Margje

Hmmm, ik miste wat spanning deze aflevering. Of zou ik gewoon niet goed opgelet hebben en van alles hebben gemist?
Hoe dan ook, het was de tweede aflevering over de logeerweek, en die laat zich kort samenvatten als:

gezellig samen bij het kampvuurtje versus een wedstrijdje om een plek op de trekker, tandenpoetsen, nou doeidoei, slecht geslapen versus uitslapen, ontbijten met hagelslag, flirten versus niet flirten en waar blijven de vlinders?

Michelle lijkt goed te begrijpen dat je pas kunt kiezen tussen drie mannen als je ze in ieder geval een beetje kent en ze ook de kans geeft jou te leren kennen. Bij het door de mannen gemaakt kampvuurtje gaan de gesprekken dan ook iets verder dan over hoe mooi het weer is en wat er op de boerderij allemaal te doen is. Ze vertelt over haar relatieperikelen (door Yvon “roerige liefdesleven” genoemd) en dat ze zich door die ene relatie van acht jaar een beetje de grond ingestampt voelde en daarom haar gevoel had uitgeschakeld. Ze stelt zich kwetsbaar op, maar ook sterk, door te laten weten dat ze nu weer wat opgekrabbeld is en weer ruimte voelt voor een nieuwe liefde. De ene man vindt dit soort verhalen makkelijker dan de andere, zo lijkt het. Voor Maarten is het in ieder geval heel herkenbaar. Hij vindt het wel gek om hier te zijn met die twee andere mannen erbij. Het lijkt erop dat ie liever alleen met Michelle bij dat vuurtje had gezeten. Het gesprek heeft hem in ieder geval vermoeid; de volgende ochtend slaapt ie uit terwijl de rest met een duf hoofd aan de ontbijttafel zit. Arme Michelle, ik zou bij mijn ontbijt ook geen cameraploeg willen hebben…Hoe dan ook, Maarten wordt uiteindelijk ook wakker. De drie mannen mogen een enorm hondenhok in elkaar zetten. Daarna kijkt ze romantisch met een man naar haar varkens die een kuifje hebben en mag Ruud helpen met champignons knuppelen (ik verzin dit allemaal niet!). Of Michelle voor Zeno, Ruud of Maarten zal gaan? Geen idee, ze checkt in ieder geval wel even of Ruud haar wel gezellig vindt en of hij al heeft bedacht hoe zijn landbouwmechanisatiebedrijf en haar champignonkwekerij samen kunnen gaan. Hoe dat moet weet hij ook nog niet precies. Ze willen in ieder geval wel allebei kinderen. Ik ben benieuwd of die gaan leren champignons kweken of dat zij haar champignons doodknuppelt en naar Ruud verhuist. Dat hij in zijn relatie een “teamlid” zoekt, vind ik niet echt romantisch klinken, maar goed, misschien bedoelt hij het wel heel hartstochtelijk. Waarschijnlijk zal Michelle ook de tweede logeernacht weer lang wakker liggen en nadenken over van alles. Ik vrees een beetje dat ze aan het eind bedenkt dat ze liever nooit aan dit BZV-avontuur was begonnen.

Marnix is enorm bezig met zijn vrouwen. Vooral met zijn beeld over de drie logerende vrouwen. Want hij heeft zijn mening al klaar. En wil verder vooral met rust gelaten worden lijkt het wel. Zijn tekst deze dag: “Even mijn momentje”. Ook later wordt het niet gezellig. “Blijven staan!” laat hij ze weten als hij de paarden op stal gaat zetten. Marnix doet het liever allemaal zelf en alleen terwijl zijn vrouwen twijfelend toekijken. De volgende ochtend bekent hij aan de kijkers het allemaal maar een kwelling te vinden. Want de vrouwen zijn zo verschillend qua karakter. Hij kijkt er een potje moeilijk bij. Welke past nou het beste bij hem? Met wie zou hij het fijnst samen oud kunnen worden? Of, zoals hij benoemt: “Welke vrouw pakt die drempel weg?”. Ondertussen proberen de vrouwen het ontbijt klaar te zetten. Er wordt een half uur gezocht naar thee (in die volle keuken is dat ook geen makkie natuurlijk). En ook de vrouwen kunnen niet kiezen. Willen ze nou havermout of eieren? Het worden eieren. Met een zucht sjokt Marnix naar de keuken. Janneke kan niet zo goed tegen de gespannen sfeer die er hangt op de boerderij. Het romantische gevoel van de avond ervoor (Lees HIER), lijkt in ieder geval in geen velden of wegen meer te vinden. De vrouwen proberen toch iets samen met hun boer te doen. Of ze moeten helpen met de eieren koken vragen ze. Maar Marnix laat weten dat hij heus wel een paar eieren in een pan met water kan gooien. Zelluf doen dus. Gelukkig zijn de eieren makkelijker te vinden dan de thee. Er staan namelijk minstens vijftig eieren op het aanrecht (ik verzin dit niet!). Ik dacht dat Marnix paardenfokker was in plaats van kippenboer? Maar dan blijkt dat Marnix eigenlijk gewoon een psycholoog is. Want hij laat Willemijn bij een gesprek aan de rand van zijn land weten dat zij volgens hem nog veel te veel met zichzelf zit te struggelen. Als het gesprek daarna voor hem door haar antwoorden en eigen visie op hem en de situatie iets te moeilijk wordt, kapt hij de boel af met “Koffie!” en loopt weg. Tegenspraak? Dat is duidelijk niet zijn kopje thee!

