Mijn hoofd zit vol woorden. Vol zinnen. Vol verhalen.
Ze komen er echter niet uit. Spoken rond in mijn gedachten, in mijn dromen.
Ik schreef meerdere blogjes, maar niet echt, alleen maar in concept in mijn hoofd, terwijl ik nadacht over wat wel en wat niet te zeggen.
Het bleef rustig dus hier op Margje.nu
Wees gerust, die verhalen komen binnenkort ook zwart op wit hier te staan. Maar vooralsnog dus nog even niet.
Stilte na de storm.
Soms is die stilte moeilijker nog, dan de storm zelf.
(maar lief dat je blijft lezen hier!)
Maak je geen zorgen, je volgers wachten wel rustig totdat die stilte weer voorbij is 🙂 En het is geen wonder, deze reactie nadat je de afgelopen weken zoveel meegemaakt hebt met je moeder.Voelt het niet of alle emotie’s ( en creativiteit) er in een keer uit komt als een vlucht vlinders die je niet kunt vangen en vast kunt houden totdat je het op papier hebt. Ik kijk uit naar je blogje zodra je weer meer rust in je hoofd hebt maar neem de tijd ervoor! Zoiets kun je toch niet forceren Margje is mijn ervaring. En loop jezelf niet voorbij xxx
Geeft niets hoor. Snappen we wel. Denk even aan jezelf en wij wachten wel!
Snap het. Ben ook druk (fysiek, maar ook heel erg in m’n hoofd) en kijk nu even op je blog voor wat afleiding 🙂