Mijn foto’s van Tenerife krijgen op instagram veel likes. Logisch, want ze zijn ook mooi. Dat bedoel ik niet opschepperig, dat ligt gewoon aan het eiland zelf, want Tenerife levert echt prachtige plaatjes op.
Vorig jaar ging ik voor het eerst in het voorjaar een weekje naar de zon, samen met mijn moeder. “Hier maken we een jaarlijkse traditie van”, besloot ik. Gelukkig stemde mijn moeder daar volledig mee in, anders was de traditie al doodgebloed voordat ie goed en wel was geboren.
In november begon het te kriebelen. Want november vind ik een moeilijke maand. In november kon ik dus wel wat leuke plannen gebruiken. Niets leukers dan een vakantie zoeken en boeken, dus googlede ik me suf. “Vorig jaar gingen we in mei, omdat we het allemaal pas laat bedachten,” appte ik mijn moeder “maar ik ben eigenlijk eerder aan wat leuks en wat zonlicht toe. Zullen we in maart gaan?”. Mijn moeder is de moeilijkste niet, dus maart was prima.
Maar maart is niet meteen een maand waarin het in Europa overal goed weer is en ook nog eens gezellig. Mei in Griekenland, is geen maart in Griekenland zeg maar, omdat ‘het seizoen’ daar eigenlijk pas eind april zo’n beetje begint. En kijk, mijn moeder en ik hoeven niet in een volle drukke toeristische enclave te zitten, we vinden het echter wel leuk als de restaurantjes en winkeltjes in onze vakantieomgeving open zijn.
Lang verhaal kort (voor het lange verhaal mag u mailen of bellen) en met dank aan vriendin P: het werd El Médano op Tenerife. Ik googlede zelf een goedkope vlucht en twee fijne verblijven bij elkaar en vertelde mijn moeder dat ik haar reisleider voor die vakantieweek zou zijn (sorry dames en heren van Sunweb en TUI).
Enthousiast vertelde ik op de nieuwjaarsborrel van mijn werk dat mijn moeder en ik een weekje Tenerife hadden geboekt. “Wanneer ga je?” vroeg een collega. “De tweede week van maart.” antwoordde ik vrolijk. “Dan is het daar wel het regenseizoen hè” vervolgde ze voorpretverpestend (nee, zo zal ze het niet bedoeld hebben, zo kwam ie alleen maar aan).
Gelukkig hebben we geen regen gezien en hadden we een heerlijke en zonnige week op het vulkanisch eiland. Alleen tijdens een tour boven in de bergen hadden we onze jassen nodig, verder kwamen al mijn zomerjurken en slippers goed van pas.
Vlak voor de landing zagen we El Teide al. De vulkaan waar gewoon een laagje sneeuw op de top ligt. Tenerife is een eiland vol vulkanen (gelukkig niet met vulkanen die allemaal op het punt van uitbarsten staan), sterker nog, het eiland is ooit lang geleden ontstaan vanuit drie aparte vulkaaneilandjes. Eerst was er niets. Toen waren er onderzeese uitbarstingen van drie vulkanen, die zorgden voor drie eilanden in zee. De vulkanen bleven uitbarsten en de lavastromen maakten de eilandjes groter en groter, tot ze aaneen smolten tot één groot eiland; het huidige Tenerife. Gelukkig hield El Teide zich rustig tijdens ons verblijf. De vulkaan is in 1909 voor het laatste uitgebarsten.
In de omgeving van deze grote vulkaan waan je je in een maanlandschap. Ik vond het echt prachtig en heel bijzonder. Ook al was het jammer dat de top van El Teide steeds omringd was door wolken.
Absurd landschap toch?
Ik had niet heel verbaasd gekeken als er een marsmannetje voorbij was gelopen…
Het landschap ziet er heel sereen uit.
Maar het waaide er enorm:
🙂
De temperatuur was hier ook stukken lager dan aan de kust. Mijn moeder was heel blij dat ze haar jas mee had genomen (en gewone kleren aan had gedaan ipv een zomerjurkje):
Er waren ook mensen mee die in shorts, hemdjes en slippers in de bus waren gestapt. Die waren helemaal verbaasd dat het hoog in de bergen niet zo warm was. Joh…
De week vloog voorbij. We genoten van onze twee dagen in de bed&breakfast van de aardige Nigel aan de rand van het stadje en waren daarna vijf dagen onder de indruk van het uitzicht van ons huurappartementje in het centrum van het stadje. Naast de leuke bustour van een dag langs allerlei mooie locaties vermaakten we ons ook de andere dagen prima. We wandelden langs het strand en door het stadje, zaten een dag bij een zwembad, zeilden een middag op de Atlantische oceaan, lazen een boek of drie, dronken drankjes op terrasjes om mensen te kunnen kijken, gingen elke avond uit eten en hoppa, voordat je het weet moet je je koffer al weer inpakken om terug naar huis te gaan.
Maar ehm Margje, de titel van deze blogpost ging over wat je niet op instagram ziet. Maar ondertussen post je allemaal instagramwaardige foto’s. Oh ja, oeps, zo snel gaat dat; je wilt al het mooie laten zien. Niet het niet leuke.
Okay, komt ie dan. Wat ik NIET op instagram vermeldde:
- Dat ik op dag twee na een middagje bij en in het zwembad mijn schouders, armen en nek roodverbrand had. Au. (gelukkig deed het maar een dagje echt pijn, en is er op het eiland overal verzorgende crème met aloë vera te koop!).
- Dat mijn moeder na op dag vier opeens heel erg last had van een blaasontsteking, waardoor we een halve dag doorbrachten bij apotheken en een medisch centrum (gelukkig knapte ze snel op van de medicijnen die ze uiteindelijk kreeg!)
- Dat ik op de laatste avond (dag zeven dus) opeens lag te snikken op de tegels van het stadspleintje omdat ik mijn enkel had verzwikt en zoveel pijn had dat ik niets anders kon doen dan huilen en auauauauau zeggen (die enkel voel ik, nu bijna twee weken later, nog steeds. Gelukkig kon ik op maandagochtend wel weer ietwat er op lopen, zodat ik vanuit de taxi naar de gate kon strompelen!)
- Dat het trapje buiten bij de voordeur van ons huurappartementje soms gebruikt leek te worden als plasportaal door andere vakantiegangers (gelukkig woonden we 2-hoog, dus verder er geen last van, maar serieus, plas ergens anders zeg!)
Nope, geen dikke enkels, verbrandde schouders of foto’s van medicijnen en een vies trapje op instagram. Want uiteindelijk verdwenen al die zaken naar de achtergrond en hebben we alleen deze fijne foto’s nog en overheersen de goede herinneringen. Wat een heerlijke week was het!
Ons verblijf de eerste 2 nachten:
Wandelen boven de wolken!
Zeilen op de Atlantische Oceaan: check!
Het uitzicht vanaf het terras van ons appartementje:
Zoekplaatje; vind mijn moeder (en jep, het was ook een dagje bewolkt ja!):
Mijn zoekplaatje is makkelijker:
Tenerife is groener dan je denkt!
Nog even een kaartje voor het thuisfront en dan ook zelf naar huis…
Op de terugweg kregen we nog even een mooi uitzicht op “ons” stadje. Dag El Médano. Wie weet, tot ooit!
Ook een weekje zon op ruim vier uur vliegen? Wij logeerden hier:
Villa Las Dunas
En hier: Appartement Picacho
De zeiltocht met Salvador en zijn crew boekten we bij Roulette charters
De dagtocht met de bus was van Atlantico Excursions Reisgids Chantal en chauffeur Julian maakten er een fijne dag van.
