Category: Reisverhalen en recensies (Margje’s mening dus!)

De muur was jarenlang oranje. Totdat Jongste wel eens wat anders wilde. Iets gewoners graag.
Blauw dus.
Vorig jaar al maakten Lief en Jongste de muur wat saaier. En de muur bleef saai. Er moest eigenlijk iets opgehangen worden, het liefst een wereldkaart, maar dat kwam er maar niet van.

Soms is het wel handig dat je moeder blogger is. En dat het wel eens wat langer duurt voordat ze gaat shoppen voor een wereldkaart. Want vorige maand kreeg ik een mailtje van Wereldkaarten.nl met de vraag of ik zin had in een leuke samenwerking. In ruil voor een blogpost mochten we een wereldkaart op canvas uitzoeken. Nou ja zeg, hebben ze soms helderziende gaven daar bij wereldkaarten.nl? Hoe wisten ze nou dat ik A. alleen meedoe aan reclame-acties als ik een product of dienst zelf echt zie zitten en er enthousiast over ben en B. wij een lege wand hadden die schreeuwde om een grote wereldkaart? Jongste zat al achter zijn laptop om een wereldkaart uit te zoeken voordat ik goed en wel kon zeggen dat ik de samenwerking wel zag zitten.

Daar hebben we geen spijt van gekregen. Want kijk eens hoe gaaf zo’n grote wereldkaart op canvas op die blauwe muur staat?

Jongste koos voor een redelijk standaard uitvoering. Ik vind deze, met alle namen van de landen en veel steden erop ook erg leuk. Maar er zijn ook hele kunstzinnige versies en wereldkaarten voor kleine kinderen met geinige tekeningen erbij. Of kies een zwart wit uitvoering. Na bestellen hangt het binnen een paar dagen aan je muur! Eén nadeel van zo’n wereldkaart kan ik je wel vast vertellen. En nee, dat gaat niet over die mooie kaart zelf. Je krijgt er alleen zo’n zin in reizen van. Om zelf die hele wereld te gaan zien! Niet meteen een slecht idee trouwens, kun je daarna zelf een foto op canvas laten printen!!

Het theaterseizoen is al weer even bezig. Vandaag kwam mijn eerste theaterblog online: KLIK hier

Leuk als je me ook daar leest!

Als man van een blogger heb je het niet altijd makkelijk hoor. Voor je het weet word je ongevraagd onderdeel van een blogpost, sta je dagen achter elkaar te koken omdat je vrouw weer op pad is voor een theaterblog, of heeft ze amper aandacht voor je als ze wel thuis is omdat ze zit te typen. En op vakantie of tijdens een weekendje weg moeten er altijd weer achterkantfoto’s van de kinderen gemaakt worden omdat die niet herkenbaar in beeld mogen staan. Nee, als man van een blogger is het leven niet altijd feest.

Maar soms even wel. Als er opeens leuke post voor jóu bezorgd wordt bijvoorbeeld. En als jij eens een mazzeltje hebt vanwege je schrijvende vrouw. Omdat je mag testen hoe fijn een overhemd van hemdvoorhem.nl is. De reactie van de man in kwestie: “Heel fijn!”.

Mooi overhemd hoor. Lekker stofje ook. En gelukkig had ik op de website de juiste pasvorm ingevuld. Je kunt er namelijk naast kledingmaten ook invullen wat voor soort hemd je wilt. Lekker wijd bijvoorbeeld, of gewoon of licht of strak getailleerd.

“Kijk” appte Lief later vanuit de trein “Hier heb je de foto’s van de unboxing”.
Say what? De Unboxing? Hoe komt hij daar nou weer bij? Het lijkt erop dat de man van de blogger stiekem iets te veel vlogs kijkt.

Met z’n unboxing. 😁

Hemd voor hem dus. Als je een hemd voor hem zoekt. Maar ze verkopen ook ondergoed. Truien. Sokken en stropdassen. Parfum. Accessoires en cadeaus. Dus eigenlijk bijna alles voor hem. Maar zo heet die site dan weer niet.

Nu we weer terug zijn in Nederland lijkt het soms bijna een droom. Dat het elke dag 30 graden was. Dat de zee zo blauw zo blauw was. En de lucht ook. Dat er kastelen waren. En ruïnes van duizenden jaren geleden.

Dat de ene plek zo vol toeristen kon zijn en de andere plek maar een paar meter verderop leeg, verlaten en stil was. Hoe mooi de zon in zee kon zakken.

Hoe enorm vakantie de vakantie was.

