Carnavallen in Zwolle

“Het is niet te vergelijken met carnaval in Maastricht” vertel ik mijn moeder terwijl we door de binnenstad van Zwolle lopen, op zoek naar een restaurant of eetcafeetje. We kijken naar twee verklede mensen die ons tegemoet lopen en luisteren naar de muziek die uit een zijstraat dreunt. In de zijstraat blijkt een café te vol voor de feestvierders, het café puilt uit en er staan een stuk of tien carnavalvierders buiten op de stoep te drinken of te roken. Drie straten verderop, op een plein, staat een grote feesttent, daar is het nog drukker, net als bij dat ene grote café op het plein aan de andere kant van de kerk. Er staan vijf mensen in kostuum buiten bij de McDonalds een hamburger te eten. En er huppelt een elfje over de keien. Tien meter verderop klinkt luide muziek bij een feestkar waar zes identiek verklede mensen bij staan te zingen. Zeker meer carnaval dan je elders in de regio op straat tegen zult komen. Maar het is geen vol Vrijthof zeg maar.

De zon verdwijnt en het begint te hagelen. We lopen snel de trap op naar de ingang van het grand café. Op de deur hangt een A4tje. Even denken we dat er een besloten feest of zoiets is die avond en dat we op zoek moeten naar een andere eetplek. Dan zien we dat juist WIJ wel naar binnen mogen.

20180211_170827

In de hoek van het grand café zingt een meisje met een gitaar bekende engelstalige popsongs. Ze eindigt met het overbekende House of new Orleans. Cliché, maar ze speelt en zingt het mooi. Als ze gestopt is klinkt er weer achtergrondmuziek vanuit de luidsprekers. Aan de overkant van het plein speelt de muziekkar een heel ander wijsje, we horen de beat door de ramen heen. Gelukkig is het opgehouden met hagelen. Carnavallen is een stuk leuker als het droog is. Of je nou in Maastricht of Zwolle staat.

Jaloers op mijn vrienden die nu wel in Maastricht aan het feestvieren zijn ben ik niet. Ik zit hier gezellig met mijn moeder, we zijn net naar een mooi theatermiddagconcert geweest en het is behaaglijk warm. Toch vind ik het wel jammer dat er geen zoervleisch op de menukaart staat. Maar ja, dat bordje op de deur zei al genoeg, hier binnen is het nog lang geen feest, en al helemaal geen carnaval.


Een ander carnavalblog vind je HIER

5 thoughts on “Carnavallen in Zwolle”

    1. Ik had zelf lol om het idee dat wij bij de deur zouden gaan staan en dan tegen mensen die met net iets te kleurige kleding of warrig haar naar binnen wilden gaan zouden gaan zeggen: Sorry, in carnavalskleding mag u niet naar binnen! 😉

  1. Gelukkig had je niet in een dolle bui een iets te frivole stola omgedaan of hoed opgezet. Was je mooi klaar geweest.
    Is alles met je moeder weer helemaal goed? Jullie gingen destijds nogal gehavend op vakantie toch?

    Fijn dat je dit soort dingen nog met je moeder kan doen. Mijn moeder is overleden maar ik vond het altijd gezellig met haar uit te gaan of op vakantie te gaan. Dezelfde humor dus we lagen vaak slap van het lachen. Helaas werd ze ziek maar ik heb goede herinneringen. Geniet van je ouders zolang je kan.

  2. Heel grappig hoe je de carnaval in Zwolle omschrijft 😀 Hier in Nijmegen en omliggende dorpen kunnen ze er ook wat van ALAAF!
    Mijn oudste dochter ging afgelopen zaterdag naar een feest van niet carnavalvierders dus dat heb je hier ook 😉
    Leuk dat je met je moeder op stap was, vitamine D op doen en daarna gezellig zitten.

  3. Ik kom uit Zwolle en woon nu al jaren in het westen. En ik heb jaaaren uitgebreid carnaval gevierd. Het drukste was op vrijdagavond en zaterdagavond en natuurlijk de optocht! Ik herinner me toch wel veel carnavals gebeuren. We hoefden er niet voor naar het zuiden in ieder geval😃.
    Maar toen ik er niet meer woonde en er na een paar jaar nog eens ging carnavallen was het toch teleurstellend. Ik denk dat je er vol in moet duiken om het gevoel te krijgen en ja, dat gaat makkelijker in het zuiden.
    Wel heel fijn dat je met je moeder zo op stap kon!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *