alles er enorm in. Hij had niet verwacht dat het zo intens zou zijn. Wie past er nou het beste in zijn toekomstplaatje? Zijn de vrouwen wel echt zoals ze zijn zoals hij ze nu leert kennen? Hij is ook onzeker. Wat nou als het niet lukt? Dan is hij over een jaar nog alleen. Bij twee van de drie vrouwen voelt hij in ieder geval wel iets. Nog geen vlinders, maar wel een voorzichtig toekomstgevoel. De andere vrouw moet naar huis. Dat blijkt Marilyn te zijn. Helaas, geen klik dus. Dit hakt er bij Marilyn dan weer heftig in. In tranen verlaat ze de tuin waar ze zich zelf al als zijn vrouw zag zitten. In de tuin vraagt Petra of ze hem een knuffel mag geven nou. Even wachten tot Marilyn weg is, zegt zorgzame Jan, anders vind ik dat zo lullig. Marilyn verlaat zonder de roos die ze op haar kussen vond de boerderij. Een laatste dramatisch gebaar? Nog drie zoenen en dan is het voorbij. Jaap loopt nog even mee naar de auto en zegt nogmaals sorry. En dan gaat hij snel de tuin weer in, naar die andere twee vrouwen, om die knuffel te halen. Jaap gaat zijn ouders vertellen over zijn keuze, en de resterende twee vrouwen gaan koken. Jaap kijkt alvast de toekomst tegemoet en maakt een boodschappenlijstje voor morgen.  Daarna gaan ze samen eten. Het lijkt gezellig, maar op zijn grap “Ik ben altijd een grote opschepper dus ik schep maar op” moet niemand lachen. Zien we het nou goed, verandert de gezellige sfeer ietsjes?  Het is nu ieder voor zich. The game is on, Jaap is the price. Jaap geniet van deze onderhuidse competitie, glunderend vertelt hij dat het toch prachtig is dat er twee vrouwen om je vechten? Maar de liefde is geen spelletje Jaap, en kent soms ook allemaal verliezers!

Flirten is wel een soort van spelletje. Maar Wim is niet goed in hints. Of in signalen oppikken. Hij vindt zijn twee overgebleven logees in ieder geval wel leuk leuk. En hij wil graag weten wat ze van hem vinden. Zij vinden hem ook leuk leuk. Iedereen voelt zich op zijn gemak met elkaar. Marit vindt het goed dat hij oprecht om feedback vraagt. Wim wil ook weten of de vrouwen vinden dat een man het voortouw moet nemen, in dat flirten enzo. Eigenlijk wel, blijkt. Samen kijken ze uit over het graan en naar de ondergaande zon. Dit voelt als een nieuw begin, zo filosoferen de vrouwen. De volgende dag neemt Wim het voortouw en gaan ze met hun drietjes op een soort Eftelingslashkermisattractieapparaatwagen naar de aardappelvelden. Daar gaan ze onkruid wieden. Er lijkt meer onkruid dan aardappelen te groeien op zijn velden. Wim heeft volgens mij minstens een paar elftallen vrouwen nodig om dat veld bij te werken! Wederom wordt er uitgesproken dat ze zich zeer op hun gemak voelen bij elkaar. Oh, en wacht, ze vinden elkaar ook lekker. Blijkt het flirten toch het beste te gaan bij het disteltrekken! Daarna komt Klaas de knappe vrouwen checken koffiedrinken. Klaas is de buurjongen van Wim, en zijn collega. Hij vertelt dat Wim altijd heel ontspannen is. Marit krijgt een steeds beter en positiever beeld van Wim. Klaas waarschuwt dat je als partner wel moet kunnen omgaan met de flexibele werktijden van een boer. Het bedrijf gaat voor alles. Paula wil wel minstens net zo belangrijk zijn als het bedrijf. Samen op een eerste plek dan maar?

