Het is al bijna 21 juni. Vanaf vrijdag worden de dagen al weer korter. Een raar idee als voor je gevoel de zomer nog moet beginnen.
En dat moet hij (zij?) eigenlijk natuurlijk ook nog.
Want de zomer begint deze week.
Lief en ik vieren dit jaar op 21 juni een feestje (het nieuwe kantoor van zijn werk wordt namelijk feestelijk geopend). De kortste nacht van dit jaar brengen we daarom door in een hotel in Rotterdam. Niet dat je dan minder voor een hotelkamer betaalt, effectief is die nacht natuurlijk niet echt korter. Nog steeds duren de dag en nacht samen 24 uur.
Mei en juni waren drukke maanden. Ik had zo nu en dan wel wat meer dan die 24 uren in een dag en nacht willen hebben. Het was weer een bijzondere lente. Vol leuke en minder leuke zaken. We vierden verjaardagen, troosten anderen bij nare berichten, werkten hard, maakten schoon, sliepen uit, kookten eten, borrelden met vrienden, deden vrijwilligerswerk, lazen boeken&kranten, keken series&films op Netflix, zagen de theatervoorstelling van de theatergroep van Oudste, zetten honderdduizenden stappen, treinden door heel het land, maakten ons zorgen, kochten een kast bij de IKEA, verkochten spullen op Marktplaats, wonnen weer niets in de loterij, kochten toch heel veel theaterkaarten voor het nieuwe seizoen, genoten van kleine en grote momenten van geluk, masseerden pijnlijke schouders en zagen de tuin groener en groener worden. Lief bracht een kar vol zooi naar de vuilstort, zodat de tuin weer wat netter werd. Ik dipte een paar weken enorm vermoeid & hormonaal door het leven (hallo overgang?!), maar pakte de draad weer op en richtte ondertussen ook nog een leesclub op. Oftewel, we leefden ons leven en kachelden zo de lente door.
Eigenlijk net als elk jaar. Alleen met steeds weer andere details.
Soms sta je er wat te weinig bij stil. Maar nu, vlak voordat het zomer wordt, doe ik dat wel. Omdat we weer een nieuwe lente waard waren, vieren we straks het begin van de zomer!