Wim toch, jongen, hoe moet het nou bij jou? Je ziet het Yvon denken als ze bij deze jonge boer langs gaat. Bij Wim is het allemaal heel gezellig. Aldus Wim. Die alledrie zijn meiden gewoon heel leuk vindt en geen keuze kan maken. Kan hij niet gewoon met alle drie de vrouwen doorgaan voor de rest van zijn leven? Hij lijkt een soort wooncommune met drie vrouwen wel te zien zitten. Want vast heel gezellig. En nooit een keuze hoeven maken. Want dat is moeilijk. Omdat hij niet kan kiezen, mogen de vrouwen meedoen met een kaartspelletje. De winnares mag morgen mee op de trekker, waar namelijk maar plaats is voor één passagier. Paula wint, zij mag gezellig bil aan bil met Wim op de trekker. Wat zullen de andere meiden jaloers zijn kirt ze de volgende dag als ze de trekkerdeur achter zich dicht trekt. De avond ervoor had ze trouwens nog opgemerkt dat er best iemand bij haar in haar tweepersoonsbed mag slapen. Wie weet ziet zij een commune ook wel zitten? Na een ochtendje werken op het land (Wim en de vrouwen schoffelen onkruid) haalt Wim zijn crossauto van stal. Het enige stof dat opwaait bij boer Wim is de stof van het land waar ze met de auto overheen crossen. Hoe dan ook. Wim houdt het verder gewoon gezellig en geeft geen van de meiden verder echt individuele aandacht en voert ook geen serieuze gesprekken met ze (daar is het nog geen tijd voor vindt hij). De vrouwen zouden dat eigenlijk wel willen. Marit geeft aan de camera aan dat ze wel iets meer van bevestiging zou willen krijgen. Want hoe komen ze er anders achter wat hij van hen vindt? Wim vertelt iedereen nog geen echte voorkeur te hebben. En dan zegt Marlies tijdens een één op één momentje in het veld dat zij wel wat twijfelt. Want ze voelt nog geen heftige verliefdheid ofzo, daar had ze ondertussen wel op gehoopt. Thuis op de bank weet ik; dit is haar ‘doodvonnis’. Als jij aan een boer die het allemaal nog niet weet vertelt dat jij twijfelt, dan denkt die boer natuurlijk gelijk dat hij jou dan maar moet laten gaan. Ik blijk gelijk te hebben. Want Wim stuurt inderdaad bij het keuzemoment Marlies naar huis. Zo jammer dat die mannen niet snappen dat als een vrouw je toevertrouwt te twijfelen maar ook vertelt dat ze het nog wel graag een kans geeft, ze eigenlijk ook een soort van bevestiging zoekt; vind jij haar wèl heel leuk, wil jij wel dat ze blijft? Een boer die daar niet op in gaat, tja, die geeft een soort van op. Als Marlies haar koffer inpakt, gaan Wim en de resterende twee vrouwen aan het bier. En daarna houdt Yvon een preek tegen de jonge boer. Dat het niet alleen maar een beetje gezellig kan blijven, maar dat hij aan de bak moet. Flirten jongen. En goede gesprekken. En elkaar leren kennen. En aandacht geven aan die vrouwen. Mamma Yvon probeert hem op te voeden. Anders wordt Boer zoekt Vrouw straks helemaal niets voor Wim. Marit drinkt haar biertje. One down, zie je haar denken. Zij ziet het namelijk wel zitten, daar bij Wim. Een paar dagen per week in haar eigen praktijk werken, en een paar dagen per week bij Wim op het veld. Nog maar één vrouw wegspelen met een kaartspelletje dan maar? Of zal Paula zich ook deze keer weer niet laten overtroeven?

