Hoi Sint

Hallo Sint het is eigenlijk al zaterdag nu, dus u bent vast al heel dichtbij. Zit er in de grote pakjesboot ook een cadeautje voor mij? Want ik ben dan wel al bijna vijftig jaar, het liefst zet ik morgen gewoon ook een schoentje klaar. Want Sinterklaas dat voel nog steeds als feest, omdat het sinds mijn kindertijd altijd zo is geweest.

Ik vind al dat Pietendisccusie ellende best een gedoe, en word van al dat gezeik van de laatste jaren best een beetje boel moe.

Het feest draait toch niet alleen om de Piet zijn kleur, dus dat ie per se zwart moet blijven vind ik wat gezeur. Al is die Piet blauw, rood, paars, groen of wit, het gaat een kind toch om de betovering en wat er in zijn of haar schoentje zit?

En voor mij zit de lol in de surprises en gedichten, of in kleine verassingen voor iemand regelen en alle vrolijke gezichten. Van samenzijn en samen lol, van elkaar voor de gek houden, niets is te dol. Elkaar een beetje pesten met een gedicht vol geouwehoer en grappen, of ‘s ochtends een klein cadeautje vinden als je je laars in wilt stappen.

En als we met die zwarte Piet de kans op racisme lopen, dan gaan we toch gewoon rode, gele of groene schmink kopen? Want serieus, ik snap het niet, hoe kun je nou last hebben van een roetveegPiet? Waarom vast houden van hoe iets ooit was, want alles verandert, dat tekent de vooruitgang toch pas? We leren als mensheid, we evolueren, daarbij hoort ook verandering mensen, dat moeten we leren.

Ik wil blijven geloven in het leuke en het bijzondere en fijne van het Sinterklaasverhaal. Wie weet, is over een paar jaar elke roetveegPiet of regenboogPiet gewoon normaal.

 

1 thought on “Hoi Sint”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *