Category: Boer zoekt vrouw

Vorige week schreef ik er al over. Een camearateam bij je ontbijt, je moet het maar aankunnen. Ik vraag me af of de boeren die meedoen aan Boer zoekt vrouw echt weten waar ze aan beginnen. Natuurlijk, zij hebben vast ook heus wel (al) die vorige seizoenen gezien. Maar dan nog, zouden ze beseft hebben hoe heftig het echt is? Hoe dan ook, er zijn weer keuzemomenten. En om die keuzemomenten door te komen willen alle logees sowieso even een eenopeenmomentje met hun boer of boerin. Want je moet jezelf wel laten zien natuurlijk. 

Marilyn wil dus wel even een alleenmomentje met Jaap. Ze wil graag weten wat Jaap van haar vindt. Want daar heeft ze nog geen beeld bij. Hij vindt haar rustig en meegaand. Is er een klik, wil Marilyn weten. Maar Jaap geeft aan dat het bij hem doorgaans langer duurt voor er een klik is. Door zijn antwoorden wordt Marilyn wat gereserveerder. Als het bij hem niet vonkt, dan bij haar ook niet. Hé, zeg, hallo, dit is niet wat ze ons op de eerste logeerdag beloofde hè. Zij zou het toch letterlijk laten vonken tussen haar en Jaap? Jaap blijkt buren te zijn van zijn ouders. Bij de koffie en appelgebak nemen de vrouwen en zijn ouders de familiegeschiedenis eens door. Jaap probeert ondertussen te bedenken hoe het over een jaar bij hem op de boerderij zal zijn. Wat doet Petra in de keuken, wat doet Mariian in de keuken en wat doet Marilyn in de… slaapkamer?! Hé, horen we daar opeens een dirty mind spreken Jaap?

Alledrie de vrouwen zien de bloementeler wel zitten! Petra vertelt aan Yvon dat Jaap soms heel ondeugend kijkt, en soms heel lief, maar dat hij soms ook wel heel zakelijk kan zijn. Ze snapt niet dat Jaap nog nooit een vrouw heeft gehad. Marian ziet Jaap ook wel zitten, hij is een lieve man, leuk en zorgzaam. Dat mist ze in haar leven. Ook Marilyn vindt Jaap zorgzaam. En gastvrij. Zo nu en dan hebben ze elkaar langer in de ogen gekeken. Dat voelde goed.  Bij Jaap zelf hakt alles er enorm in. Hij had niet verwacht dat het zo intens zou zijn. Wie past er nou het beste in zijn toekomstplaatje? Zijn de vrouwen wel echt zoals ze zijn zoals hij ze nu leert kennen? Hij is ook onzeker. Wat nou als het niet lukt? Dan is hij over een jaar nog alleen. Bij twee van de drie vrouwen voelt hij in ieder geval wel iets. Nog geen vlinders, maar wel een voorzichtig toekomstgevoel. De andere vrouw moet naar huis. Dat blijkt Marilyn te zijn. Helaas, geen klik dus. Dit hakt er bij Marilyn dan weer heftig in. In tranen verlaat ze de tuin waar ze zich zelf al als zijn vrouw zag zitten. In de tuin vraagt Petra of ze hem een knuffel mag geven nou. Even wachten tot Marilyn weg is, zegt zorgzame Jan, anders vind ik dat zo lullig. Marilyn verlaat zonder de roos die ze op haar kussen vond de boerderij. Een laatste dramatisch gebaar? Nog drie zoenen en dan is het voorbij. Jaap loopt nog even mee naar de auto en zegt nogmaals sorry. En dan gaat hij snel de tuin weer in, naar die andere twee vrouwen, om die knuffel te halen. Jaap gaat zijn ouders vertellen over zijn keuze, en de resterende twee vrouwen gaan koken. Jaap kijkt alvast de toekomst tegemoet en maakt een boodschappenlijstje voor morgen.  Daarna gaan ze samen eten. Het lijkt gezellig, maar op zijn grap “Ik ben altijd een grote opschepper dus ik schep maar op” moet niemand lachen. Zien we het nou goed, verandert de gezellige sfeer ietsjes?  Het is nu ieder voor zich. The game is on, Jaap is the price. Jaap geniet van deze onderhuidse competitie, glunderend vertelt hij dat het toch prachtig is dat er twee vrouwen om je vechten? Maar de liefde is geen spelletje Jaap, en kent soms ook allemaal verliezers!
Continue reading “Boer zoekt vrouw 2018; zo’n logeerweek is ook niet alles”

Hmmm, ik miste wat spanning deze aflevering. Of zou ik gewoon niet goed opgelet hebben en van alles hebben gemist?
Hoe dan ook, het was de tweede aflevering over de logeerweek, en die laat zich kort samenvatten als:

gezellig samen bij het kampvuurtje versus een wedstrijdje om een plek op de trekker, tandenpoetsen, nou doeidoei, slecht geslapen versus uitslapen, ontbijten met hagelslag, flirten versus niet flirten en waar blijven de vlinders?