Steffi maakt een flinke borrelplank en drinkt samen met de mannen een biertje. Ze checkt nog maar eens of er niemand naar huis wil en waarschuwt vast dat morgen haar vader langs komt op de boerderij. De volgende ochtend gaat ze eerst even langs haar paarden, voordat ze naar de keuken gaat voor het ontbijt. Kevin zit al op haar te wachten. Hij heeft een hoveniersbedrijf en houdt van vissen. En van Steffi. Die vindt hij heel bijzonder, en hij is dol op de ‘lach in haar ogen’. “Die vergeet je nooit”, zo vertrouwt hij ons toe. Hij begrijpt Steffi wel. Hij is ook een soort van onzeker. Net als Steffi denkt hij van zichzelf dat hij ook niet de knapste is. Maar dat Steffi dat van zichzelf denkt vindt hij onzin; want zij is echt wel één van de knapste namelijk. Achgos, de jongen is hoteldebotel. Harrold staat normaal vroeg op, zonder wekker, maar vandaag mislukt dat. Hij slaapt door, terwijl de anderen richting de stal gaan. Ze moeten grinniken op de uitslaper en grappen dat hij waarschijnlijk moet opladen om weer een dagje de leukste te zijn. Uiteindelijk komt hij ook helpen in de stal. Na het uitmesten ervaren we een authentiek Boer zoekt Vrouw stilte momentje; alle vier staan ze voor zich uit te staren terwijl ze op een hooivork leunen. Dan maar gauw een eindje op de trekker denkt Steffie, en ze vraagt of ze de trekker van Harrold even mag testen. Dat mag. Samen maken ze een ritje. Ook Harrold geeft aan de camera toe dat hij Steffi wel heel leuk vindt. Hij is namelijk volop aan het flirten. Ik had dat even gemist, maar dan maakt hij duidelijk hoe hij flirt: als zijn wangen roder dan rood worden en zijn oortjes staan te klapperen, dan flirt hij (Ik verzin dit dus niet!). Ik ga de komende tijd toch heel anders naar mannen kijken! Steffi checkt maar even of het hem bevalt op de boerderie. Ze denkt dat hij zich in ieder geval wel op zijn gemak voelt bij haar, en zij ervaart dat ook zo bij hem. Ze wordt rustig van hem, en ervaart meer dan alleen maar grappen en grollen en leuk doen. Zou er wat opbloeien? Ze vindt het wel gezellig met alle mannen erbij. Alsof ze er al een week logeren, zo relaxed gaat het. Samen met Roel geeft ze de paarden hooi en hebben ze even een gesprekje op een paar hooibalen. Die Steffi hè, die doet het helemaal volgens plan. Gezellig samen, zo nu en dan even één op één. Vragen hoe ze het vinden bij haar, zodat ze in ieder geval weet hoe iedereen er in staat en een leuke sfeer. Met als resultaat; drie mannen die haar zien zitten. Benieuwd wie ze gaat kiezen. En er is gewoon even niets om over te grappen. Het is gewoon lief, daar bij Steffi. Achgossie.

Bij bloemenboer Jaap bloeit er in ieder geval van alles. Jaap geniet met volle teugen. Bij het naar bed gaan de eerste logeeravond staat hij glimmend met zijn armen gevouwen voor zijn borst te kijken naar de tandenpoetsende vrouwen. Wat een genot, zie je hem denken. Een huis vol vrouwen. Een paradijs vindt hij het. Ook de volgende ochtend is hij nog helemaal blij. Zijn dag begint altijd achter de computer, de bestellingen doornemen. En nu hoeft hij dat niet alleen te doen, zijn drie vrouwen zitten als ware groupies achter hem en helpen hem daarna ook nog eens met het klaarzetten van de bestellingen. In de koelcel voelde het nog nooit zo warm. Petra houdt er van om mannen aan het werk te zien. Samen zetten ze alle bloemen klaar. Halverwege het werken in de koelcel zien we Jaap even staan te genieten van de bedrijvigheid om hem heen, wederom staat hij hij glimlachend met zijn armen voor zijn borst gevouwen te genieten van zijn vrouwen. Maar ze moeten wel voorzichtig doen met de bossen bloemen, want “het zijn toch je kindjes hè”. Daarna ontbijten ze gevieren in het zonnetje, onder de overvliegende vliegtuigen. De dames proberen te fantaseren of ze er aan zouden kunnen wennen, leven en wonen onder de aanvliegroutes. Janneke vindt een vliegtuig best magisch, maar ze weet niet nog of ze zou kunnen wennen aan een bestaan onder die magie. Toch lijken alle vrouwen helemaal dolenthousiast over Jaap. Ook Mairlyn ziet Jaap namelijk wel zitten. Jaap geniet hasske van alles en neemt zijn vrouwen mee de kassen in. Ze mogen meehelpen met bloemen snijden. Hij legt aan ze uit hoe het oogsten gaat. “Netjes met je hand erlangs naar beneden” vertelt hij “En niet rausen. En dan voel je waar ie vandaan komt”. Ik ervaar voor het eerst iets van seksuele spanning in de kas. Zeg het met bloemen krijgt opeens een heel andere lading! Hebben we hier dan toch een soort Boer Geert momentje en is Boer zoekt Vrouw stiekem toch veel minder saai dan ik dacht? Volgende week toch maar weer kijken!

Ja hoor, zondagavond! Tijd voor uw BZV samenvatting! Voor iedereen die geen Boer Zoekt Vrouw keek (of juist wel) is hier de wekelijkse samenvatting van de aflevering van  vandaag. Bent u toch weer helemaal bij. De logeerweek is begonnen. En zoals altijd is de samenvatting weer lekker lang. Ik ben dan zelf wel kort, maar niet zo kort van stof.

Met deze week: roze overalls, rode rozen op kussens, aardappeleters, vegetarische wijnen en paardenbekers.

