De meeste artsen in het ziekenhuis kennen Dr. House niet en keken nooit naar de serie. Want anders hadden ze mijn grapje “Het is in ieder geval geen Lupus” wel gesnapt. Of ze hebben gewoon geen gevoel voor humor, dat kan ook.
Het is ook allemaal niet grappig trouwens. Mijn vader ligt nu al twee weken in het ziekenhuis (lees hier – klik- waarom). Dat is langer dan menig patiënt in de de tv-serie House in een ziekenhuisbed doorbrengt. Meestal hebben Dr. House en zijn medewerkers wel binnen een paar dagen uitgevogeld wat de hoofdpersoon van deze aflevering toch in hemelsnaam voor gekke ziekte heeft.
Mijn vader is ondertussen een voorbeeld van een aflevering House, maar dan in de Nederlandse versie. Vorige week dachten de artsen de oplossing te hebben gevonden voor het merkwaardig hoge calciumgehalte in zijn bloed: waarschijnlijk werkten een of meerdere bijschildklieren te hard en was de alvleesklierontsteking waar mijn vader zo’n last van had hier het gevolg van. Maar helaas, na een onderzoek waarin mijn vader werd ingespoten met radioactief spul (doet het altijd goed in een medische tv-serie) zodat de bijschildklieren onderzocht konden worden, bleek er niets aan het handje met die bijschildklieren. Helaas pindakaas, terug bij af.
In de tv-serie zou ondertussen een van de arts-assistenten al geopperd hebben dat het dan misschien Lupus is waar de patiënt aan lijdt. Maar volgens House is het nooit Lupus (tot die ene aflevering waar het het wel was natuurlijk).
Ik hoop maar dat ze bij het ziekenhuis van mijn vader net zo gedreven en creatief zijn als hun fictieve collega’s van het Princeton Plainsboro Teaching Hospital. Dat mijn vaders gegevens ook ergens op een whiteboard staan en dat ze net zo lang doorzoeken tot ze de oplossing hebben.
Afgelopen zaterdag werd mijn moeder 70, over een maand is mijn vader jarig, hij wordt dan ook 70. Duimen jullie even mee dat de puzzel dan al lang en breed is opgelost en aangepakt en dat we tegen die tijd redenen genoeg hebben om een groot feest voor hen beiden te plannen? Alle kleine beetjes duimen helpen!
Sterkte met alles.
Hopelijk hebben jullie snel duidelijkheid.
Veel sterkte!
Wat naar voor je vader, en voor jullie. Sterkte Margje!
Duim duim duim!!
Ja, heerlijk! En hij heeft ook nog altijd gelijk, die House.
Ik hoop dat je vader een arts heeft, die net zo briljant is als House, maar dan met betere sociale vaardigheden! Sterkte voor jullie!
Liefs, janine
Jeetje, wat een schrik en wat een verhaal. Natuurlijk ga ik duimen en brand een kaarsje voor goede afloop/oplossing en een heerlijk feest voor je beide ouders!
In een maand kan veel gebeuren. Ik hoop dat de arts(en) het licht zien(lampje boven hun hooft! )Zodat ze weten wat er mis is en makkelijk kunnen behandelen! Dat plannen van dat feest moet je sowieso doen, positief denken helpt!