Steffi staat bij al haar logees nog op de eerste plek. De drie mannen zijn dol op haar.  Vader Jan komt op visite en de mannen leren kennen. Bij de koffie vraagt hij wie ze zijn en waar ze vandaan komen, terwijl de drie mannen proberen al grappend elkaar een beetje af te kraken en zichzelf in een goed daglicht te zetten. Jan hoopt dat Steffi hoteldebotel op een van de mannen gaat worden. Steffi wil van hem weten wat hij er van denkt. Wie zou hij wegstemmen? Jan doet geen uitspraak. Ze zal haar eigen keuze moeten maken. “Aan de maat ligt het niet,” zegt vader Jan, “ze zijn ieder geval alledrie groot” besluit hij. Kevin pakt nog even zijn momentje en geeft haar een cadeautje. Een chocoladetaartje, met Kies voor je hart erop. Steffi vindt het kiezen iets minder moeilijk, vertelt ze aan Yvon, nu ze door de dag heen met iedereen een op een momentjes heeft gehad. Ze laat haar twijfels los en gaat inderdaad haar gevoel volgen.  Wie zal het worden? Kevin hoopt dat ze hem niet zal laten gaan, hij voelt zich goed naast haar. Hij wordt warm van haar lach en ogen. Roel vindt haar eerlijk en dat bevalt hem wel. Harrold vindt het steeds spannender allemaal, hij is niet zeker van zijn zaak. Wat voelt Steffi voor hem? Alledrie de mannen willen blijven. Steffi vertelt dat twee van de mannen wel eens voor kortsluiting bij haar zorgen. Ze vindt het fijn bij die mannen te zijn. Ze bloost er van. De grote mannen zitten als een stel zenuwachtige jochies aan tafel. Steffi laat daarom maar snel weten dat Kevin niet zal blijven logeren. Hij vindt het jammer. Het komt wel goed met jou, vertelt Steffi. Om daarna moeilijk kijkend aan tafel te blijven zitten. Kevin en Yvon praten even na. Had ik meer moeten vertellen, me anders op moeten stellen bedenkt Kevin. Maar dit is wie hij was, dit is hoe het ging. En zo gaat het inderdaad soms gewoon.

Michelle zet haar mannen weer aan het werk. Er moet namelijk weer van alles schoongespoten worden. Echt handig blijken de mannen niet, maar zo’n logeerweek blijkt wel handig voor een grote schoonmaakbeurt van je bedrijf!

Maarten vindt het wel aantrekkelijk dat Michelle alles zo goed weet en kan. Zelf houdt ie ook wel van met zijn handen werken. Een bureaubaan bleek niet zijn ding. Michelle geeft aan dat ze moest leren om dingen uit te besteden en aan anderen over te laten. Ook nu zou ze het liefst het werk wat de mannen doen zelf gaan doen. Maar ze weet dat ze los moet laten. Ondertussen is het hele bedrijf schoongespoten en gaat iedereen iedereen een siësta houden op de tuinbanken.  Alsof er een orgie heeft plaats gevonden ligt iedereen over elkaar heen en naast elkaar voor pampus. Tot de mannen een eitje gaan bakken er er wordt geluncht in de tuin. Maar dan komt Yvon de idylle verstoren. Want Michelle moet ook een keuze maken. Eerst gaat Yvon even met de mannen kletsen. En oh wonder oh wonder, alle mannen willen blijven. Mooie omgeving, mooi plekje, aldus Maarten. Dat klinkt als een makelaar, denk ik, maar hij wil echt graag blijven, gaat hij door, vooral voor Michelle. Ruud vindt haar ook leuk. Michelle is iemand om verliefd op te worden, zo vertelt hij. Zeno vindt haar vrolijk en gezellig, en een brok energie. Michelle voelt zich op haar gemak bij alle drie de mannen. Degene die moet gaan, die is ook heel lief, maar toch voelt ze er net wat minder bij. Die had een iets hoger muurtje. Ze durft haar mannen amper aan te kijken. Dan vertelt ze dat Zeno naar huis mag gaan. Ruud en Harrold halen opgelucht adem. Zeno is er stil van. Michelle checkt even of de andere mannen wel blij zijn. Dat zijn ze. Ook hier wordt geknuffeld. Maar dan voordat Zeno van het erf is. Gelukkig gaat ze daarna wel Zeno uitgeleide doen. Zeno wil weten waarom hij weg is gestuurd. Was hij te lief? “Het is een gevoel,” legt Michelle hem uit, “dus blijf vooral de supertoffe gast die je bent.”Daarna verdwijnt hij in zijn speelgoedautootje van het erf. Ik vrees dat ie de hele weg terug naar huis heeft bedacht hoe hij het anders had moeten spelen. Had hij toch meer gesprekjes met Michelle aan moeten knopen?

