Boer zoekt vrouw. De speeddates in en om de trein.

Speeddaten bij de treinen

Heel duurzaam, deze aflevering. Lekker met het openbaar vervoer naar je speeddate. Alle boeren en dates kwamen namelijk naar de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij in Beekbergen.

Een beetje eng was het ook wel, deze enscenering. Met die foto’s van de boeren in de ontvangsthal leek het even op een massale dodenherdenking. Maar dat kan ook aan mij liggen deze associatie, ik ben namelijk ietwat ziekig. Dus ik mis mijn roze bril een beetje. Het wordt dus meer een Boer zieke vrouw blog deze week. Hopelijk ben ik niet besmettelijk.

Afijn. De boeren verzamelden al hun dates tussen de stoomtreinen en kwamen als een soort sporthelden aangelopen terwijl alle dates hard juichten en klapten. Voor het feit dat ze boer waren en aanwezig waren denk ik. Want verder viel er nog niets te vieren en was er nog niets gepresteerd. Alle lange mannen bleken voor Steffie. De kleintjes waren dus voor Michelle. Alle paardenmeisjes waren voor Marnix wist ik nog van vorige week. Alle oudere dames kwamen vast voor Jaap. En alle jonge knappe meiden zouden dan wel voor Wim zijn dacht ik zo. Ik was er klaar voor.

De boeren en brievenschrijvers waren er ook klaar voor. Yvon verwelkomde iedereen enthousiast en vroeg daarna aan de boeren of ze zich even om wilde draaien. Vervolgens mochten ze weer terugdraaien en moesten de brievenschrijvers hun bipsen laten zien. Blijkbaar hoort dat bij daten tegenwoordig, dat je voor een date ook even je achterkant laat zien? Ik leer zoveel van Boer zoekt Vrouw!

Maar goed. Speeddaten, daar ging het om. Dat deden de boeren in een stoomtrein. Behalve Steffie. Die had blijkbaar geen ov-chipkaart en moest midden in een weiland gaan zitten. Hieronder een korte, edoch best lange, samenvatting van de dates.

Masterdater Jaap

Jaap vertelt Sandra You never get a second opinion for a first impression. En dat vertelt ie Marian (met een i) ook. En aan Tineke. Blijkbaar is het zijn favoriete openingszin. Even verhaspelt hij de boel tot You never get a second impression of the first opinion, maar later maakt hij er wel weer You never get a second chance for a first impression van.

Marjan (met een j)  komt zo zeker over, vindt Jaap, wat doet ze bij hem? Ze zoekt iemand waar ze zich veilig bij voelt. En ze dacht iets van dapper en moedig te zien bij Jaap die volgens haar geen lulletje rozenwater is.  Hun vijf minuten zijn om voor ze het weten. Ze moet naar Yvon die vooraan de trein op een balkon staat weg te waaien. Marjan en haar boeketje bloemen (van Jaap gekregen natuurlijk) waaien lekker mee terwijl Marjan wegdroomt over een gezellige toekomst met Jaap

Jaap blijkt nog een favoriete zin te hebben. Of eigenlijk, een combinatie van twee zinnen: “Ben je zenuwachtig? Hoef je niet te zijn, want ik ben tien keer zenuwachtiger. ” We horen het hem steeds te herhalen. Na tien vrouwen is ie dus honderd keer zenuwachtiger dan zij samen, denk ik halverwege de uitzending. Of alsnog maar tien keer? Mijn vwo examen wiskunde is lang geleden.

Marilyn wil zijn toekomstplannen weten. Jaap wil vooral rust.

Stefanie denkt dat Jaap een sollicitatiegesprek van de date wil maken, door zijn nieuwe openingszin: “Een paar dingen in je brief vielen me op…”

Gaby hoeft niet zenuwachtig te zijn hoor, vertrouwt Jaap haar toe, want hij is tien keer zo… oh wacht… dat wisten we al!