MARNIX
Voordat Willemijn, Bertine en Janneke komen logeren, komt Yvon vragen of Marnix al zenuwachtig is. Marnix heeft een heel gevarieerde keuken,  want naast een waterkoker en een fles wijn staat er bijvoorbeeld ook een boormachine op het aanrecht met daarnaast een fietsslot. Hij twijfelt of de boel wel netjes en schoon genoeg is. Yvon twijfelt ook. Nog snel even de swiffer en dweil erover dan maar. Of hij de vrouwen gaat zoenen of omhelzen als ze aankomen, wil Yvon weten. Daar heeft hij verder nog niet over nagedacht. Hij ziet wel wat er gaat gebeuren, of, zoals hij het noemt: dat zal wel opkomen als poepen.

Willemijn neemt maar gelijk de hond op schoot. De liefde van de boer gaat natuurlijk via zijn dieren, zie je haar denken. Ze werkt bij de Nederlandse voedsel en waren autoriteit, maar nu even niet vanwege een burn-out. Het is tijd om na te denken wat ze wil. Ze denkt dat ze graag boerin wil worden, met veel eigen beestjes, en oh ja, ook een man.

Bertine is secretaresse en geeft Yoga. Bertine vindt het huis van Marnix net een knus vakantiehuisje. Ze vindt dat je kan zien dat hij zijn best heeft gedaan het gezellig te maken. Alles gaat hier ook heel rustig en langzaam, zegt ze. Daarna vervalt ze in een soort meditatietekst. Lekker buiten zijn, hoe het ruikt en de wind, mijmert ze. Ze geniet.

Janneke is assistent manager bij een lingeriemerk. En houdt niet van roze. Beetje jammer dan dat Marnix roze overalls heeft gekocht voor zijn logees…

De vrouwen krijgen wel een eigen overall, maar niet allemaal een eigen slaapkamer. Ze slapen niet in het huis, maar in een soort logeerkeet. Er is een slaapbedbank voor twee in de ene  kamer en een tweepersoons bed in een andere. En de douche en toilet is ginder, besluit Marnix de rondleiding.

Daarna gaan ze allemaal land in, daar staat een reusachtige, enigszins enge, stier. Die weegt 1100 kilo, legt Marnix uit. Hij weegt normaal meer, maar is enorm afgevallen door al het dekken, vertelt hij verder (ik denk dat mijn Lief opeens mogelijkheden ziet voor een nieuw dieet voor mij!).

Gelukkig zijn er ook paarden. Die zijn minder eng. Hoewel, Bertine vindt die paarden ook wel eng. Hopelijk zoekt ie geen paardenmeisje.

Marnix doet een wedstrijdje stallen uitmesten met de vrouwen. Daarna mijmert ie wat na over de verschillende vrouwen. Willemijn lijkt op een roze wolk te zitten, denkt Marnix. Janneke heeft dat iets gedoseerder, vindt hij.  Maar van Bertine heeft hij het meest genoten. Die was volgens hem zo geconcentreerd bezig met het verse hooi in de uitgemeste stallen leggen. “Je hoort d’r helemaal niet,” glundert Marnix, “ze was gewoon met d’r ding bezig, vind ik schitterend.”

Na de stallen uitmesten is het tijd voor een biertje en bespreken wie er gaat koken. Wie gaat de aardappelen schillen bijvoorbeeld? Dat doet Marnix niet. Dus dat doen de dames dan wel. En boontjes doppen kunnen ze ook, maar dat hoeft niet, die komen uit een potje. De dames vinden de keuken wat vol, Marnix vindt het wel gezellig.

Gelukkig gaan ze na het avondeten naar buiten, naar een strandje van het IJsselmeer. Daar moeten de vrouwen op een bankje gaan zitten, zo luidt de opdracht. Gespannen wachten ze op Marnix. Wat zou er gaan gebeuren? Dan zien ze het: daar komt hij als hun prins op een paard aan. Hij wil met zijn vrouwen door het water galopperen. Willemijn zou de andere twee meiden het liefst meteen laten verdwijnen. Alleen met Marnix de ondergaande zon tegemoet rijden, dat is haar droomavond!

Helaas gaat hij na hun samenzijn ook met de andere vrouwen zo’n romantisch ritje maken. Lekker dicht tegen Marnix aan, glundert Janneke. En ook Bertine vond het super: ze houdt wel van dingen die eigenlijk niet kunnen, mogen, of maf zijn. Zoals een ritje door het water tijdens een ondergaande zon bijvoorbeeld.  Ik kijk vol verwondering hoe Marnix alle drie de vrouwen om zijn vingers lijkt te winden.

 

JAAP
Jaap zag gisteren Abraham en kijkt nu uit naar zijn vrouwen, hij legt alvast een roos op de kussens van de logerende dames.

Marilyn komt als eerste aan. Ze is verpleegkundige, en neemt een theepakket mee. Ze is een rustig persoon, zo vertelt ze zelf, ze wil niet op de voorgrond, en is dol op mozaieken. Terloops wordt duidelijk dat ze ook een pyromaan is, want ze hoopt dat het letterlijk gaat vonken tussen haar en Jaap. Letterlijk? Staat de brandblusser klaar?