Michelle lijkt goed te begrijpen dat je pas kunt kiezen tussen drie mannen als je ze in ieder geval een beetje kent en ze ook de kans geeft jou te leren kennen. Bij het door de mannen gemaakt kampvuurtje gaan de gesprekken dan ook iets verder dan over hoe mooi het weer is en wat er op de boerderij allemaal te doen is. Ze vertelt over haar relatieperikelen (door Yvon “roerige liefdesleven” genoemd) en dat ze zich door die ene relatie van acht jaar een beetje de grond ingestampt voelde en daarom haar gevoel had uitgeschakeld. Ze stelt zich kwetsbaar op, maar ook sterk, door te laten weten dat ze nu weer wat opgekrabbeld is en weer ruimte voelt voor een nieuwe liefde. De ene man vindt dit soort verhalen makkelijker dan de andere, zo lijkt het. Voor Maarten is het in ieder geval heel herkenbaar. Hij vindt het wel gek om hier te zijn met die twee andere mannen erbij. Het lijkt erop dat ie liever alleen met Michelle bij dat vuurtje had gezeten. Het gesprek heeft hem in ieder geval vermoeid; de volgende ochtend slaapt ie uit terwijl de rest met een duf hoofd aan de ontbijttafel zit. Arme Michelle, ik zou bij mijn ontbijt ook geen cameraploeg willen hebben…Hoe dan ook, Maarten wordt uiteindelijk ook wakker. De drie mannen mogen een enorm hondenhok in elkaar zetten. Daarna kijkt ze romantisch met een man naar haar varkens die een kuifje hebben en mag Ruud helpen met champignons knuppelen (ik verzin dit allemaal niet!). Of Michelle voor Zeno, Ruud of Maarten zal gaan? Geen idee, ze checkt in ieder geval wel even of Ruud haar wel gezellig vindt en of hij al heeft bedacht hoe zijn landbouwmechanisatiebedrijf en haar champignonkwekerij samen kunnen gaan. Hoe dat moet weet hij ook nog niet precies. Ze willen in ieder geval wel allebei kinderen. Ik ben benieuwd of die gaan leren champignons kweken of dat zij haar champignons doodknuppelt en naar Ruud verhuist. Dat hij in zijn relatie een “teamlid” zoekt, vind ik niet echt romantisch klinken, maar goed, misschien bedoelt hij het wel heel hartstochtelijk. Waarschijnlijk zal Michelle ook de tweede logeernacht weer lang wakker liggen en nadenken over van alles. Ik vrees een beetje dat ze aan het eind bedenkt dat ze liever nooit aan dit BZV-avontuur was begonnen.

Marnix is enorm bezig met zijn vrouwen. Vooral met zijn beeld over de drie logerende vrouwen. Want hij heeft zijn mening al klaar. En wil verder vooral met rust gelaten worden lijkt het wel. Zijn tekst deze dag: “Even mijn momentje”. Ook later wordt het niet gezellig. “Blijven staan!” laat hij ze weten als hij de paarden op stal gaat zetten. Marnix doet het liever allemaal zelf en alleen terwijl zijn vrouwen twijfelend toekijken. De volgende ochtend bekent hij aan de kijkers het allemaal maar een kwelling te vinden. Want de vrouwen zijn zo verschillend qua karakter. Hij kijkt er een potje moeilijk bij. Welke past nou het beste bij hem? Met wie zou hij het fijnst samen oud kunnen worden? Of, zoals hij benoemt: “Welke vrouw pakt die drempel weg?”. Ondertussen proberen de vrouwen het ontbijt klaar te zetten. Er wordt een half uur gezocht naar thee (in die volle keuken is dat ook geen makkie natuurlijk). En ook de vrouwen kunnen niet kiezen. Willen ze nou havermout of eieren? Het worden eieren. Met een zucht sjokt Marnix naar de keuken. Janneke kan niet zo goed tegen de gespannen sfeer die er hangt op de boerderij. Het romantische gevoel van de avond ervoor (Lees HIER), lijkt in ieder geval in geen velden of wegen meer te vinden. De vrouwen proberen toch iets samen met hun boer te doen. Of ze moeten helpen met de eieren koken vragen ze. Maar Marnix laat weten dat hij heus wel een paar eieren in een pan met water kan gooien. Zelluf doen dus. Gelukkig zijn de eieren makkelijker te vinden dan de thee. Er staan namelijk minstens vijftig eieren op het aanrecht (ik verzin dit niet!). Ik dacht dat Marnix paardenfokker was in plaats van kippenboer? Maar dan blijkt dat Marnix eigenlijk gewoon een psycholoog is. Want hij laat Willemijn bij een gesprek aan de rand van zijn land weten dat zij volgens hem nog veel te veel met zichzelf zit te struggelen. Als het gesprek daarna voor hem door haar antwoorden en eigen visie op hem en de situatie iets te moeilijk wordt, kapt hij de boel af met “Koffie!” en loopt weg. Tegenspraak? Dat is duidelijk niet zijn kopje thee!

Continue reading “Boer zoekt vrouw, we logeren lekker door”

Ja hoor, zondagavond! Tijd voor uw BZV samenvatting! Voor iedereen die geen Boer Zoekt Vrouw keek (of juist wel) is hier de wekelijkse samenvatting van de aflevering van  vandaag. Bent u toch weer helemaal bij. De logeerweek is begonnen. En zoals altijd is de samenvatting weer lekker lang. Ik ben dan zelf wel kort, maar niet zo kort van stof.

Met deze week: roze overalls, rode rozen op kussens, aardappeleters, vegetarische wijnen en paardenbekers.

MARNIX
Voordat Willemijn, Bertine en Janneke komen logeren, komt Yvon vragen of Marnix al zenuwachtig is. Marnix heeft een heel gevarieerde keuken,  want naast een waterkoker en een fles wijn staat er bijvoorbeeld ook een boormachine op het aanrecht met daarnaast een fietsslot. Hij twijfelt of de boel wel netjes en schoon genoeg is. Yvon twijfelt ook. Nog snel even de swiffer en dweil erover dan maar. Of hij de vrouwen gaat zoenen of omhelzen als ze aankomen, wil Yvon weten. Daar heeft hij verder nog niet over nagedacht. Hij ziet wel wat er gaat gebeuren, of, zoals hij het noemt: dat zal wel opkomen als poepen.

Willemijn neemt maar gelijk de hond op schoot. De liefde van de boer gaat natuurlijk via zijn dieren, zie je haar denken. Ze werkt bij de Nederlandse voedsel en waren autoriteit, maar nu even niet vanwege een burn-out. Het is tijd om na te denken wat ze wil. Ze denkt dat ze graag boerin wil worden, met veel eigen beestjes, en oh ja, ook een man.