Corrie blijkt helemaal niet zenuwachtig. verdorie, daar gaat mijn wiskundige berekening. Want tien keer zo veel als niets, is niets.

Petra denkt dat hij een knuffelbeer is. Daar zegt Jaap geen nee tegen, zo lijkt het.

Yvon denkt dat Jaap een talent voor daten heeft.

---

Giebelende Steffie

Steffie heeft nog niet zoveel ervaring met daten en is er best zenuwachtig over. Al die mannen die voor haar gekomen zijn. Pffffff. Maar goed, daar gaat ze. Hans komt al het weiland inlopen.

Hans had eerst gecheckt of zijn ballen er nog zaten voordat ie een brief schreef, zo leren we. Stukje humor naar de mensen toe denk ik?

Steffie vertelt Pieter dat ze het stoer vindt dat mensen brieven schreven en nog komen speeddaten ook. Daar moet je wel ballen voor hebben, zo geeft ze aan. Ah. Ha. Wacht. Steffi de paardenfokker vindt ballen gewoon een gewoon woord natuurlijk.

Peter heeft wat lekkers meegenomen. Hij mag ook op het kussentje in het gras komen zitten. Hij stuurde een brief met een teddybeer. Dat viel op. Vandaag heeft ie een shirt aan met dezelfde kleur als het shirt van Steffie. Dus was ie haar al weer opgevallen. Ze vertelt hem giebelend dat zijn brief meteen op de ja-stapel terecht was gekomen. Dat lijkt een goed begin. Maar het gesprek valt daarna op zijn boer zoekt vrouws nogal stil. Daar zitten we dan, horen we voor de eerste keer verzuchten. Vijf minuten kan heel lang zijn.

Harrold nam ook wat mee, een armband. Nou niet meteen het allerhandigste cadeau voor een hengstenfokker denk ik dan. Maar goed. Dat hij 1m96 lang is helpt wel. Viel lekker op. En hij houdt van tractor rijden. Steffie heeft niets met de trekkertrek an sich, hoewel de feestavonden wel leuk zijn. Daar hadden ze elkaar ook kunnen ontmoeten, bedenkt Harrold. Maar dat is dus niet gebeurd. Gelukkig zitten ze nu samen alsnog in een weiland.

Joost vindt het onzin dat Steffie niet snapt dat mensen niet op haar schrijven. Want ze heeft zo’n goede uitstraling. Ze glundert van zijn complimentjes.

Roel vindt haar een leuke bescheiden meid daarom schreef ie. Steffie zag zijn foto en dacht “Die hoeft toch niet mee te doen aan een programma?” Maar Roel wil wel eens zijn vaste kringetje uit. En hij vindt haar ook in real life nog heel leuk, laat hij weten als Steffie er naar vraagt (dat lijkt ze bij alle mannen te doen; checken of ze haar nog steeds zien zitten, zodat ze straks niet iemand kiest die haar bij nader inzien niet meer wil). Over Roel vertelt ze “Hij lult makkelijk en heeft giga bovenarmen. Wel wat mager, maar dat krijg ik er wel aan. ” Fokker Steffie blijkt ook een feeder! 😉

Paul zijn brief heeft haar het meest geraakt, vertelt Steffie, die heeft ze vaker herlezen. Sterker nog, elke dag een keertje! Wat hij met zijn koeien heeft, heeft zij met haar paarden. Elke keer als ze de brief las werd ze blij. En dan is ook nog eens 1m96. Drenthe leek haar opeens niet meer zo ver weg en overkoombaar wat reizen betreft.

Jan heeft wel een babbel, maar die moet nog even los komen. Vijf minuten is dan heel kort om los te komen. Echt gezellig lijkt het daarom niet te worden.