Petra komt ook logeren, zij is arrestantenbewaarder. Misschien is ze ook BHV’er en kan ze brandjes blussen? Petra nam een paar flessen vegetarische wijn mee, want Marilyn drinkt geen alcohol, aldus Petra. Say what? En wij al die tijd maar denken dat wijn met alcohol ook vegetarisch was. Naast de wijn zonder vlees erin nam ze ook nog koekjes mee als cadeau. En een fles massageolie. Petra wil niet als eerste naar huis deze logeerweek,  dat is duidelijk!

Continue reading “Boer zoekt Vrouw 2018 – De logeerweek is begonnen – een samenvattend blog!”

Mijn blog was kapot

en ik was ook niet helemaal heel.

Dus ik keek wel naar #bzv, maar blogte er niet over.

Oftewel; geen boer zoekt vrouw blog vandaag (of, om met boer Jaap’s woorden te spreken die tijdens het druivenbladeren plukken werd gevraagd of ie wel eens wijn dronk: “weinig, weinig”. En dat klinkt dan als wijnig, wijnig, en dat is dan weer geinig, geinig. Wat een kapot blog of een moeie margje dan weer niet is).

Hoe dan ook, de boeren hebben hun logeerdates gekozen. Volgende week dus een logeerblogje. Iedereen die wil komen kijken bij mij thuis is van harte welkom. Logeren kan ook!

Speeddaten bij de treinen

Heel duurzaam, deze aflevering. Lekker met het openbaar vervoer naar je speeddate. Alle boeren en dates kwamen namelijk naar de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij in Beekbergen.

Een beetje eng was het ook wel, deze enscenering. Met die foto’s van de boeren in de ontvangsthal leek het even op een massale dodenherdenking. Maar dat kan ook aan mij liggen deze associatie, ik ben namelijk ietwat ziekig. Dus ik mis mijn roze bril een beetje. Het wordt dus meer een Boer zieke vrouw blog deze week. Hopelijk ben ik niet besmettelijk.

Afijn. De boeren verzamelden al hun dates tussen de stoomtreinen en kwamen als een soort sporthelden aangelopen terwijl alle dates hard juichten en klapten. Voor het feit dat ze boer waren en aanwezig waren denk ik. Want verder viel er nog niets te vieren en was er nog niets gepresteerd. Alle lange mannen bleken voor Steffie. De kleintjes waren dus voor Michelle. Alle paardenmeisjes waren voor Marnix wist ik nog van vorige week. Alle oudere dames kwamen vast voor Jaap. En alle jonge knappe meiden zouden dan wel voor Wim zijn dacht ik zo. Ik was er klaar voor.

De boeren en brievenschrijvers waren er ook klaar voor. Yvon verwelkomde iedereen enthousiast en vroeg daarna aan de boeren of ze zich even om wilde draaien. Vervolgens mochten ze weer terugdraaien en moesten de brievenschrijvers hun bipsen laten zien. Blijkbaar hoort dat bij daten tegenwoordig, dat je voor een date ook even je achterkant laat zien? Ik leer zoveel van Boer zoekt Vrouw!

Maar goed. Speeddaten, daar ging het om. Dat deden de boeren in een stoomtrein. Behalve Steffie. Die had blijkbaar geen ov-chipkaart en moest midden in een weiland gaan zitten. Hieronder een korte, edoch best lange, samenvatting van de dates.

Masterdater Jaap

Jaap vertelt Sandra You never get a second opinion for a first impression. En dat vertelt ie Marian (met een i) ook. En aan Tineke. Blijkbaar is het zijn favoriete openingszin. Even verhaspelt hij de boel tot You never get a second impression of the first opinion, maar later maakt hij er wel weer You never get a second chance for a first impression van.

Marjan (met een j)  komt zo zeker over, vindt Jaap, wat doet ze bij hem? Ze zoekt iemand waar ze zich veilig bij voelt. En ze dacht iets van dapper en moedig te zien bij Jaap die volgens haar geen lulletje rozenwater is.  Hun vijf minuten zijn om voor ze het weten. Ze moet naar Yvon die vooraan de trein op een balkon staat weg te waaien. Marjan en haar boeketje bloemen (van Jaap gekregen natuurlijk) waaien lekker mee terwijl Marjan wegdroomt over een gezellige toekomst met Jaap

Jaap blijkt nog een favoriete zin te hebben. Of eigenlijk, een combinatie van twee zinnen: “Ben je zenuwachtig? Hoef je niet te zijn, want ik ben tien keer zenuwachtiger. ” We horen het hem steeds te herhalen. Na tien vrouwen is ie dus honderd keer zenuwachtiger dan zij samen, denk ik halverwege de uitzending. Of alsnog maar tien keer? Mijn vwo examen wiskunde is lang geleden.

Marilyn wil zijn toekomstplannen weten. Jaap wil vooral rust.

Stefanie denkt dat Jaap een sollicitatiegesprek van de date wil maken, door zijn nieuwe openingszin: “Een paar dingen in je brief vielen me op…”

Gaby hoeft niet zenuwachtig te zijn hoor, vertrouwt Jaap haar toe, want hij is tien keer zo… oh wacht… dat wisten we al!

Corrie blijkt helemaal niet zenuwachtig. verdorie, daar gaat mijn wiskundige berekening. Want tien keer zo veel als niets, is niets.