Bertine is secretaresse en geeft Yoga. Bertine vindt het huis van Marnix net een knus vakantiehuisje. Ze vindt dat je kan zien dat hij zijn best heeft gedaan het gezellig te maken. Alles gaat hier ook heel rustig en langzaam, zegt ze. Daarna vervalt ze in een soort meditatietekst. Lekker buiten zijn, hoe het ruikt en de wind, mijmert ze. Ze geniet.

Janneke is assistent manager bij een lingeriemerk. En houdt niet van roze. Beetje jammer dan dat Marnix roze overalls heeft gekocht voor zijn logees…

De vrouwen krijgen wel een eigen overall, maar niet allemaal een eigen slaapkamer. Ze slapen niet in het huis, maar in een soort logeerkeet. Er is een slaapbedbank voor twee in de ene  kamer en een tweepersoons bed in een andere. En de douche en toilet is ginder, besluit Marnix de rondleiding.

Daarna gaan ze allemaal land in, daar staat een reusachtige, enigszins enge, stier. Die weegt 1100 kilo, legt Marnix uit. Hij weegt normaal meer, maar is enorm afgevallen door al het dekken, vertelt hij verder (ik denk dat mijn Lief opeens mogelijkheden ziet voor een nieuw dieet voor mij!).

Gelukkig zijn er ook paarden. Die zijn minder eng. Hoewel, Bertine vindt die paarden ook wel eng. Hopelijk zoekt ie geen paardenmeisje.

Marnix doet een wedstrijdje stallen uitmesten met de vrouwen. Daarna mijmert ie wat na over de verschillende vrouwen. Willemijn lijkt op een roze wolk te zitten, denkt Marnix. Janneke heeft dat iets gedoseerder, vindt hij.  Maar van Bertine heeft hij het meest genoten. Die was volgens hem zo geconcentreerd bezig met het verse hooi in de uitgemeste stallen leggen. “Je hoort d’r helemaal niet,” glundert Marnix, “ze was gewoon met d’r ding bezig, vind ik schitterend.”

Na de stallen uitmesten is het tijd voor een biertje en bespreken wie er gaat koken. Wie gaat de aardappelen schillen bijvoorbeeld? Dat doet Marnix niet. Dus dat doen de dames dan wel. En boontjes doppen kunnen ze ook, maar dat hoeft niet, die komen uit een potje. De dames vinden de keuken wat vol, Marnix vindt het wel gezellig.

Gelukkig gaan ze na het avondeten naar buiten, naar een strandje van het IJsselmeer. Daar moeten de vrouwen op een bankje gaan zitten, zo luidt de opdracht. Gespannen wachten ze op Marnix. Wat zou er gaan gebeuren? Dan zien ze het: daar komt hij als hun prins op een paard aan. Hij wil met zijn vrouwen door het water galopperen. Willemijn zou de andere twee meiden het liefst meteen laten verdwijnen. Alleen met Marnix de ondergaande zon tegemoet rijden, dat is haar droomavond!

Helaas gaat hij na hun samenzijn ook met de andere vrouwen zo’n romantisch ritje maken. Lekker dicht tegen Marnix aan, glundert Janneke. En ook Bertine vond het super: ze houdt wel van dingen die eigenlijk niet kunnen, mogen, of maf zijn. Zoals een ritje door het water tijdens een ondergaande zon bijvoorbeeld.  Ik kijk vol verwondering hoe Marnix alle drie de vrouwen om zijn vingers lijkt te winden.

 

JAAP
Jaap zag gisteren Abraham en kijkt nu uit naar zijn vrouwen, hij legt alvast een roos op de kussens van de logerende dames.

Marilyn komt als eerste aan. Ze is verpleegkundige, en neemt een theepakket mee. Ze is een rustig persoon, zo vertelt ze zelf, ze wil niet op de voorgrond, en is dol op mozaieken. Terloops wordt duidelijk dat ze ook een pyromaan is, want ze hoopt dat het letterlijk gaat vonken tussen haar en Jaap. Letterlijk? Staat de brandblusser klaar?

Petra komt ook logeren, zij is arrestantenbewaarder. Misschien is ze ook BHV’er en kan ze brandjes blussen? Petra nam een paar flessen vegetarische wijn mee, want Marilyn drinkt geen alcohol, aldus Petra. Say what? En wij al die tijd maar denken dat wijn met alcohol ook vegetarisch was. Naast de wijn zonder vlees erin nam ze ook nog koekjes mee als cadeau. En een fles massageolie. Petra wil niet als eerste naar huis deze logeerweek,  dat is duidelijk!

Continue reading “Boer zoekt Vrouw 2018 – De logeerweek is begonnen – een samenvattend blog!”

Mijn blog was kapot

en ik was ook niet helemaal heel.

Dus ik keek wel naar #bzv, maar blogte er niet over.

Oftewel; geen boer zoekt vrouw blog vandaag (of, om met boer Jaap’s woorden te spreken die tijdens het druivenbladeren plukken werd gevraagd of ie wel eens wijn dronk: “weinig, weinig”. En dat klinkt dan als wijnig, wijnig, en dat is dan weer geinig, geinig. Wat een kapot blog of een moeie margje dan weer niet is).

Hoe dan ook, de boeren hebben hun logeerdates gekozen. Volgende week dus een logeerblogje. Iedereen die wil komen kijken bij mij thuis is van harte welkom. Logeren kan ook!

Speeddaten bij de treinen

Heel duurzaam, deze aflevering. Lekker met het openbaar vervoer naar je speeddate. Alle boeren en dates kwamen namelijk naar de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij in Beekbergen.

Een beetje eng was het ook wel, deze enscenering. Met die foto’s van de boeren in de ontvangsthal leek het even op een massale dodenherdenking. Maar dat kan ook aan mij liggen deze associatie, ik ben namelijk ietwat ziekig. Dus ik mis mijn roze bril een beetje. Het wordt dus meer een Boer zieke vrouw blog deze week. Hopelijk ben ik niet besmettelijk.

