I love Griekenland en de elektrische citruspers

Hoewel de vakantie echt nog even op zich laat wachten, en er nog genoeg werk ligt om me tot die tijd niet te vervelen, gingen de gesprekken aan tafel de afgelopen week regelmatig wél over de vakantie in plaats van over werk of schoolzaken. Niet alleen omdat we al plannen aan het maken zijn voor de zomer van 2017, maar ook omdat ik naar een bloggersevent ging over Griekenland met als thema #iloveGriekenland. En dus vertelden Lief en ik deze week het verhaal van de koffers en de citruspers. Want I love Griekenland omdat er heel wat fijne herinneringen liggen!

We waren allebei vers afgestudeerd, Lief en ik, en hadden net allebei een eerste echte baan. Tweeverdieners dus. Met opeens veel minder vrije tijd en mogelijkheden voor verre lange reizen dan toen we nog studeerden. Maar voor het eerst hadden we ook zomaar echt genoeg vakantiegeld om een reisbureau binnen te stappen en een echte ‘volwassen vakantie’ te boeken. Dus dat deden we. Twee weken Lesbos werd het. We moesten wel zelf voor het vervoer tussen het appartement van week 1 en het appartement van week 2 zorgen, vertelde de reisbureaumedewerkster enigszins bezorgd, ging ons dat lukken? We grinnikten en dacht aan onze rugzakreizen door Europa en Azië waarbij we alles zelf moesten regelen en stelden haar gerust, dat konden we wel aan.

Onze rugzakken kregen ook vakantie. Want voor deze echte luxe twee weken in een appartementje in Griekenland vakantie konden we voor het eerst in ons leven met koffers op vakantie. Mijn ouders hadden nog wel twee koffers te leen. Grote harde kunststoffen koffers. We begonnen enthousiast met inpakken en keken uiteindelijk vol verbazing naar het resultaat. Toen we allebei onze spullen in de koffers hadden gedaan, bleken we nog een zee van ruimte over te hebben. De koffers leken wel twee keer zo groot als onze rugzakken. Zonde om niet te gebruiken. Wat zouden we nog eens meer meenemen? Zelfs nadat we nog maar eens een extra boek en badlaken ingepakt hadden, was er nog meer dan genoeg plek voor andere spullen. Uiteindelijk pakten we vrolijk het grote Scrabblespel erbij (waarom de reisversie meenemen als je toch alle ruimte hebt?) en werd de elektrische citruspers in de koffer gestopt.

Op dit punt van het verhaal komt Jongste niet meer bij van het lachen. De citruspers meegenomen op vakantie? Waarom??

We moeten er zelf eigenlijk ook wel om lachen. Maar het was echt reuze handig. Want tijdens onze vakantie persten we elke ochtend sinaasappels of grapefruits uit die we de avond ervoor op een marktje in de buurt gekocht hadden. Wat een luxe was dat. ‘s Avonds na het diner in een fijn restaurantje (met de lekkerste tzatziki ooit) teruglopen naar ons appartement, met een tasje fruit en ‘s ochtends op ons balkon met een kopje thee en een glaasje vers vruchtensap, genieten van het mooie uitzicht op de omgeving.

Twee weken lang hadden we lol om onze elektrische citruspers. Op de dag van vertrek hebben we even overwogen het ding achter te laten voor de volgende gasten, maar volgens mij hebben we hem uiteindelijk toch weer in de koffer gestopt.

Als Jongste is uitgelachen om zijn gekke ouders die rare dingen in hun koffer stoppen, wil hij weten of het verder ook een fijne vakantie was. Samen met Lief haal ik herinneringen op. Dat dagje dat we twee scooters huurden en lekker samen overal naar toe toerden. De mooie kleine strandjes, om elke hoek leek een nog mooier plekje te zijn. De schattige en pittoreske dorpjes. De excursie naar het versteende woud van Sigri, het bezoek aan een klooster, de lange wandelingen tussen schapen en de mooie zonsondergangen. Alles komt weer boven. Wat een mooi eiland is Lesbos toch. Met die prachtige uitzichten vanaf de baai en al die olijvenbomen. Boven onze Hollandse boterhammen dromen we weer even weg. Wat een fijne vakantie was dat. Twee weken lang alleen maar zon, lekker eten, fotogenieke plekken en fijne uitstapjes. Lief en ik zouden ook graag nog eens een keer een ander deel van Griekenland bekijken (mijn zonnebril en ik zijn er klaar voor!).

Jongste wil graag weten of we ook met een camper naar Griekenland kunnen. Dat kan, weet ik, want vorig jaar ging het programma We zijn er bijna over Griekenland, en dat gaat over mensen die met een caravan of camper op vakantie gaan (klik HIER voor die afleveringen van We zijn er bijna)

“Maar als we gaan,” zeg ik, “dan gaan we vliegen hoor. Dan zijn we er wat sneller!” Jongste neemt nog maar eens een hap van zijn boterham met hagelslag en vraagt of ik, als ik de volgende keer naar Griekenland ga, weer een elektrische citruspers meeneem. “Als ie in mijn handbagage past doe ik het!’ grinnik ik.

#iloveGriekenland

Foto’s : van TUI , The Guardian en mijzelf.

Heb je nog tips voor leuke plekken in Griekenland of eilandjes die zeker het bezoeken waard zijn? Ik ben benieuwd!!