Danny heeft een zelfgemaakt welcome uithangbord van hoefijzers mee. Zijn brief vond ze heel vrolijk, vertelt Steffie. Danny komt na de date vrolijk aan bij Yvon. Danny herkent de onzekerheid van Steffie wel vertelt hij Yvon. Achgossie. Ik hoop maar dat ze hem kiest.

Kevin is stukken jonger dan Steffie. Maar Kevin kijkt niet naar leeftijden. Steffie had de hele dag al naar hem (uit)gekeken. Ze staren vrolijk verder in elkaars ogen. Dit jonkie mag zeker komen dagdaten, wedden?

Posttraumatische Wim

Fanny vraagt zich af of Wim wel genoeg tijd voor een vriendin heeft. Jawel hoor, hij werkt echt niet altijd.

Tjitske bleek niet uit Friesland te komen (ik snap je verwarring hoor Wim, met zo’n naam), maar wel boer te zijn. Ehm… nou ja, ze heeft een moestuin. Wortels, bascilicum en spinazie verbouwt ze. En boontjes, maar die zijn mislukt. De date lijkt niet mislukt. Er wordt in ieder geval heel wat afgesmiled.

Paula weet alles van aaltjes. Dat vindt Wim fijn. Kunnen ze lekker vaktaal kletsen. Want anderen snappen niets over microscopische wormpjes in de grond.

Marlies gaat graag bij vriendinnen en familie langs. Haar ouders hebben ook een boerderij. Ze weet precies hoe het gaat dus, op een boerderij. Hasske handig.

Irena komt niet van een boerderij, maar heeft wel een eigen huisje en daar mist nog iets in.  Wim.

Janke Trientsje is niet dol op treinen, maar wel op auto’s. En autocross. Wim ook. Dat klikt dus meteen. Zij zal met zo’n naam toch hopelijk wel uit Friesland komen?!

Marit is dol op autobusjes en wil weten of Wim met haar mee wil de wereld rondreizen in een dergelijk busje. Wim vertelt dat een zelfde soort busje van zijn zwager in zijn schuur staat, die kunnen ze vast wel eens lenen. Maar een half jaar weg, dat kan niet als je boer bent hoor, zo waarschuwt hij Marit.

“Jij schreef in je brief iets over posttraumatische filosofie en theologie, toch?” vraagt Wim aan Enrieke.  Maar het bleek om postmoderne te gaan. Net iets anders.

Annelou en Wim praten over de huizenprijzen die de pan uitrijzen.  Ook een interessant onderwerp voor je eerste date. Oh wacht, de logica wordt alsnog duidelijk. Een huis is niet meer te betalen. En in je eentje al helemaal niet meer op te brengen. Annelou lijkt dus vooral op zoek naar een hypotecaire partner, of naar iemand die al een huis heeft.

Marnix en zijn snaartje

Denise is een klein tikkeltje eigenwijs. Net als Marnix. Dus tja nou dat (heb er verder even niets over te melden).

Marjolein wil weten of Marnix ook paardrijdt. Marnix zelf noemt zijn manier van paardrijden eerder paardzitten.  Marnix geeft na de date aan dat zijn snaartje werd geraakt, maar dat er geen muziek uitkomt. Dat klinkt als een no go voor de dagdate. En ik wil niet weten wat ze dan wel of niet geraakt heeft.

Amber vindt het allemaal maar spannend. Die is misschien benauwd voor dat snaartje?

Bertine vindt het allemaal niet spannend. Zij gelooft namelijk niet in zijn eigenwijsheid en moeilijkheid. Hoe harder je schreeuwt dat je iets bent, hoe minder zij gelooft dat het zo is. Marnix lijkt deze theorie wel interessant te vinden.