Afijn. De boeren verzamelden al hun dates tussen de stoomtreinen en kwamen als een soort sporthelden aangelopen terwijl alle dates hard juichten en klapten. Voor het feit dat ze boer waren en aanwezig waren denk ik. Want verder viel er nog niets te vieren en was er nog niets gepresteerd. Alle lange mannen bleken voor Steffie. De kleintjes waren dus voor Michelle. Alle paardenmeisjes waren voor Marnix wist ik nog van vorige week. Alle oudere dames kwamen vast voor Jaap. En alle jonge knappe meiden zouden dan wel voor Wim zijn dacht ik zo. Ik was er klaar voor.

De boeren en brievenschrijvers waren er ook klaar voor. Yvon verwelkomde iedereen enthousiast en vroeg daarna aan de boeren of ze zich even om wilde draaien. Vervolgens mochten ze weer terugdraaien en moesten de brievenschrijvers hun bipsen laten zien. Blijkbaar hoort dat bij daten tegenwoordig, dat je voor een date ook even je achterkant laat zien? Ik leer zoveel van Boer zoekt Vrouw!

Maar goed. Speeddaten, daar ging het om. Dat deden de boeren in een stoomtrein. Behalve Steffie. Die had blijkbaar geen ov-chipkaart en moest midden in een weiland gaan zitten. Hieronder een korte, edoch best lange, samenvatting van de dates.

Masterdater Jaap

Jaap vertelt Sandra You never get a second opinion for a first impression. En dat vertelt ie Marian (met een i) ook. En aan Tineke. Blijkbaar is het zijn favoriete openingszin. Even verhaspelt hij de boel tot You never get a second impression of the first opinion, maar later maakt hij er wel weer You never get a second chance for a first impression van.

Marjan (met een j)  komt zo zeker over, vindt Jaap, wat doet ze bij hem? Ze zoekt iemand waar ze zich veilig bij voelt. En ze dacht iets van dapper en moedig te zien bij Jaap die volgens haar geen lulletje rozenwater is.  Hun vijf minuten zijn om voor ze het weten. Ze moet naar Yvon die vooraan de trein op een balkon staat weg te waaien. Marjan en haar boeketje bloemen (van Jaap gekregen natuurlijk) waaien lekker mee terwijl Marjan wegdroomt over een gezellige toekomst met Jaap

Jaap blijkt nog een favoriete zin te hebben. Of eigenlijk, een combinatie van twee zinnen: “Ben je zenuwachtig? Hoef je niet te zijn, want ik ben tien keer zenuwachtiger. ” We horen het hem steeds te herhalen. Na tien vrouwen is ie dus honderd keer zenuwachtiger dan zij samen, denk ik halverwege de uitzending. Of alsnog maar tien keer? Mijn vwo examen wiskunde is lang geleden.

Marilyn wil zijn toekomstplannen weten. Jaap wil vooral rust.

Stefanie denkt dat Jaap een sollicitatiegesprek van de date wil maken, door zijn nieuwe openingszin: “Een paar dingen in je brief vielen me op…”

Gaby hoeft niet zenuwachtig te zijn hoor, vertrouwt Jaap haar toe, want hij is tien keer zo… oh wacht… dat wisten we al!

Corrie blijkt helemaal niet zenuwachtig. verdorie, daar gaat mijn wiskundige berekening. Want tien keer zo veel als niets, is niets.

Petra denkt dat hij een knuffelbeer is. Daar zegt Jaap geen nee tegen, zo lijkt het.

Yvon denkt dat Jaap een talent voor daten heeft.

---

Giebelende Steffie

Steffie heeft nog niet zoveel ervaring met daten en is er best zenuwachtig over. Al die mannen die voor haar gekomen zijn. Pffffff. Maar goed, daar gaat ze. Hans komt al het weiland inlopen.

Hans had eerst gecheckt of zijn ballen er nog zaten voordat ie een brief schreef, zo leren we. Stukje humor naar de mensen toe denk ik?

Steffie vertelt Pieter dat ze het stoer vindt dat mensen brieven schreven en nog komen speeddaten ook. Daar moet je wel ballen voor hebben, zo geeft ze aan. Ah. Ha. Wacht. Steffi de paardenfokker vindt ballen gewoon een gewoon woord natuurlijk.

Peter heeft wat lekkers meegenomen. Hij mag ook op het kussentje in het gras komen zitten. Hij stuurde een brief met een teddybeer. Dat viel op. Vandaag heeft ie een shirt aan met dezelfde kleur als het shirt van Steffie. Dus was ie haar al weer opgevallen. Ze vertelt hem giebelend dat zijn brief meteen op de ja-stapel terecht was gekomen. Dat lijkt een goed begin. Maar het gesprek valt daarna op zijn boer zoekt vrouws nogal stil. Daar zitten we dan, horen we voor de eerste keer verzuchten. Vijf minuten kan heel lang zijn.
Continue reading “Boer zoekt vrouw. De speeddates in en om de trein.”

Zo. De zomer van 2018 is nu echt voorbij. Als Yvon met brieven op pad gaat is het gewoon nog zomer. Maar als dan de uitzending met het postbodetje spelen  op t.v. is, dan is het herfst. En terwijl wij kampeerden op de camping, of in de Middellandse zee dobberden of anderszins vakantie vierden, werd er bij vijf boeren gespeeddate en gelogeerd en gecitytript. Misschien was je deze zomer wel tegelijk met een kersvers boerzoektvrouwkoppel in Berlijn, of Stockholm of Barcelona of waar die citytrips dit jaar ook maar naar toe gingen. We weten het nu nog niet. De boeren weten het echter al lang. Alles is al gebeurd. En eindelijk, eindelijk, eindelijk, mogen wij meekijken naar wat de vrouwzoekende (of manzoekende) boeren (of boerinnen) allemaal mee hebben gemaakt.

(foto: Boer zoekt Vrouw – KRO NCRV)

Natuurlijk maak ik voor u ook dit jaar weer samenvatting. Zodat u niet hoeft te kijken.