Marnix moet van zichzelf niet alleen gesprekjes aanknopen met zijn vrouwen, maar moet ook een kapot hek gaan repareren door te knopen.  Dat gaat hij samen met Bertine doen. Marnix verbaast zich nog steeds over het feit dat zij naar hem heeft geschreven. Ze hebben totaal verschillende achtergronden namelijk, en hij ziet geen raakvlakken. Bertine denkt juist dat ze elkaar goed aanvullen. Hij maakt zich druk over dingen, zij niet. Marnix wil weten hoe zij een toekomst samen ziet? ‘Nou, gewoon…” zegt Bertine. Maar volgens Marnix is er bij hem niets gewoon. Hij vindt haar prachtig, vertrouwt hij de camera toe. Maar hun levenslopen zijn een wereld van verschil. Hij is bang dat ze na een mooie zomer niet zal aarden op het land als het winter wordt. Bertine denkt (zo vertelt zij de kijkers) dat hij angstig is dat ze na alle nieuwigheid van het boerenleven misschien weer iets anders zal willen. Marnix vermoedt dat het tussen hen wel kan spetteren, maar dat het snel uitgespetterd zal zijn. Voorlopig spettert er alleen wat koeienpoep in het rond… Janneke ervaart dat ze nog geen een op een moment met Marnix heeft gehad. Dat begrijpen de vrouwen niet helemaal. Misschien is het omdat hij over Janneke niet twijfelt, bedenkt Willemijn? Heeft hij meer vragen voor haar (W), omdat hij niet weet wat hij met haar aanmoet. Janneke zelf heeft geen idee, ze wil in ieder graag nog even blijven om hem beter te leren kennen. Ook Willemijn wil wel meer van hem ontdekken. Bertine is ook benieuwd wat het lot, oh nee, Marnix gaat beslissen. Ze drinken er allemaal maar een biertje op.  Na al dat bier durven ze dan eindelijk die roze overall aan en gaan ze de koeien binnen halen samen met Marnix. Die koeien zijn theoretisch gezien banger voor jou dan andersom, aldus Marnix. Een van de koeien is een enorme stier. Dat valt op door ehm, zijn enorme ding. Of, zoals een van de vrouwen zegt: Die enorme ballen, dat loopt toch niet? Ik denk tenminste dat die opmerking over die stier ging.  Marnix biecht de cameraman/vrouw op dat bij Willemijn en Bertine het er steeds om wisselt wie hij wil laten gaan. Janneke mag dus in ieder geval blijven, blijkbaar. Want “met Janneke is het gewoon goed”, zo vertelt Marnix. “Maar gewoon goed,”zo gaat hij verder, “is niet sexy, het is niet leuk, het is niet hip en het is niet geil. Het is eigenlijk niks. Maar niks is ook iets.” Ehm. Tja, is dit nou wel of niet een liefdesverklaring die je graag wilt krijgen Janneke?
Daarna mijmert hij nog even door over de andere vrouwen. Willemijn is spontaan. Bertine lekker rustig, en het doet niet zeer aan je ogen. Daarmee bedoelt een boer dat je knap bent. (Ik denk, dat vertaal ik even voor u.).

Als ik het allemaal zo terug lees was het wederom niet echt spannende aflevering. Eigenlijk gebeurde er bijna niks. Maar, zo leerden we van Marnix vanavond, niks is ook iets. Dus kijk, daar heb je het al, de clou van vandaag. Niks is ook iets. En dat niks leverde dus een enorm lange samenvatting op.
Daar moet u het maar mee doen!

 

 

 

 

 

Hmmm, ik miste wat spanning deze aflevering. Of zou ik gewoon niet goed opgelet hebben en van alles hebben gemist?
Hoe dan ook, het was de tweede aflevering over de logeerweek, en die laat zich kort samenvatten als:

gezellig samen bij het kampvuurtje versus een wedstrijdje om een plek op de trekker, tandenpoetsen, nou doeidoei, slecht geslapen versus uitslapen, ontbijten met hagelslag, flirten versus niet flirten en waar blijven de vlinders?