Joany heeft worst meegenomen. “Is het paardenworst?” zegt Marnix enthousiast, maar dat blijkt het niet te zijn. Marnix heeft heel andere openingszinnen dan Jaap. “Wat is het lekkerste deel van een koe?” is er zo eentje bijvoorbeeld. Joany weet dat wel: de Entrecote. “Waarom?” wil Marnix weten. Nou, omdat er een randje vet aan zet. Met vet meer pret, aldus Joany. “Heel interessant” zegt Marnix als ze ze vertrokken is en hij de worsten oppeuzelt. Ik vermoed een geraakt snaartje met muzikale uitkomst.

Janneke blijkt over koude voeten te hebben geschreven. Ze heeft geen koude voeten vandaag, vertelt ze. Dat wil Marnix dan gelijk even checken, dus trekt hij haar schoenen uit. Marnix vindt dat ze wel koude teentjes heeft. Ik voorvoel een me-too-tje, maar Janneke vertelt later aan de andere vrouwen dat deze blotevoetenactie wel het ijs brak. Hmmm, waren die voeten dan wel of niet koud. als ze het ijs braken?

Maaike heeft een klein beetje geluk als cadeautje mee. Ze gaat hem niet 99 van de 100 keer zijn gelijk geven vertelt ze Marnix al vast. Maar ze vertelt hem tegelijkertijd ook dat ze heel vaak wel meegaand is en over te halen valt. Ik vind het moeilijk te pijlen of Marnix dit als een uitdaging ziet of al afgehaakt is.

Willemijn wil wel eens weten waarover hij dan steeds het laatste woord wil hebben. Over wat ze gaan eten ‘s avonds bijvoorbeeld, geeft hij aan. Dan moet je zelf koken, vindt Willemijn. Wie kookt bepaalt. Dat vindt Marnix wel een interessante stelling. Mijn man leeft ook al decennia lang zo samen met mij. Ik kook alleen maar wat ik zelf lekker vindt. Als ie vruchten en noten door zijn eten wil, dan moet ie zelf maar achter het fornuis gaan staan. Wij zijn al ruim dertig jaar samen, dus het werkt goed.

Sylvia krijgt aan het eind van de date een blos bloemen. Net als alle andere vrouwen van Marnix trouwens. Hij legt iedereen uit dat hij niet zo van de bloemen is en dat dus de eerste en ook meteen de laatste keer zal zijn dat ze bloemen van hem krijgen. Zo, dan weten ze dat maar gelijk, kunnen ze later ook niet zeuren dat ie nooit een bossie voor ze meeneemt.

Natascha komt ook nog daten, maar mag in de montage niet eens een zin afmaken. Dan weet je al: die wordt zeker niet gekozen! Arme Natascha.

Michelle verruilt hoekbank voor treinbankje

Michelle is bijna jarig en krijgt van haar eerste date Zeno meteen een vervroegd verjaarscadeautje.  Hij woont nog thuis, alleen wonen is namelijk maar zo stil. Bij zijn ouders op de boerderij is altijd iemand thuis. Ja, zo kun je het ook uitleggen waarom je nog steeds niet zelfstandig bent/woont.

HarmJan lust geen champignons, dat is misschien wel veel erger nog. Maar gelukkig heeft wel een heel lief hondje, daar scoort hij weer punten mee. Maar of je als champignonhater bij een champignonteler echt in de smaakt valt, dat vraag ik me af.

Sietze mag ook in de trein bij halte Beekbergen. Zo, nou, daar zitten we dan. Ha, kijk, een heus Boerzoektvrouwstiltemomentjemetclichéopmerking. Gelukkig houdt ie wel van dieren.

Maarten houdt gelukkig ook van dieren. Alleen van stoere dieren. Grote honden. Kleine hondjes tolereert ie. En hij is bang om gekwetst te worden als ie zich openstelt. Een grote jongen met een klein hartje aldus zichzelf. Michelle kijkt hem met een big smile na als hij naar zijn exitgesprekje met Yvon vertrekt. Dat zit vast goed. Dat kleine hondje van haar, ach, dat leert hij vast wel te waarderen.