Eerst de heel korte samenvatting:

Saskia wil geen snor maar wel een tas en is niet door.

Boer Wim is wel door, met 333 brieven (waarvan sommige brieven zelfs met een pen werden geschreven, hoe knap! Aldus de boer die blijkbaar niet kan schrijven of zelf geen pen heeft ofzo).

Marnix heeft wel wat: een snaartje en oude thee en mag met 75 brieven ook door.

Wilfried was teleurgesteld en blijft teleurgesteld; hij had maar zes brieven. Niet door dus. En die vrouwen in zijn stal vindt hij ook maar niets.

Boer-blijf-maar-gewoon-jezelf-er-zijn-al-zoveel-anderen-Jan is ook niet door, maar leek niet teleurgesteld met zijn tasje vol 33 vrouwen.

Michelle blijkt twee hoekbanken te hebben! En geen man. Maar ze kreeg 326 brieven. Daar zit vast wel een knuffelbeer bij. Oh, wacht, die zaten er al bij ja. Ingepakt en wel. Door dus. Op naar de speeddates.

Rudie heeft zes roze koeken, kreeg negen brieven en heeft al een date geregeld voor zaterdag. Hoppetee!

Jaap is door en droomt van een zomer vol vrouwen en wijntjes in zijn tuin.

Steffi is ook door. De hengstenfokker bloost ervan.

Boer Remco is gediskwalificeerd. Say what? Jep. Gediskwalificeerd. Dan moet je de uitgebreide samenvatting maar gaan lezen!!!

Hieronder vind je de heeeeeeeeeeeeeele lange samenvatting! 😉

In deze uitzending zagen we nog even alle tien boeren. Die hun gewone postbode opeens vervangen zagen worden door Yvon met een nieuwe tas.  Die tas was ze overigens bijna meteen bij boer 1 al kwijt, want Boerin Saskia vond die tas zo te zien leuker dan de brieven die er in zaten. Dat waren er trouwens maar negen. Een boerin van 53 spreekt blijkbaar niet veel mannen aan. Of, en dat denk ik zelf, er kijken gewoon weinig single mannen van rond de vijftig naar Boer zoekt vrouw. Snorremans Bartho keek wel, en stuurde, als oprechte geitenboer die hij is, meteen maar een kaasje mee. Saskia was niet zo gecharmeerd van de snor (maar die kan er af, aldus Yvon), de kaas vond ze echter wel te pruimen. Anne, die ook een brief had geschreven, vond ze ook wel lekker. Saskia was zichtbaar onder de indruk van alle complimenten die in de brieven staan. Ik ben benieuwd of ze met alle negen mannen gaat daten. Op haar zeventiende had ze voor het laatst een date. Ik gun haar nu negen leuke dates en jaren vol liefde.

Kijk, ik weet best wie wèl naar Boer zoekt Vrouw kijken. Vrouwen. Die schrijven veel sneller ‘op een boer’. En zeker op jonge boeren zoals Boer Wim, die dol is op zijn mooie hoopje klei in Flevoland (zijn woorden, niet de mijne). De 28-jarige akkerbouwer hapert soms een beetje (Yvons woorden, niet de mijne), maar haalt wel het record aantal brieven van dit nieuwe seizoen binnen: 333 vrouwen willen wel naar de polder komen. Dat zijn er best veel, dus moet er goed en streng geschift worden. Geen oude vrouwen, besluit Wim die duidelijk geen cougar aan de haak wil slaan. Dus iedereen vanaf 35 jaar valt af. Ik voel me zelf meteen bejaard en zie dat Yvon ook even wat weg moet slikken. Jep Yvon, wij zijn gewoon geen jonge blommen meer,  meer een bossie verlepte roosjes. Maar ach, zolang we nog geen droogbloemen zijn, komt met ons nog wel goed. Met Wim komt het vast ook wel goed. Dat hij echt jong is en jong denkt, blijkt ook als hij een handgeschreven brief aan het lezen is en onder de indruk is van die brief. Niet om wat er in staat, maar alleen al om het feit dat die brief handgeschreven is. Knap hoor, vindt Wim, dat iemand dat kan. Wim is duidelijk van de whatsappgeneratie; typen typen en een smiley… Hij kiest uiteindelijk tien vrouwen uit voor de speeddate. Tien vrolijke ambitieuze vrouwen. Eentje is arts en wil een eigen praktijk (zou er een artsentekort in de polder zijn?) en een ander doet iets met aaltjes (ja, ik wist ook niet wat dat inhield, maar volgens Wim zijn dat beestjes in de grond die niet goed voor zijn aardappels zijn, dus hartstikke handig als hij daar mee gaat daten, kan hij haar kennis mooi inzetten in zijn bedrijf). Volgens mij is die Wim stiekem gewoon zelf ook hartstikke ambitieus.

Boer Marnix, die ene boer die beter met beesten om kan gaan dan met mensen en die graag wil dat alles gaat zoals hij het wil, kreeg 75 brieven. Ook hij mag dus door naar de speeddates. Hij wil geen paardenmeisjes vertrouwt hij Yvon toe. Want bij paardenmeisjes staat het paard altijd op 1, en daar kan hij dan nooit tegenop. Bij een paardenmeisje moet je eerst weten; leeft ze met een paard of voor een paard? Marnix vindt paarden best leuk. Je kunt er leuke dingen meedoen en ook best een emotionele band mee hebben en er mee meeleven. Maar aan het eind moet je zo’n beest ook gewoon lekker op kunnen eten. En dat willen paardenmeisjes meestal niet. Dus doe hem maar geen paardenmeisje. Dat er uiteindelijk bij de tien brieven die hij heeft uitgekozen toch zeven paardenmeisjes zitten, dat verbaast Yvon en ons dus nogal.  Maar ja, wat moet je dan, verzucht boer Wim. Zijn snaartje werd gewoon niet geraakt door de andere brieven. Geen idee waar zijn snaartje precies zit. In ieder geval niet in de theepot. Want dat drinkt hij waarschijnlijk nooit. Yvon ontdekt namelijk vol verbazing en afschuw dat het doosje thee dat Marnix haar heeft gegeven houdbaar is tot 2014. Kan iemand Yvon vertellen dat zo’n vacuüm verpakt doosje met theezakjes echt wel een paar jaar langer meekan. Maar goed, hopelijk zit er bij die tien speeddatesbabes van Marnix iemand die zijn voorraadkast kan updaten. En zijn snaartje kan vinden. Ehm raken. Zoiets.