Petra denkt dat hij een knuffelbeer is. Daar zegt Jaap geen nee tegen, zo lijkt het.

Yvon denkt dat Jaap een talent voor daten heeft.

---

Giebelende Steffie

Steffie heeft nog niet zoveel ervaring met daten en is er best zenuwachtig over. Al die mannen die voor haar gekomen zijn. Pffffff. Maar goed, daar gaat ze. Hans komt al het weiland inlopen.

Hans had eerst gecheckt of zijn ballen er nog zaten voordat ie een brief schreef, zo leren we. Stukje humor naar de mensen toe denk ik?

Steffie vertelt Pieter dat ze het stoer vindt dat mensen brieven schreven en nog komen speeddaten ook. Daar moet je wel ballen voor hebben, zo geeft ze aan. Ah. Ha. Wacht. Steffi de paardenfokker vindt ballen gewoon een gewoon woord natuurlijk.

Peter heeft wat lekkers meegenomen. Hij mag ook op het kussentje in het gras komen zitten. Hij stuurde een brief met een teddybeer. Dat viel op. Vandaag heeft ie een shirt aan met dezelfde kleur als het shirt van Steffie. Dus was ie haar al weer opgevallen. Ze vertelt hem giebelend dat zijn brief meteen op de ja-stapel terecht was gekomen. Dat lijkt een goed begin. Maar het gesprek valt daarna op zijn boer zoekt vrouws nogal stil. Daar zitten we dan, horen we voor de eerste keer verzuchten. Vijf minuten kan heel lang zijn.

Harrold nam ook wat mee, een armband. Nou niet meteen het allerhandigste cadeau voor een hengstenfokker denk ik dan. Maar goed. Dat hij 1m96 lang is helpt wel. Viel lekker op. En hij houdt van tractor rijden. Steffie heeft niets met de trekkertrek an sich, hoewel de feestavonden wel leuk zijn. Daar hadden ze elkaar ook kunnen ontmoeten, bedenkt Harrold. Maar dat is dus niet gebeurd. Gelukkig zitten ze nu samen alsnog in een weiland.

Joost vindt het onzin dat Steffie niet snapt dat mensen niet op haar schrijven. Want ze heeft zo’n goede uitstraling. Ze glundert van zijn complimentjes.

Roel vindt haar een leuke bescheiden meid daarom schreef ie. Steffie zag zijn foto en dacht “Die hoeft toch niet mee te doen aan een programma?” Maar Roel wil wel eens zijn vaste kringetje uit. En hij vindt haar ook in real life nog heel leuk, laat hij weten als Steffie er naar vraagt (dat lijkt ze bij alle mannen te doen; checken of ze haar nog steeds zien zitten, zodat ze straks niet iemand kiest die haar bij nader inzien niet meer wil). Over Roel vertelt ze “Hij lult makkelijk en heeft giga bovenarmen. Wel wat mager, maar dat krijg ik er wel aan. ” Fokker Steffie blijkt ook een feeder! 😉

Paul zijn brief heeft haar het meest geraakt, vertelt Steffie, die heeft ze vaker herlezen. Sterker nog, elke dag een keertje! Wat hij met zijn koeien heeft, heeft zij met haar paarden. Elke keer als ze de brief las werd ze blij. En dan is ook nog eens 1m96. Drenthe leek haar opeens niet meer zo ver weg en overkoombaar wat reizen betreft.

Jan heeft wel een babbel, maar die moet nog even los komen. Vijf minuten is dan heel kort om los te komen. Echt gezellig lijkt het daarom niet te worden.

Danny heeft een zelfgemaakt welcome uithangbord van hoefijzers mee. Zijn brief vond ze heel vrolijk, vertelt Steffie. Danny komt na de date vrolijk aan bij Yvon. Danny herkent de onzekerheid van Steffie wel vertelt hij Yvon. Achgossie. Ik hoop maar dat ze hem kiest.

Kevin is stukken jonger dan Steffie. Maar Kevin kijkt niet naar leeftijden. Steffie had de hele dag al naar hem (uit)gekeken. Ze staren vrolijk verder in elkaars ogen. Dit jonkie mag zeker komen dagdaten, wedden?

Posttraumatische Wim

Fanny vraagt zich af of Wim wel genoeg tijd voor een vriendin heeft. Jawel hoor, hij werkt echt niet altijd.

Tjitske bleek niet uit Friesland te komen (ik snap je verwarring hoor Wim, met zo’n naam), maar wel boer te zijn. Ehm… nou ja, ze heeft een moestuin. Wortels, bascilicum en spinazie verbouwt ze. En boontjes, maar die zijn mislukt. De date lijkt niet mislukt. Er wordt in ieder geval heel wat afgesmiled.

Paula weet alles van aaltjes. Dat vindt Wim fijn. Kunnen ze lekker vaktaal kletsen. Want anderen snappen niets over microscopische wormpjes in de grond.

Marlies gaat graag bij vriendinnen en familie langs. Haar ouders hebben ook een boerderij. Ze weet precies hoe het gaat dus, op een boerderij. Hasske handig.

