Steeds weer een nieuw verhaal
Sinds 2 januari is er een nieuwe bank. Voor mij en al mijn vrienden, familie en vage kennissen. En natuurlijk ook voor jullie lezers! Hij is niet erg groen, maar wel heel sociaal en duurzaam. Hij lijkt me veilig en betrouwbaar en vooral (toch belangrijk bij al die omvallende banken in de wereld) erg stabiel.
Ik wil deze bank iedereen aanraden. Waarom ik reclame maak voor deze bank? Dat zal ik je uitleggen: Continue reading “Bank”
Ik had boerenkool gekocht gisteren, om vandaag te koken. Maar toen hoorde ik van het gezegde: Eet op nieuwjaarsdag stamppot zuurkool met spek, dan heb je het hele jaar geen geldgebrek. Ik googlede nog even een rondje, maar met boerenkool zou dat bijgeloof niet werken. Gelukkig had ik nog zes zakjes zuurkool in de koelkast liggen (don’t ask). Dus maakte ik twee stamppotten vandaag. Eentje met boerenkool en eentje met zuurkool.
De kinderen wilden er geen spek bij, maar ach, die hebben ook nog geen rekeningen te betalen. Lief en ik aten voor de zekerheid maar wel spek bij de zuurkool. Voor het geval dat. Want geldgebrek, dat wilden we voorkomen. Onze borden zagen er wel veel minder sjiek uit dan die van Oudste en Jongste:
Sorry dat ik het nu pas vertel. Nu jullie dit weten, hadden jullie natuurlijk ook zuurkool met spek willen eten. Oh jee. Nou, ehm, volgend jaar dan maar? Mocht u nou dit jaar dan failliet gaan, dan schuift u maar gewoon bij ons aan. Ik heb nog vijf zakjes zuurkool over! 😉
Ps: weten hoe ik voor nog meer “geluk” zorgde vannacht? Lees dan mijn blog op Vrouwonline maar even => Klik
Ik kocht dus geen nieuwe kleren voor het kerstdiner van mijn werk. En ook niet voor de kerst bij mij thuis (eerste kerstdag komt mijn familie eten, vijfde kerstdag de familie van Lief).
Ik ging niet naar de kapper.
Ik kocht geen dure kerststukjes, kerstkransen of kerstrozen.
Ik kocht niet eens een kerstboom (die van vorig jaar stond nog in een pot buiten en leeft nog steeds, die mocht dus, hups, weer naar binnen).
Ik verzon geen ‘sjieke’ of ingewikkelde kerstdiners.
Ik heb geen Kerstvakantie en ben alleen ‘de officiële dagen’ vrij.
Maar wedden dat het toch gewoon Kerst wordt?
Iedereen zal het hier dit jaar moeten doen met die boom van vorig jaar, een jurk die ik al jaren heb, mijn haren opgestoken (dat dan weer wel), wat kerstknutsels van de kinderen en gewoon lekker eten. Misschien pak ik volgend jaar wel weer uit. Misschien ligt er dan ook wel sneeuw. Misschien ook allemaal niet.
Een ding wil ik dit jaar niet vergeten natuurlijk. Jullie allemaal heel fijne kerstdagen wensen. Wat je ook doet, waar je ook bent en met wie ook. Ik brand een kaarsje voor jullie allemaal vanavond! En misschien zing ik er nog wel een kerstliedje bij, voor het echte Kerstgevoel 😉
(ik ga nu boodschappen doen, zou het survivallen worden in de AH of niet?)
Nu we het toch over lichtpuntjes hebben in deze donkerste week van het jaar (nog even mensen, nog even, dan lengen de dagen weer!), kunnen we gelijk even bespreken dat ons lampenplan dus een rampenplan lijkt te worden. Ik zie door de lampen het licht niet meer.
We hebben namelijk Continue reading “Licht”
Hemeltjelief. Het is al weer 16 december. Dat betekent niet alleen dat ik al zes dagen niet geblogd heb hier, maar ook dat het over een paar nachten al weer de kortste nacht van het jaar is. Nog even en de dagen lengen weer!
Toch vind ik deze laatste donkere weken van het jaar zo erg niet. Ik ben namelijk stiekem Continue reading “Lichtpuntjes”
Ik sliep op de bank vannacht.
Dat klinkt dramatischer dan het is. Mijn man is niet gespot in een hotellobby in Maastricht. En ik deed ook al niets vervelends waardoor hij mij niet meer in bed duldde. Continue reading “Slapen op de bank”
Ik leerde nieuwe woorden gisteren. Blokbeugel (niet te verwarren met blokJESbeugel) en activator bijvoorbeeld. Het betekent hetzelfde, het zit nu in de mond van mijn dochter, ik ga me er scheel aan betalen (terwijl het iets recht moet breien) en Oudste kon er niet door slapen vannacht.
Het is ook niet niets. Het ding klemt vast aan haar bovenkaak en duwt haar onderkaak naar voren. Het is een hele mond vol en het ziet er vaag uit. Ze kan er (nog) niet goed mee praten, heeft steeds haar mond vol slijm (omdat die mond denkt Hé, er is iets in mij, dat kunnen we zeker opeten?!) en het is een beetje pijnlijk. Hopelijk went het snel. Want ze moet er een jaar mee rondlopen (en daarna moet ze aan de blokJESbeugel). Hij mag uit als ze moet eten of gaat sporten. En tijdens spreekbeurten en theateroptredens. Maar verder moet ze hem continu dragen. En hoewel ze zelf de kleur mocht kiezen (het werd knalroze met glitters), is het echt geen leuk ding.
Ik vind het nogal wat. Maar het schijnt nodig. Ze heeft een enorme overbite en haar onderkaak is te klein en neigt te veel naar achteren. Ik vind het maar stil in huis. Ze praat veel minder en is er wat bedeesd door.
Typen kan ze nog wel. En dus maakte ze gisteravond met haar vader haar eerste eigen mailaccount aan. Kreeg ik plotsklaps opeens een mailtje van haar. Dat was wel even een mijlpaalmomentje. En ik zag meteen dat die blogbeugel, ehm, bloKbeugel haar vrolijkheid niet helemaal verpest had; het was een mailtje vol smileys! Gelukkig maar. Toen wist ze nog niet dat het slapen met dat ding haar niet zou lukken. Dat ze uiteindelijk samen met mij in het grote bed zou liggen huilen. Om die stomme blokbeugel.
Maar het is een stoere, die meid van mij. Want zonder mopperen fietste ze vanochtend met haar mond vol blokbeugel naar school terwijl ze dit liedje neuriede:
http://www.youtube.com/watch?v=1nrijpxfZDo
Een terugkerend thema bij het opvoeden van kinderen is (naast zaken als: Continue reading “Loslaten”
Wegens werkgevers die lezers geen vrij willen geven, een geplande operatie van een gezinslid en een verschoven vakantie van andere lezers, zijn er opeens weer plaatsjes vrij bij mijn High Tea also known als het #101112131415project. Kun en wil jij wel, kom dan langs! Kunnen we mijn blogonderwerpen eens in real life bespreken 😉
Onderstaand blogje schreef ik op 19 september (en raakte een beetje kwijt in de archieven): Continue reading “#101112131415project update”
Hallo. Ik lig in bed. Niet in mijn eigen bed, maar in een hotelbed. In een heel lekker hotelbed. Continue reading “Vanuit Librije’s zusje”