Stefan nam een doosje geluk mee. Jammer dat zij het al kende. Maar Michelle stelt hem gerust, dit cadeautje is echt helemaal haar stijl.

Roeland wil weten wat ze uit het spirituele haalt. Michelle vertelt dat ze vooral met energie werkt. Nou ja zeg, denk ik thuis op mijn bank, dat doe ik ook! Mijn laptop bijvoorbeeld, die gebruikt heel veel energie bij het thuiswerken. Net als mijn waterkoker, voor de liters thee die ik drink. Michelle en ik hebben zoveel gemeen.  Ik heb bijvoorbeeld ook een hoekbank. Speeddater Patrick ziet zichzelf al liggen op de hoekbank van Michelle.

Willie heeft een motor, aan de ogen van Michelle te zien ziet zij zich al achter op die motor zitten. Of zou ik dat verkeerd zien?

We blijven bij de vervoersonderwerpen: Ruud heeft een hekel aan treinen, maar niet aan deze waar Michelle in zit.  Hij houdt van babi pangang, meer schijnt er niet in de brief te hebben gestaan. Je vraagt je af waarom al die andere briefschrijvers toch van die hele epistels schrijven. Als ik ooit moet daten schrijf ik gewoon: Hoi, ik ben Margje, en ik houd van rendang. Klaar.

 

Kiezen maar!

Okay, dat waren de dates. Nu moeten ze kiezen. Eerst even gezamenlijk evalueren met de ander boeren. Marnix vindt de dates erger dan doodgaan, daar heb je namelijk zelf geen last van. Hij vindt alles een grote rollercoaster van emoties. Wim vond het gewoon tof.  Steffi vindt het moeilijk om te kiezen, ze heeft zes keer ja. Hoe laat ze nou iemand afvallen? (ze is meer van het laten aankomen, zoals we eerder al hoorden!). Michelle vindt het ook heel lastig, vooral omdat bij haar eerste keuzes niemand uit Brabant zit. Jaap vond het geweldig allemaal en heeft een lijstje met plussen en minnen gemaakt. Een beetje zoals je als werkgever bij een sollicitatiegesprek doet dus.

En dan moeten ze echt kiezen. Gespannen kopjes overal.

Wim kiest Paula, Irena, Marit, Marlies en Janke Tryntsje. De gekozen vrouwen geven elkaar een high five. Nu maar hopen dat Enrieke deze speeddate achteraf niet als te traumatisch heeft ervaren.

Michelle is niet zeker van haar zaak, maar kiest Zeno, Maarten (zie je wel!), Ruud (aka de babipangangboy), Stefan (told yo so!) en Sietze. De gekozen mannen feliciteren elkaar. HarmJan denkt waarschijnlijk dat ie maar beter champignons had moeten leren eten.

Marnix heeft de namen van zijn dagdatevrouwen op zijn hand geschreven: Sylvia, Joany (worst meenemen blijkt dus te werken!), Janneke, Bertine en Willemijn. Die laatste was een close call waarschuwt hij haar. Ehm, say what?

Jaap gaat voor Gaby, Marilyn, Marjan, Marian en Petra. Er was even een spannend moment toen de ene Marian dacht dat ze gekozen was, en hij de andere Marjan bedoelde. Maar gelukkig koos hij toen alsnog de andere Marian ook. De gekozen vrouwen doen een grouphug. Stefanie zal een nieuwe sollicitatiebrief voor een andere baan, ehm, man, moeten schrijven.

Steffie heeft ook een spiekbriefje. Ze kiest Paul, Kevin (dacht ik al),  Roel, Danny (gelukkig maar!) en Harrold.  Harrold bespringt de andere gekozen mannen. Ik denk alleen maar: En Joost dan??!! Maar goed, ik denk ook aan Roel, die kan zich klaarmaken voor de borden eten die ze hem voor gaat zetten tijdens de dagdate denk ik. Maar dat zien we pas volgende week. Tot dan!