Irena komt niet van een boerderij, maar heeft wel een eigen huisje en daar mist nog iets in.  Wim.

Janke Trientsje is niet dol op treinen, maar wel op auto’s. En autocross. Wim ook. Dat klikt dus meteen. Zij zal met zo’n naam toch hopelijk wel uit Friesland komen?!

Marit is dol op autobusjes en wil weten of Wim met haar mee wil de wereld rondreizen in een dergelijk busje. Wim vertelt dat een zelfde soort busje van zijn zwager in zijn schuur staat, die kunnen ze vast wel eens lenen. Maar een half jaar weg, dat kan niet als je boer bent hoor, zo waarschuwt hij Marit.

“Jij schreef in je brief iets over posttraumatische filosofie en theologie, toch?” vraagt Wim aan Enrieke.  Maar het bleek om postmoderne te gaan. Net iets anders.

Annelou en Wim praten over de huizenprijzen die de pan uitrijzen.  Ook een interessant onderwerp voor je eerste date. Oh wacht, de logica wordt alsnog duidelijk. Een huis is niet meer te betalen. En in je eentje al helemaal niet meer op te brengen. Annelou lijkt dus vooral op zoek naar een hypotecaire partner, of naar iemand die al een huis heeft.

Marnix en zijn snaartje

Denise is een klein tikkeltje eigenwijs. Net als Marnix. Dus tja nou dat (heb er verder even niets over te melden).

Marjolein wil weten of Marnix ook paardrijdt. Marnix zelf noemt zijn manier van paardrijden eerder paardzitten.  Marnix geeft na de date aan dat zijn snaartje werd geraakt, maar dat er geen muziek uitkomt. Dat klinkt als een no go voor de dagdate. En ik wil niet weten wat ze dan wel of niet geraakt heeft.

Amber vindt het allemaal maar spannend. Die is misschien benauwd voor dat snaartje?

Bertine vindt het allemaal niet spannend. Zij gelooft namelijk niet in zijn eigenwijsheid en moeilijkheid. Hoe harder je schreeuwt dat je iets bent, hoe minder zij gelooft dat het zo is. Marnix lijkt deze theorie wel interessant te vinden.

Joany heeft worst meegenomen. “Is het paardenworst?” zegt Marnix enthousiast, maar dat blijkt het niet te zijn. Marnix heeft heel andere openingszinnen dan Jaap. “Wat is het lekkerste deel van een koe?” is er zo eentje bijvoorbeeld. Joany weet dat wel: de Entrecote. “Waarom?” wil Marnix weten. Nou, omdat er een randje vet aan zet. Met vet meer pret, aldus Joany. “Heel interessant” zegt Marnix als ze ze vertrokken is en hij de worsten oppeuzelt. Ik vermoed een geraakt snaartje met muzikale uitkomst.

Janneke blijkt over koude voeten te hebben geschreven. Ze heeft geen koude voeten vandaag, vertelt ze. Dat wil Marnix dan gelijk even checken, dus trekt hij haar schoenen uit. Marnix vindt dat ze wel koude teentjes heeft. Ik voorvoel een me-too-tje, maar Janneke vertelt later aan de andere vrouwen dat deze blotevoetenactie wel het ijs brak. Hmmm, waren die voeten dan wel of niet koud. als ze het ijs braken?

Maaike heeft een klein beetje geluk als cadeautje mee. Ze gaat hem niet 99 van de 100 keer zijn gelijk geven vertelt ze Marnix al vast. Maar ze vertelt hem tegelijkertijd ook dat ze heel vaak wel meegaand is en over te halen valt. Ik vind het moeilijk te pijlen of Marnix dit als een uitdaging ziet of al afgehaakt is.

Willemijn wil wel eens weten waarover hij dan steeds het laatste woord wil hebben. Over wat ze gaan eten ‘s avonds bijvoorbeeld, geeft hij aan. Dan moet je zelf koken, vindt Willemijn. Wie kookt bepaalt. Dat vindt Marnix wel een interessante stelling. Mijn man leeft ook al decennia lang zo samen met mij. Ik kook alleen maar wat ik zelf lekker vindt. Als ie vruchten en noten door zijn eten wil, dan moet ie zelf maar achter het fornuis gaan staan. Wij zijn al ruim dertig jaar samen, dus het werkt goed.

Sylvia krijgt aan het eind van de date een blos bloemen. Net als alle andere vrouwen van Marnix trouwens. Hij legt iedereen uit dat hij niet zo van de bloemen is en dat dus de eerste en ook meteen de laatste keer zal zijn dat ze bloemen van hem krijgen. Zo, dan weten ze dat maar gelijk, kunnen ze later ook niet zeuren dat ie nooit een bossie voor ze meeneemt.

Natascha komt ook nog daten, maar mag in de montage niet eens een zin afmaken. Dan weet je al: die wordt zeker niet gekozen! Arme Natascha.

