Meerdere zoekopdachten als “Margje Boer zoekt Vrouw blog” en “Margje BZV” in mijn statistieken.
Meerdere mails in mijn mailbox. Of het wel goed met me gaat?
Oeps.
Eigen schuld, dikke bult. Want een Boer zoekt Vrouw uitzending op derde kerstdag en dan daarna geen samenvattend blogje schrijven, terwijl ik dat wel had beloofd, dat kan natuurlijk ook niet.
Toch ging het wel zo.
Mijn vakantieweek was aan de ene kant drukker dan druk. Want ik had namelijk geen kerstvakantie. Maar verder was ie ook relaxter dan relaxt. Want ik deed verder alleen maar leuke dingen.
En voordat je het weet is dan de week voorbij en is er geen Boer zoekt Vrouw blog geschreven.
Zo’n blog schrijven kost namelijk een paar uur. En die vond ik even niet vorige week.
Natuurlijk keek ik wèl! Meteen nadat we thuiskwamen van het kerstdiner bij de schoonfamilie, en de kinderen op bed lagen, zocht ik via Uitzending gemist naar de uitzending en keek ik (net als ruim drie miljoen! andere Nederlanders) naar Yvon die allerlei updates over de boeren vertelde.
En natuurlijk wilde ik weten of het verhaal dat Esther nog wel steeds bij Boerin Bertie was, en dat hun hele breuk een verzinsel was geweest, echt klopte (het klopte wel een beetje ja, ze zijn nog samen na een kleine time-out. Ze gaan zelfs samenwonen in Zeeland! Wat fijn voor de dames). Natuurlijk wilde ik weten of Boer Geert nog steeds verkering heeft met Hetty (Ja! En ze lijken het echt leuk te hebben samen). Natuurlijk wilde ik ook weten of boer Tom na Rimke alweer een nieuwe liefde aan de haak had geslagen (ja hoor, natuurlijk, daar liep een blonde schoonheid over het erf, wat hadden we anders gedacht?). En natuurlijk wilde ik ook weten of er al een zwangere boerin op Texel rondliep (Nou ja, die loopt er vast wel, Texel is groter dan je denkt, maar die zwangere vrouw is dan niet Rianne van boer Jan. Maar die twee wonen natuurlijk wel samen, en haar 324 katten mochten ook mee naar het eiland. Hoera!).
Maar langzamerhand werd het me veel. Yvon bleef maar cakes bakken, thee drinken en/of oudhollandse cadeaupakketten samen stellen. We schakelden van de ene boer over naar de andere, keken terug naar boeren uit vorige seizoenen met heel korte updates: Ja hoor, een vrouw! Ja hoor, een baby! Ja hoor, verkering! Ja hoor, nog een baby.
Misschien kwam het door een drukke dag vol mensen en kerstdinerhapjes.
Of door een jaar vol heftige eigen verhalen.
Maar ik zat op mijn bank te kijken en was er even helemaal klaar mee.
Het waren teveel boeren. Te veel seizoenen. Te veel baby’s. Te weinig tijd voor echte verhalen.
Ik nam nog een slok thee en hoppa, weer een Boer zoekt vrouw baby geboren.
Trok een dekentje over mezelf heen, en voilà, weer een Boer aan de Vrouw.
Ik at een druif, en poef, daar was de ‘eten tussen de spetterpoep’-scene weer.
En kijk nou, nog iemand van vier seizoenen geleden zwanger of een vage foto van iemand die ik niet (meer) herkende.
Heel even snapte ik al die Boer zoekt Vrouw haters.
Heel even had ik er genoeg van.
En daarom kwam er dus geen hilarisch samenvattend blogje. Ik vond er even niets hilarisch meer aan.
Wees gerust.
Als straks het nieuwe seizoen begint, heb ik er weer helemaal zin in. Ben ik ook weer benieuwd naar de nieuwe boeren (Yvon mag weer naar het buitenland, vandaar dat er vorige week zeker geen kerstdiner met alle boeren inzat, het geld was al opgegaan aan vliegtickets?). Komend seizoen zit ik ook elke zondagavond weer te genieten van irritante stiltes of schattige ontluikende liefde. En dan blog ik daar op maandagen zeker weer over. Al was het alleen al omdat ik het zo leuk vind dat jullie er allemaal naar uitkijken, naar zowel die afleveringen als mijn blogs! 🙂