Boer Wilfried (43 jaar) was een beetje teleurgesteld in de liefde. Waarschijnlijk was ie nu ook nog eens teleurgesteld in het aantal brieven, want hij kreeg er maar zes. Tot grote vreugde van de BZVkijkers had Yvon al een van de schrijfsters uitgenodigd en tussen de koeien gezet. Wat? Worden we nu meteen al getrakteerd op boervrouwontmoetingen, gênante gesprekken en nog gênantere stiltes? Arme boeren, BZV is echt begonnen, natuurlijk willen we dat iedereen gelukkig wordt aan het eind, maar eerst willen we ook een beetje emo-t.v. en blijdatikdaarnietbenzeg-scènes.  Dus Go Wilfried go, op Sabine af. Sabine denkt dat een boerderij best hard werken is, maar ze wil heus wel meehelpen en mag ze dan nu eindelijk die koeien eens aaien?  Dat mag.  Wilfried vond het heus gezellig dat ze er was, maar voelde geen klik en wilde graag de rest van de brieven bekijken of daar misschien wat bij zat. Maar dat mocht nog niet. Want Yvon had ook Laurette in een schuur gezet. Dus daar moest Wilfried nu naar toe. Wel complimentjes maken, gilt Yvon hem nog als tip na. Laurette kwam net gisteren terug van Kos en had een fles Ouzo voor de vrouwzoekende boer meegenomen. Dat kende Wilfried niet, dus waarschijnlijk gaat ie het ook niet drinken (want wat de boer niet kent… afijn, u heeft hem vast al door). Wilfried wandelt met de ouzo weer terug naar Yvon en laat Laurette op de aardappelberg achter [edit: het was een berg houtsnippers bij nader inzien]. Hij voelde nog niet iets van ping, bij Laurette. Gelukkig zijn er nog vier vrouwen over. Die zitten tot zijn teleurstelling niet ergens op het erf. Yvon vertelt hem dat ie het verder allemaal maar zelf moet gaan doen. De kijkers vermoeden dat hij vervolgens teleurgesteld in alles met een lege fles ouzo naast zich op de bank is beland.

Weduwnaar Jan (ja, zo werd ie genoemd, maar hij is ook boer) is 60. Hij is zijn stem kwijt, want heeft 3 dagen kermis gevierd.
Leef nu het is later dan je denkt, aldus Jan. Blijkbaar heeft ie op de kermisfeesten geen vrouw opgeduikeld. Maar Yvon vertelt dat ze 33 vrouwen voor hem in een tasje heeft, dus dat komt vast wel goed. Tot mijn vreugde hebben meer vrouwen doorgehad dat Jan dol is op spreuken (Wees jezelf, er zijn al ander genoeg), want ik zie heel wat postkaarten met spreuken erop. Samen met zijn kinderen zoekt hij vast een paar leuke dates uit. En met een beetje mazzel kan hij volgend jaar met 1 vrouw met een tasje naar de kermis.

Champignonkweker Michelle (29 jaar) is goed in dingen weglachen en zoekt iemand om mee te kunnen knuffelen op haar hoekbank. Yvon komt aanzetten met het beroemde tasje met brieven, maar dan mag Michelle op de knop van de lopende band drukken en blijken er nog kratjes vol brieven voor Michelle te zijn.  In totaal schreven er 326 mannen een brief. Ha, kijk, blijkbaar kijken jonge mannen wel naar Boer zoekt vrouw hoor ik u zeggen. Nee hoor, antwoord ik dan, maar hun platonische vriendinnen van rond de dertig wel. Die hebben hun single vrienden vast een linkje met de oproep van Michelle gestuurd. Michelle is er beduusd van.  Twee zussen en twee vriendinnen nemen de kratten mee naar de bank in de tuin. Verhip, nog een hoekbank! We zien de vijf vrouwen de brieven lezen en de pakjes met knutsels en knuffelbeesten uitpakken. Hoe er verder precies geschift wordt is me enigszins onduidelijk. Maar als we later links in beeld rook zien opstijgen, vrees ik dat ze gewoon de helft van de brieven in de vuurkorf hebben gegooid.

Rudie heeft een melkveebedrijf, maar geen meubels in huis en ook geen vrouw. Het een hoeft niet per se het gevolg van het ander te zijn, maar het kan wel.  Rudie zoekt een spontane ad remme vrouw, gewoon hoppetee en
kom maar op en koekje erbij  (ja, ik snapte het ook niet allemaal, maar kijk het maar terug, hier ging het echt allemaal over).  Gelukkig heeft Rudie  liever kwaliteit dan kwantiteit, want hij krijgt maar 9 brieven. Samen met Yvon leest hij de brieven. De ene vrouw wil komen hout hakken voor de haard. Handig. De andere heeft een gebruiksaanwijzing, dat vindt Rudie prima, zolang ze hem die gebruiksaanwijzing er dan maar bij geeft.  Koekje erbij (zijn koekjes erbij bleken echter roze koeken)?
Over koekjes erbij; een van de brieven is van Rianne, zij kookt en bakt graag.
Gelijk maar even bellen vindt Yvon die blijkbaar wel zin heeft in wat anders dan een roze koek. “Hallooo dat is een verrassing” zegt Rianne. En dan maakt Rudie gewoon hoppetee meteen een date voor komende zaterdag.
“Je hebt een date!!!” kirt Yvon enthousiast. “Ja,” zegt Rudie “had ik misschien eerder moeten doen”. Nee joh, dan hadden wij geen Boer zoekt Vrouw meer om naar te kijken!

Bloemenkweker Jaap van 49 had niet veel brieven verwacht. Maar krijgt er 48 en is dus door. Dat vindt ie echt fantastisch. Hij ziet het helemaal zitten. Mooi weer, lekker buiten zitten, wijntje erbij. Hij lijkt echt uit te kijken naar de logeerpartij. Blij glunderend leest hij zijn brieven door. Samen met zijn blije zus. En zijn ouders zijn ook al zo blij. Ik werd er gewoon plaatsvervangend ook blij van. Go Jaap!

Steffi. Ik wil niets vervelends horen over Steffi. Kom je aan Steffi, kom je aan mij. Steffi kan zich niet voorstellen dat er mannen naar/voor haar zouden schrijven. Ze gelooft dan ook dat de stapel van drie enveloppen die Yvon op tafel legt alles is. Drie. Dat zijn er al drie meer dan ze zich kan voorstellen. Dan  pakt Yvon haar tas erbij en kwakt nog eens 46 brieven erbij.
Holy shit, schrikt Steffie.  Het zijn er 49
Ze snapt het niet, het kan niet waar zijn. Vriendin Bettina wordt gebeld dat ze moet komen helpen, want Steffi is van slag. Maar Bettina is aan het werk (meld je maar ziek, oppert Steffi half serieus).  Gelukkig kan zus Madelon  helpen met het doornemen van de brieven zodat Bettina geen ontslag krijgt na deze uitzending. Steffi heeft zin in het speeddaten, maar vindt het ook doodeng.  Ik vraag me af of de mannen die ze heeft uitgekozen het ook eng vinden om te gaan speeddaten met een hengstenfokker. Gelukkig is speeddaten met een broek aan. En Steffie bloost er van. Je zou het niet verwachten, van iemand met zo’n stoer beroep. Wij vinden Steffi lief en zijn blij dat ze door is! Steffi kan het nog steeds niet geloven. Dat er tien mannen voor haar gaan komen. Oh jee, de foute grapjes zijn hier wel heel makkelijk te maken. Maar ik doe het niet hoor. Ik doe het niet. Sorry voor de broek aan opmerking. Die slipte er tussendoor. Wederom no pun intended.

Remco  van 28 is een  biologische melkveehouder  met een zieke vader. Door deze situatie heeft Remco op de boerderie  de gezinshoofdfunctie overgenomen. Hij is een knuffelbeer voor de hele familie geworden, aldus hemzelf. Yvon neemt hem mee een eindje rijden. Ze vertelt hem dat hij 47 brieven heeft gekregen. Dat bleek net eentje te weinig om door te gaan met de speeddates. Het scheelde dus maar een brief. Omdat ze dat een beetje sneu vonden hebben ze een feestje voor hem georganiseerd. Want Remco houdt wel van een feestje toch? Ze regelden een tentje. En een bandje. En veertig brievenschrijfsters om mee te feestvieren. “Donders” riep Remco verrast uit. En de band had allemaal dezelfde roodzwartgeblokte blouse als Remco aan. Dat leek allemaal erg leuk. Maar opeens is het feest op t.v. voorbij. We horen dat Remco voordat de NCRV met hem ging feest vieren al met allerlei brievenschrijfsters intens contact had gehad. En/of geknuffeld. En ze had gezegd dat ze brieven moesten gaan schrijven.  Dat vond de NCRV niet eerlijk ten opzichte van de andere vrouwen die naar het feestje waren gekomen en van niets wisten. En dus werd Remco gediskwalificeerd. Afgelopen, klaar, die zien we dus nooit meer terug, ook niet op de website. Ik volg het hele verhaal niet helemaal, maar Boer zoekt vrouw gaat Remco in ieder geval niet meer volgen. Einde verhaal dus nu hier!

Tien boeren binnen een uur. Eigenlijk is het te veel, te snel. Want geef nou toe, zes minuten per boer, dat is toch eigenlijk onaardig? De boeren die zijn uitgekozen uit alle aanmeldingen hebben lef genoeg om zich kwetsbaar op te stellen voor heel BZV-kijkend Nederland, dan zou er eigenlijk meer tijd moeten zijn voor hun verhaal. Maar we moeten het doen met iets van een minuut of vijf, zes, per boer. Want de andere tien minuten van het ruime uur dat het programma duurt worden gevuld door Yvon die tanden staat te poetsen, Yvon die oproept om toch vooral te schrijven op/naar/voor de boeren, Yvon die niet een spanband over een stapel kratten kan gooien, Yvon die probeert een koe te melken, Yvon die een champignon vermoordt, Yvon die een soort geitenbezorgdienst (bestel een geit, we pakken hem gelijk in een verhuisdoos voor u in) begint en Yvon die na een bijna-boer-mishandeling een open-haard-ontmaagding realiseert (ehm, van die open haard dus, de boer woont al een paar jaar in het huis, maar heeft de haard nog nooit gebruikt. Of de boer ook ontmaagd moet worden weet ik niet).

Maar goed, dat mag, al die Yvontijd, want Boer zoekt Vrouw is ook een beetje haar show natuurlijk (inclusief haar eigen kledinglijn van kek jasje (ha, kijk, daar was ie voor de BZVbing0!) en overall met stierenkop opdruk). En we leven nu eenmaal in een maatschappij waar alles snel snel en sneller gaat, dan is vijf minuten eigenlijk nog best veel. Ruim vier en een halve minuut meer dan de tijd die het je kost om op Tinder een foto te bekijken en een profieltekst te lezen. Swipe to the left.

Tien boeren dus. Zeven mannen, drie vrouwen, allen hetero (jammer voor de homoseksuele boer(in)zoeker. Jong, oud, beestenboer, plantenboer of bloemenboer. Het is weer een diversiteit aan agrarische bedrijven en persoonlijkheden.

