Vrouw zoekt camper. Camper girl deel 3.

Het begon allemaal hier: KLIK door voor blogpost 1.

Dat resulteerde in dit: KLIK hier voor blogpost 2.

Maar dat was in juni vorig jaar. Het plan kwam een beetje op de achtergrond. Real life kickte in zeg maar. Een stapel niet zo leuke zaken diende zich aan. Met meer ziekenhuisellende dan we hadden kunnen verzinnen. Depressieve vrienden aan tafel. Een hardnekkig griepvirus. Een lekkend dak. Iets te veel uitvaarten. Grote en kleine verdrietjes.

Gelukkig waren er in de tweede helft van 2016 ook leuke dingen. De vakantie op Vlieland was een groot succes. Ik ging voor een blogopdracht naar Griekenland. Er werden feestjes gevierd, er aten vrienden mee aan tafel, we bezochten mooie theatervoorstellingen, gingen weekendjes weg. We moesten afscheid nemen soms, maar zagen ook dat we het goed hadden.

En toen werd het lente. En begon het weer te kriebelen. Ik had behoefte aan iets leuks in het vooruitzicht. Wilde iedereen nog steeds met een camper op pad? De kinden juichten enthousiast van ja. Het hele weekend zochten we het internet af naar een leuke (en betaalbare!) camper. Op zaterdagochtend gingen we naar een camperbedrijf in de buurt waar een open dag werd gehouden. Zodat we de verschillende soorten campers eens in het echt konden bekijken. Ik was namelijk wel nieuwsgierig hoe krap of ruim die dingen in het echt zijn. En of het wel een beetje comfortabel was, zo’n rijdende caravan. Het viel me alleszins mee (lees; Lief paste er in de lengte goed in, en ik in de breedte 😉 ). 

We kregen steeds duidelijker wat we wel en niet wilden. En nadat ik middernachtelijk het hele internet twee keer had doorkruist had ik precies de soort camper gevonden die we wilden en zochten, maar die we nog niet in een betaalbare versie hadden ontdekt. Want door allerlei zaken, leuk en minder leuk, was mijn budget nog niet helemaal zoals ik had gehoopt dat het zou zijn. Dus elke euro die ik niet aan de camperhuur hoefde uit te geven, was welkom. Maar ons wensen- en eisenlijstje was ook duidelijk; een stapelbed voor de kinderen, een alkoofbed voor ons. Dan hadden we vaste bedden, zonder dat we steeds de boel moesten ombouwen als we gingen slapen. Een dubbele dinette. Een toilet. Keukenblok inclusief inventaris. Een fietsenrek. Stoelen en tafel voor buiten. Stuurbekrachtiging. Afijn, een heel lijstje dus. Hoewel er heus ook veel duurdere campers te huur waren dan de campers die in mijn zoekresultaten naar boven kwamen, vond ik het toch nog een heel bedrag wat er werd gevraagd voor die campers die aan al onze wensen en eisen voldeden.

Maar ergens na de zoveelste googleactie zag ik het. Daar stond ie. Hij was nog precies twee weken beschikbaar in de zomervakantie. En vele honderden euro’s goedkoper dan al zijn broertjes en zusjes die we hadden gevonden.

Deze vrouw had haar camper gevonden.

Tevreden kroop ik naast Lief die al lang lag te slapen. Want die man vond ik vele jaren geleden al. Hoefde ik ook niet meer te zoeken. Gelukkig maar. Want een camper zoeken op internet was een klus, maar vind er maar eens een man. Ik geloof niet dat ik daar goed in zou zijn.

Vanochtend vroeg liet ik zien wat ik had gevonden. En hoera, hij zag ook wat ik zag; het was misschien niet de mooiste camper die er was qua design en bekleding, maar met het bedrag wat we zouden besparen door ons niet te laten verleiden tot een ander kleurtje of motiefje, zouden we tijdens onze vakantie veel leuke dingen kunnen doen.

Er volgende geen speeddate, dagdate of logeerweek. Ik belde de eigenaar, had een fijn gesprek en reserveerde de camper.

En nu kan het grote vakantaseren beginnen. Vijf maanden lang. Want één mooi lenteweekend maakt nog lang geen zomervakantie helaas.