Maar het was geen droom. We waren er echt. Gelukkig hebben we de foto’s nog 😉

Na een weekendje fietsen op De Veluwe en een weekje kamperen op De Kluut (in het Veluwemeer), vlogen we over De Veluwe naar Griekenland. Vorig jaar november vond ik online zo’n mooie aanbieding dat ik na overleg met Lief besloot met het hele gezin naar Rhodos te gaan. Lang leve vakantiegeld en goede aanbiedingen. Het weerzien met Rhodos was goed en ik vond het fijn om mijn man en kinderen de mooie plekjes te showen. Samen bezochten we ook plekken waar ik nog niet was geweest. En Lief herleefde zijn jeugd door een uurtje op een surfplank te staan. Ik kan nog steeds zeggen: #iloveGriekenland

Nu weer een jaartje vrije dagen en geld sparen voor nieuwe vakanties!

Nadat we maandag weer thuis kwamen na een weekendje fietsen over De Veluwe, moest ik nog een paar dagen werken. Maar vrijdagochtend mocht ik opnieuw mijn vakantiespullen inpakken: deze keer voor een weekje weg. We gingen naar De Kluut. Tot grote vreugde van onze kinderen hadden vriendin Gea en ik in het najaar besproken dat we wel weer eens een keertje met onze gezinnen naar dit eilandje in het Veluwemeer konden gaan. Ons voorstel werd letterlijk met gejuich ontvangen. Best bijzonder eigenlijk. Want op het eiland is eigenlijk niets. Geen WIFI in ieder geval. Wat er wel is? Een stuk of elf tenten (tipi’s, yurts en saharatenten), een sanitair gebouwtje, een Kooktent, een Gezamenlijke Tipi (soort kantine dus), twee gezamenlijke koelkasten en veertien gezamenlijke stopcontacten. Voeg daar tropische temperaturen, het Veluwemeer, dertien opblaasbare drijfbeesten en andere drijfzaken (denk aan opblaaseenhoorns, opblaasmeloenen en opblaaspauwen) en twee oude surfplanken aan toe en je hebt een supervakantie.

De pubers hebben iets van drieduizend potjes Weerwolven van Wakkerdam gespeeld met alle andere kinderen en een handjevol volwassenen van het eiland, vierduizend marshmallows geroosterd en zijn vijfduizend keer het water in geplonst.

We hebben allemaal genoten. Soms heb je niet meer nodig dan een stel goede vrienden, een paar kratten vol boodschappen, wat boeken, een badpak en een soort van onbewoond eilandje.

(Strike a pose zeiden ze. Dan krijg je dus dit hierboven 🤣🤣🤣😂😊😁😉).

De schoolvakantie was dan eindelijk begonnen, de pubers hadden er reikhalzend naar uitgekeken. Eindelijk geen wekker zetten, geen huiswerk, geen proefwerken, geen saaie lessen of kilometers fietsen naar school meer. Eindelijk een bestaan dat beter paste bij de tropische temperaturen.

Ver voordat die hitte ons land in kwam, bedacht ik een plannetje om onze vakanties in te luiden, met ons vieren een weekend weg om de vakantie te vieren. Ik boekte twee verschillende hotels op de Veluwe, en bekeek een knooppuntenplattegrond; drie dagen fietsen over de Veluwe zou het worden. Achteraf kan ik volmondig zeggen: De Veluwe past prima in het hitteplan. Want als je dan toch ergens in Nederland moet zijn op een megawarme zonnige dag, dan is het zo slecht nog niet in de schaduw van de bossen (of bij een Veluws zwemmeertje). Zelfs de kinderen trapten zonder moeite van knooppunt naar knooppunt (een soort spoorzoeken voor bejaarden, maar manmanman (of vrouwvrouwvrouw), wat brengen die routes je toch langs mooie paadjes!).

Het was een heerlijk weekendje weg in eigen land dus. En een echte aanrader. Niet alleen tijdens een hittegolf met je eigen gezin. Ook leuk bij een graad of twintig, of met een kleiner of groter gezelschap. Hup, die fiets op, een tasje met schone onderbroeken en wat toiletspullen in je fietstas of in een rugzakje en fiets van het ene hotel naar het andere. Lekker boslucht snuiven of de zon op de heide onder zien gaan. Mooi hoor, Nederland!

We begonnen met een fietstochtje in de bossen rond Garderen. Daar sliepen we in een hotel. Op dag 2 fietsten we naar Epe, daar hadden we ook een hotel geboekt. Vanuit Epe fietsten we via de duinen en het Heerderstrand verder door de bossen. Aan het eind van onze derde fietsdag gingen we vanuit Epe via Hattem met een pontje over de IJssel en fietsten we verder naar het treinstation van Zwolle. Vanaf daar treinden we naar huis. Met de fiets in de trein kom je overal in Nederland. En bij elk station is wel een fietsknooppunt te vinden. Kom je theeleuten als je bij mij in de buurt bent?!