Een weekendje weg met de boer(inn)en van Boer zoekt vrouw. Liefde, lust of laat maar?

Een kort blogje vandaag,
mijn werk to-do-lijst is groter dan groot.
Maar even,
echt,
serieus,
het leek wel een reisprogramma gisteren, die Boer zoekt Vrouw aflevering over de citytrips.
Een soort citytrip reclame.
Ik wilde meteen ook met mijn Lief op pad.

Ik wil ook wandelen in Italië. Net als Wim en Marit, die het reuze gezellig lijken te hebben op hun actieve citytrip naar Trentino. Ik wil dan trouwens niet suppen. Dat vind ik stom. Maar door de bergen lopen, dat is altijd goed. Ik houd van bergen. Of Wim en Marit genoeg van elkaar houden om deze relatie te laten lukken? Ik zie het, ondanks de vrolijke beelden, niet helemaal gebeuren. Ik denk dat het leuk was voor even, dat Wim wakker is geschud qua vrouwen zoeken en dat Marit verder zoekt naar een andere vriend. Geen dramatische afscheidsscènes, maar een leuke vriendschap voor het leven. En met hen beiden komt het heus wel goed.

Ik wil ook naar een Duits hotel met een luxe hotelkamer met eigen kleine wellness erbij. Lekker in je eigen sauna, of eigen bubbelbad of met een drankje van het uitzicht over Erfurt genieten. Dan wil ik wel iets meer liefde en leuks dan bij Marnix en Janneke het geval was. Het werd tijdens de citytrip al duidelijk dat het hem niet ging worden bij die twee. Ondanks de lol die ze ook wel leken te hebben, er weer sprake is van een grote worst en er zelfs eindelijk eindelijk eindelijk gezoend werd, was het vooral een gevalletje moeilijk, moeilijk, moeilijk. Marnix en Janneke samen? Dat zou een heel zwaar leven worden (met dank aan Brigitte Kaandorp voor de inspiratie). Maar ach, ook met hen beiden zal het heus wel goed komen. (Ik ben in een positieve bui vandaag, zoals u merkt).

Ik wil ook netuitbedenoverduidelijkseksgehad-haar en rode wangetjes, net als Marian en op een grote schommel zitten en zoenen elke keer als ik langs mijn Lief schommel. Ik wil dan weer absoluut niet dezelfde trui als mijn man. Hemeltjelief, Jaap en Marian zijn gewoon een instant ANWBstel geworden tijdens hun citytrip naar het Noorse Alesund. Dat ging snel! Maar Jaap maakt wel duidelijk dat Marian niet moet denken dat ze snel bij hem in kan trekken. Want te snel, te veel, dat is ook niet goed. Marian begrijpt dat prima, en kiest ondertussen aan de waterkant een stuk rots ter grootte van een dinosaurusei uit dat ze als herinnering mee terug naar huis wil nemen in haar handbagage. Het lijkt erop dat ondanks een ietsiepietsie twijfelende Jaap deze relatie best eens wèl stand kan houden. Hij is in ieder geval verliefd, want hij ziet net als Marian een hartje in een rotsblok.

En ik maar denken dat Michelle van de stenen was. Oh wacht, dat is ze ook. Zij en Maarten spelen toeristje in Athene (daar hoef ik dan overigens niet per se heen, ik zag de afgelopen jaren genoeg Griekenland om Athene even over te slaan) en in een toeristenwinkeltje kopen ze maanstenen aan hangers. Heel veel maanstenen aan hangers. En maanstenen blijken goed te zijn voor je vruchtbaarheid, zo giechelt Michelle. Dus ik verwacht nu over negen maanden een miniMaartenenMichelletje. En dan maar hopen dat Maarten zo verliefd blijft als hij nu is. Hij fotografeert liever Michelle dan de toeristische hotspots en lijkt het helemaal prima te vinden dat Michelle haar nieuwgevonden kracht (Ik zeg gewoon alles wat ik denk en voel) op hem uittest. Ook al denkt en voelt ze soms helemaal niet leuke of aardige dingen. Of deze relatie het redt? Ik twijfel, ondanks mijn goede humeur. Maar het maakt niet uit, als het uitgaat, dan komt het omdat Michelle daar voor kiest. Dat helpt haar dan vast over haar relatietrauma heen te komen. Maar ik hoop natuurlijk dat miniMaartenMichelletje en haar ouders lang en gelukkig leven. Dat wil ik ook. Dat willen we tenslotte allemaal toch? En ach, eigenlijk wil ik best naar Athene. Want Griekenland is altijd fijn!

Maar vooral wil ik ook overal verliefd op muurtjes en stoepjes zitten en een arm van mijn man om me heen en in zijn ogen staren en over van alles praten, grote en kleine dingen bespreken en ach wat maakt het uit waar we zijn, zolang we maar samen zijn. Zelfs de cameraman deert het verliefde stel niet; Steffi en Roel zijn toch wel hèt bewijs dat Boer zoekt Vrouw zin heeft, nodig is zelfs. Om boer(inn)en die denken dat ware liefde niet voor hen is weggelegd een handje te helpen. Zodat ze opeens bij zonsondergang met uitzicht op Bern zitten te zoenen nadat ze hebben besproken dat hij gewoon naar haar gaat verhuizen zodat ze samen kunnen zijn. Daar worden alle Boer zoekt Vrouw kijkers toch plaatsvervangend blij van?!

(foto: KRONCRV)

En daarna gingen alle stellen weer terug naar huis. Terug naar het normale leven. Zonder achtervolgend camerateam. En mochten ze een paar maanden het allemaal zelf doen (echt iets voor Marnix). Volgende week krijgen we de reünie-uitzending. Weten we eindelijk welke stellen na een half jaar nog bij elkaar zijn. Of Michelle al zwanger is, of Marnix bij thuiskomst Bertine gebeld heeft, of Roel al samenwoont met Steffi, of het bij Jaap en Marian nog steeds allemaal koek en ei en zopie en ANWB is en Marian al haar “oude meuk” al bij Jaap in huis heeft gezet, en of Wim nou (volgens de vooruitblik) in zijn eentje aankomt omdat het uit is met Marit, of dat Marit gewoon op reis is (zonder Wim). Ik heb er gewoon zin in. De KRONCRV zorgt vast voor een haardvuurtje op zondag, zorg ik weer voor een samenvatting voor bij je kopje thee of koffie op maandag. Tot volgende week! Ga ik nu snel verder met werktypen. En daarna eens googlen op een leuke citytrip met mijn eigen Lief.