Van briefschrijver tot boer. Dan verwacht je bijna een Boer zoekt Vrouw blog, toch? Maar nee, het gaat echt over mijn nieuwe project, de Donald Duck dialogen. Ik vond namelijk iemand!
Gisteren schreef ik voor het eerst over de Donald Duck dialogen. Die blogpost gemist? Klik dan even HIER.
Eigenlijk heb ik gisteren een beetje gelogen. Want de Donald Duck die ik beschrijf in dat blogje, was namelijk niet de eerste, maar de tweede (willekeurige) Donald Duck die ik pakte om te gebruiken voor mijn Duckblogjes. De eerste Donald Duck waarvan ik de ingezonden brieven bekeek kwam namelijk uit 1987. En leverde meteen bij de eerste naam googlen al een hit op. Binnen no time had ik de (huidige) adresgegevens van een brievenschrijver van toen te pakken! Ik schrok er zelf een beetje van. Zo makkelijk zou het toch niet zijn? Dan zou mijn bedachte projectje van Opsporing Gezocht wel heel snel ter ziele gaan, als iedereen maar meteen te googlen viel.
Gelukkig viel het mee (of tegen, het is maar wat je leuk vindt), want bij de Donald Duck uit 1982 was geen van namen van de brievenschrijvers meteen op de eerste resultatenpagina van Google te vinden.
Maar Michel uit Wijthmen dus wel. Die vond Google meteen. Vooral omdat zijn vrouw een blog schrijft (ha, kijk, dat schept meteen een band!) en daarin gewoon hun namen noemt. Michel schreef in 1982 naar Donald Duck over schaatsen bij hen achter het huis en vertelde en passant wat over hoe er in zijn omgeving werd omgegaan met het land. En wat blijkt? Michel heeft nu een eigen stuk land. Maar niet in Nederland, hij is verhuisd naar Roemenië! De Donald Duck lezende jongen is boer geworden in het buitenland. En hij heeft zonder de hulp van Yvon Jaspers een vrouw gevonden. En die vrouw blogt dus. Zullen we haar blogcijfers eens flink laten stijgen? Dat moet toch lukken met alle Boer zoekt Vrouw fans die hier regelmatig lezen? Het blog over hun (boeren)leven in Roemenië staat HIER (KLIK). En ik doe komend weekend de Donald Duck met Michel’s brief erin op de bus naar Roemenië. Nu maar hopen dat ie dat leuk vindt, en niet denkt dat ik een enge stalker ben (de scheidslijn is dun soms, in dit digitale tijdperk). Maar omdat ze zelf wel eerder de publiciteit zochten (bijvoorbeeld HIER – KLIK), durf ik het wel aan. En zo wordt Michel dus de eerste gevonden briefschrijver van de Donald Duck dialogen.
En Donald Duck had een soort voorspellende gave, toen in 1987. Want hij antwoorde aan Michel dat je op opgehoogd land wel goed kunt sleeën. En wat lezen we in het blog van zijn vrouw? Dat hij met de kinderen op de skies heeft gestaan afgelopen maand. Van briefschrijver tot buitenlandse boer, van schaatser tot skieër. Het eerste verhaal van de Donald Duck dialogen is best een leuke! 🙂
Echt heel leuk!
Ja. Grappig hè! ?
Zo, meteen raak, wat leuk! En hij is getrouwd met een blogster, allebei schrijvers dus 😉
Wat leuk!
Volgens mij weten ze het wel te waarderen, komen over als heel hartelijke mensen (net als jij).
Hoi Margje!
Ja, wat een verrassing was dat, die oude Donald Duck bij de post. En ook nog een tijdschrift voor mij. Echt heel leuk. Michel wilde natuurlijk zelf reageren, maar elke keer schoot het hem er na een drukke dag koeien melken, mais zaaien en machines repareren weer bij in. Dus vandaar dat ik het doe. Hij zal vast nog reageren (hem kennende), maar dan weet je in ieder geval dat het pakketje is aangekomen. Hartstikke bedankt! Ik hoop alleen wel dat je deze reactie leest, omdat het alweer een tijdje geleden is, je blog.
Vriendelijke groetjes vanuit een warm Roemenië,
Michel en Miranda
Blijft leuk deze Donald Duck dialogen. Binnenkort doe ik er weer eentje! 🙂