Eerlijk is eerlijk, er vielen best veel grappen te maken. Want je ziet niet elke dag een hengst sperma doneren dat daarna door een boerin wordt ingebracht bij een merrie (behalve als je dus paardenfokker bent). Ook is een lege woonkamer, iemand die steeds “koekje erbij” zegt of een boer die alles goed vindt als hij het maar zelf doet en die een vrouw zoekt die dus minstens 99 van de 100 keer zijn zin doet, voer voor lange boer zoekt vrouw blogs. Maar ik doe het niet. Vanavond ben ik een kleffe Margje. Die reuzeblij is met haar eigen hoekbank waar straks mijn eigen man samen met mij op komt hangen, die met een hart vol liefde denkt aan haar kinderen die boven in bed liggen (nog maar net, het is even wennen aan het feit dat vanaf morgen de meivakantie echt voorbij is), die vol empathie naar al die boeren keek en die niet alleen blij is dat ze niet op zoek hoeft naar een vrouw of man, maar het ook waardeert dat ze de wekker voor morgen niet op 5.45 uur moet zetten en dat ze niet zeven dagen per week hoeft te werken tussen de beesten of op de kleigrond en al helemaal blij is dat er geen filmploeg mijn leven en mijn dates komt filmen.

Groot respect dus voor al die boeren. Want die doen al dat soort zaken wel. Hard werken. Die durven het toch maar. Zichzelf figuurlijk bloot geven op nationale televisie. Omdat ze op zoek zijn naar de liefde (zijn we dat niet allemaal?). En het levert fijne meeloertelevisie op. Pas in september gaat Boer zoekt Vrouw verder. Dan kunnen we meegenieten van de speed-dates en logeerweekenden. Maar dat gaat alleen gebeuren als er geschreven/gemaild wordt. Dus beste vrijgezelle bloglezers, ga naar de website van Boer zoekt Vrouw en reageer op die boeren. Namens mij hartelijk bedankt. En dat bloggen, dat doen we dan in september wel weer. Want ik durf te wedden dat ik het niet kan laten!

Komende zondag begint een nieuw seizoen Boer zoekt Vrouw.

Bingo je mee?!

Alle Boer zoekt Vrouw fans hier bij Margje.nu zagen natuurlijk ook de twee decemberspecials, waarin heel veel boeren samen in een fantastisch vakantiehuis een soort van feestelijke reünie hielden. Heerlijk om even te kijken hoe het met iedereen gaat, te horen dat veel relaties stand hielden en zelfs huwelijken en hordes kinderen opleverden. Lang leve de liefde!

Soms leeft die liefde echter niet zo lang, en komt er verdriet voor in de plaats. Vandaag werd bekend dat de vriendin van Olke (een van de boeren van het seizoen met buitenlandse boeren van vorig jaar) is overleden. In de reünie-uitzending vertelden zij en Olke al dat ze kanker had, maar waren ze nog hoopvol en positief over een behandeling. Nu blijkt dus dat hun geluk dat ze bij elkaar hadden gevonden maar een paar maanden mocht duren. Zo sneu, ik ben er echt even van onder de indruk.

Dat hele Boer zoekt Vrouw gedoe mag volgens sommigen maar een vaag soort zoetsappig gedoe zijn, ik vind verhalen over huwelijken en bzv-baby’s toch miljoenenmalen fijner om te horen en te zien dan berichten als deze.

De zon schijnt vandaag, ik stel voor dat je even naar buiten gaat, of voor het raam gaat staan en met gesloten ogen geniet van de warmte op je gezicht en van het feit dat je er bent. Ook vandaag weer. En ik hoop oprecht dat al het verdriet in jouw leven toch wel zal veranderen in een En ze leefde nog lang en gelukkig. Want een beetje geloof houden in sprookjes, dat hebben we soms nodig, als de kou je leven binnenkomt.

Continue reading “Boer zoekt vrouw is niet altijd met een En-ze-leefden-nog-lang-en-gelukkig aan het eind”

Morgenochtend staat hier de uitgebreide samenvatting. Daar is nu geen tijd voor. Ik ga namelijk even zoeken waar wij in huis ook alweer de romantische elementen hebben liggen.

UPDATE; het echte offline leven kwam voorbij, en dus moeten jullie het blijven doen met de korte samenvatting hieronder. Aflevering niet gezien? Zoek dan in ieder geval het fragment online waarin je Olke ziet linedancen. Of een poging daar toe doet. En bedenk dan dat je eigen leven eigenlijk best wel okay is!

 

Maar voor iedereen die het alvast wil weten: alle mannen, pardon, boeren, zijn aan de vrouw. Drie van de vijf mannen vonden die in hun eigen omgeving, als ik Marc ook mee mag tellen in deze groep. Maar, eerlijk is eerlijk, twee van die drie wel door een brief via het programma. Olke besloot namelijk na de mislukking met Sandra en haar doosje vol loze beloftes alsnog te bellen met een vrouw van om de hoek die ook een brief had geschreven, maar die hij terzijde had gelegd omdat ze niet Nederlands was en hij eerst toch op de Hollandse toer wilde. Maar kijk, heel Holland vloog terug naar huis en Olke duikt nu de hottub in met deze vrouw uit Texas. Jiehaaa!

Marc dus nog steeds met Anne-Kim, beide woonachtig in Zambia. En Riks is verliefd op een vrouw die bij hem werkte, maar die nu romantische elementen aan hun relatie heeft toegevoegd  (haar woorden hè, niet de mijne!).

David reist elke week vanuit Roemenië naar Nederland om daar met de vriendinnen van Mare een wc-pottenrace te houden (ook dit verzin ik wederom niet zelf), en laat zo nu en dan zelfs zijn bodywarmer dan in Roemenië achter.

Herman en Fleur nemen elkaar gewoon zoals ze zijn. En lijken dat zowel figuurlijk en letterlijk te bedoelen. Prille jonge liefde. Hoe mooi kan het zijn.

Continue reading “Boer zoekt Vrouw internationaal werd Boer vond Vrouw (vooral lokaal)”