Michelle lijkt goed te begrijpen dat je pas kunt kiezen tussen drie mannen als je ze in ieder geval een beetje kent en ze ook de kans geeft jou te leren kennen. Bij het door de mannen gemaakt kampvuurtje gaan de gesprekken dan ook iets verder dan over hoe mooi het weer is en wat er op de boerderij allemaal te doen is. Ze vertelt over haar relatieperikelen (door Yvon “roerige liefdesleven” genoemd) en dat ze zich door die ene relatie van acht jaar een beetje de grond ingestampt voelde en daarom haar gevoel had uitgeschakeld. Ze stelt zich kwetsbaar op, maar ook sterk, door te laten weten dat ze nu weer wat opgekrabbeld is en weer ruimte voelt voor een nieuwe liefde. De ene man vindt dit soort verhalen makkelijker dan de andere, zo lijkt het. Voor Maarten is het in ieder geval heel herkenbaar. Hij vindt het wel gek om hier te zijn met die twee andere mannen erbij. Het lijkt erop dat ie liever alleen met Michelle bij dat vuurtje had gezeten. Het gesprek heeft hem in ieder geval vermoeid; de volgende ochtend slaapt ie uit terwijl de rest met een duf hoofd aan de ontbijttafel zit. Arme Michelle, ik zou bij mijn ontbijt ook geen cameraploeg willen hebben…Hoe dan ook, Maarten wordt uiteindelijk ook wakker. De drie mannen mogen een enorm hondenhok in elkaar zetten. Daarna kijkt ze romantisch met een man naar haar varkens die een kuifje hebben en mag Ruud helpen met champignons knuppelen (ik verzin dit allemaal niet!). Of Michelle voor Zeno, Ruud of Maarten zal gaan? Geen idee, ze checkt in ieder geval wel even of Ruud haar wel gezellig vindt en of hij al heeft bedacht hoe zijn landbouwmechanisatiebedrijf en haar champignonkwekerij samen kunnen gaan. Hoe dat moet weet hij ook nog niet precies. Ze willen in ieder geval wel allebei kinderen. Ik ben benieuwd of die gaan leren champignons kweken of dat zij haar champignons doodknuppelt en naar Ruud verhuist. Dat hij in zijn relatie een “teamlid” zoekt, vind ik niet echt romantisch klinken, maar goed, misschien bedoelt hij het wel heel hartstochtelijk. Waarschijnlijk zal Michelle ook de tweede logeernacht weer lang wakker liggen en nadenken over van alles. Ik vrees een beetje dat ze aan het eind bedenkt dat ze liever nooit aan dit BZV-avontuur was begonnen.

Marnix is enorm bezig met zijn vrouwen. Vooral met zijn beeld over de drie logerende vrouwen. Want hij heeft zijn mening al klaar. En wil verder vooral met rust gelaten worden lijkt het wel. Zijn tekst deze dag: “Even mijn momentje”. Ook later wordt het niet gezellig. “Blijven staan!” laat hij ze weten als hij de paarden op stal gaat zetten. Marnix doet het liever allemaal zelf en alleen terwijl zijn vrouwen twijfelend toekijken. De volgende ochtend bekent hij aan de kijkers het allemaal maar een kwelling te vinden. Want de vrouwen zijn zo verschillend qua karakter. Hij kijkt er een potje moeilijk bij. Welke past nou het beste bij hem? Met wie zou hij het fijnst samen oud kunnen worden? Of, zoals hij benoemt: “Welke vrouw pakt die drempel weg?”. Ondertussen proberen de vrouwen het ontbijt klaar te zetten. Er wordt een half uur gezocht naar thee (in die volle keuken is dat ook geen makkie natuurlijk). En ook de vrouwen kunnen niet kiezen. Willen ze nou havermout of eieren? Het worden eieren. Met een zucht sjokt Marnix naar de keuken. Janneke kan niet zo goed tegen de gespannen sfeer die er hangt op de boerderij. Het romantische gevoel van de avond ervoor (Lees HIER), lijkt in ieder geval in geen velden of wegen meer te vinden. De vrouwen proberen toch iets samen met hun boer te doen. Of ze moeten helpen met de eieren koken vragen ze. Maar Marnix laat weten dat hij heus wel een paar eieren in een pan met water kan gooien. Zelluf doen dus. Gelukkig zijn de eieren makkelijker te vinden dan de thee. Er staan namelijk minstens vijftig eieren op het aanrecht (ik verzin dit niet!). Ik dacht dat Marnix paardenfokker was in plaats van kippenboer? Maar dan blijkt dat Marnix eigenlijk gewoon een psycholoog is. Want hij laat Willemijn bij een gesprek aan de rand van zijn land weten dat zij volgens hem nog veel te veel met zichzelf zit te struggelen. Als het gesprek daarna voor hem door haar antwoorden en eigen visie op hem en de situatie iets te moeilijk wordt, kapt hij de boel af met “Koffie!” en loopt weg. Tegenspraak? Dat is duidelijk niet zijn kopje thee!

Continue reading “Boer zoekt vrouw, we logeren lekker door”