Michelle verruilt hoekbank voor treinbankje

Michelle is bijna jarig en krijgt van haar eerste date Zeno meteen een vervroegd verjaarscadeautje.  Hij woont nog thuis, alleen wonen is namelijk maar zo stil. Bij zijn ouders op de boerderij is altijd iemand thuis. Ja, zo kun je het ook uitleggen waarom je nog steeds niet zelfstandig bent/woont.

HarmJan lust geen champignons, dat is misschien wel veel erger nog. Maar gelukkig heeft wel een heel lief hondje, daar scoort hij weer punten mee. Maar of je als champignonhater bij een champignonteler echt in de smaakt valt, dat vraag ik me af.

Sietze mag ook in de trein bij halte Beekbergen. Zo, nou, daar zitten we dan. Ha, kijk, een heus Boerzoektvrouwstiltemomentjemetclichéopmerking. Gelukkig houdt ie wel van dieren.

Maarten houdt gelukkig ook van dieren. Alleen van stoere dieren. Grote honden. Kleine hondjes tolereert ie. En hij is bang om gekwetst te worden als ie zich openstelt. Een grote jongen met een klein hartje aldus zichzelf. Michelle kijkt hem met een big smile na als hij naar zijn exitgesprekje met Yvon vertrekt. Dat zit vast goed. Dat kleine hondje van haar, ach, dat leert hij vast wel te waarderen.

Stefan nam een doosje geluk mee. Jammer dat zij het al kende. Maar Michelle stelt hem gerust, dit cadeautje is echt helemaal haar stijl.

Roeland wil weten wat ze uit het spirituele haalt. Michelle vertelt dat ze vooral met energie werkt. Nou ja zeg, denk ik thuis op mijn bank, dat doe ik ook! Mijn laptop bijvoorbeeld, die gebruikt heel veel energie bij het thuiswerken. Net als mijn waterkoker, voor de liters thee die ik drink. Michelle en ik hebben zoveel gemeen.  Ik heb bijvoorbeeld ook een hoekbank. Speeddater Patrick ziet zichzelf al liggen op de hoekbank van Michelle.

Willie heeft een motor, aan de ogen van Michelle te zien ziet zij zich al achter op die motor zitten. Of zou ik dat verkeerd zien?

We blijven bij de vervoersonderwerpen: Ruud heeft een hekel aan treinen, maar niet aan deze waar Michelle in zit.  Hij houdt van babi pangang, meer schijnt er niet in de brief te hebben gestaan. Je vraagt je af waarom al die andere briefschrijvers toch van die hele epistels schrijven. Als ik ooit moet daten schrijf ik gewoon: Hoi, ik ben Margje, en ik houd van rendang. Klaar.

 

Kiezen maar!

Okay, dat waren de dates. Nu moeten ze kiezen. Eerst even gezamenlijk evalueren met de ander boeren. Marnix vindt de dates erger dan doodgaan, daar heb je namelijk zelf geen last van. Hij vindt alles een grote rollercoaster van emoties. Wim vond het gewoon tof.  Steffi vindt het moeilijk om te kiezen, ze heeft zes keer ja. Hoe laat ze nou iemand afvallen? (ze is meer van het laten aankomen, zoals we eerder al hoorden!). Michelle vindt het ook heel lastig, vooral omdat bij haar eerste keuzes niemand uit Brabant zit. Jaap vond het geweldig allemaal en heeft een lijstje met plussen en minnen gemaakt. Een beetje zoals je als werkgever bij een sollicitatiegesprek doet dus.

En dan moeten ze echt kiezen. Gespannen kopjes overal.

Wim kiest Paula, Irena, Marit, Marlies en Janke Tryntsje. De gekozen vrouwen geven elkaar een high five. Nu maar hopen dat Enrieke deze speeddate achteraf niet als te traumatisch heeft ervaren.

Michelle is niet zeker van haar zaak, maar kiest Zeno, Maarten (zie je wel!), Ruud (aka de babipangangboy), Stefan (told yo so!) en Sietze. De gekozen mannen feliciteren elkaar. HarmJan denkt waarschijnlijk dat ie maar beter champignons had moeten leren eten.

Marnix heeft de namen van zijn dagdatevrouwen op zijn hand geschreven: Sylvia, Joany (worst meenemen blijkt dus te werken!), Janneke, Bertine en Willemijn. Die laatste was een close call waarschuwt hij haar. Ehm, say what?

Jaap gaat voor Gaby, Marilyn, Marjan, Marian en Petra. Er was even een spannend moment toen de ene Marian dacht dat ze gekozen was, en hij de andere Marjan bedoelde. Maar gelukkig koos hij toen alsnog de andere Marian ook. De gekozen vrouwen doen een grouphug. Stefanie zal een nieuwe sollicitatiebrief voor een andere baan, ehm, man, moeten schrijven.

Steffie heeft ook een spiekbriefje. Ze kiest Paul, Kevin (dacht ik al),  Roel, Danny (gelukkig maar!) en Harrold.  Harrold bespringt de andere gekozen mannen. Ik denk alleen maar: En Joost dan??!! Maar goed, ik denk ook aan Roel, die kan zich klaarmaken voor de borden eten die ze hem voor gaat zetten tijdens de dagdate denk ik. Maar dat zien we pas volgende week. Tot dan!