Landen op Mars

Mijn overgrootvader geloofde er niets van. Mensen op de maan? Wat een onzin. Dat er mensen op de maan zouden zijn geland en zelfs op de maan zouden hebben gelopen, dat was volgens hem niet waar. Nep. Mijn overgrootvader wist al van het bestaan van fake news toen de term fake nieuws nog niet eens was uitgevonden.

Mijn overgrootvader bleef het tot aan zijn dood volhouden: een echt ruimteschip en ruimtepakken waarmee astronauten naar de maan konden gaan en daar konden rondlopen, dat was ook niet uitgevonden. De beelden van de maanlanding en de astronauten op het maanoppervlak waren volgens hem allemaal gefilmd in een studio. Gewoon hier op aarde.

Ik moest er altijd een beetje om lachen. Maar sinds ik de opnames van de Perseverance Rover op Mars zag, snap ik hem wel een beetje. Die marslanding van nu is toch een beetje te vergelijken met de maanlanding van toen. Het is toch eigenlijk ook te absurd voor woorden. En bijna niet voor te stellen. Dat “we” helemaal naar Mars kunnen vliegen. En dat we dan ook nog eens video-opnamen kunnen zien die gemaakt zijn op Mars. Ik bedoel, midden op de Veluwe is er soms nog helemaal geen bereik met je mobiele telefoon, maar vanaf Mars worden gewoon filmpjes naar de aarde verzonden.

Het lijkt eigenlijk best op een woestijn, dat Mars-oppervlakte. De beelden zouden best op aarde kunnen zijn gefilmd. Of gewoon helemaal digitaal zijn gemaakt. Als zelfs deepfake-video’s bestaan, dan kun je ook wel een stukje Mars verzinnen op beeld.

Mars staat gemiddeld 225 miljoen kilometer bij de aarde vandaan. Okay, in het meest gunstige geval is Mars maar 60 miljoen kilometer bij ons vandaan (en in het slechtste geval 400 miljoen), dat is al stukken dichterbij. Maar dan nog. 60 miljoen kilometer. Het is een immens eind. Zelfs al zijn we er aan gewend dat je tegenwoordig (nou ja, pré-corona) de hele wereld over kunt vliegen en dat er hoge snelheidstreinen zijn.

Misschien was in 1969 de 400.000 kilometer naar de maan gevoelsmatig voor mijn overgrootvader wel hetzelfde als 60 miljoen kilometer naar Mars nu voor mij voelt. Dus met terugwerkende kracht; ik begrijp je overgrootopa. Het is ook gewoon amper voor te stellen. Dus dat je het niet voor kunt stellen, zo’n maanlanding, dat is eigenlijk best logisch.  Ik heb soms het gevoel dat ik nog niet eens op aarde ben geland. Maar dat is weer een heel ander verhaal.