Liefde is een augurk

Ik ging een paar dagen op persreis naar Salzburgerland. Om daar te komen vloog ik van Amsterdam naar Munich om vanaf daar met een minibusje verder naar Oostenrijk te reizen.

Om op tijd op Schiphol te kunnen zijn, moest ik de trein van zes uur halen. De wekker ging die ochtend dus om vijf uur. Dat is eigenlijk nog midden in de nacht. Ik kroop het warme bed uit, nam een douche en kleedde me aan. Dat klinkt gemakkelijk in een zin van dertien woorden, maar is best vermoeiend als je amper vijf uur hebt geslapen.

De avond ervoor had ik de kinderen al gedag gezegd, en bij het uit bed stappen had ik Lief gezoend en “Tot zondag” gefluisterd.  Zij hoefden allemaal pas om zeven uur op te staan, dan zou ik al door de Oostvaardersplassen treinen. Ik was dan ook verbaasd dat hij tegen half zes de woonkamer inliep.  

“Kan ik nog wat voor je doen?” vroeg hij gapend. Ik gaapte een rondje mee en vroeg of hij wat boterhammen wilde smeren, zodat ik in de trein kon ontbijten.

Een half uurtje later was ik onderweg. De zon moest nog opkomen. Na een kwartiertje treinen pakte ik het zakje met de boterhammen die Lief had gemaakt. Hij bleek ze besmeerd te hebben met de vegetarische paté die ik zo lekker vind. Lief dat hij zo vroeg was opgestaan om mij te helpen. Maar nog liever was het dat hij de boterhammen had opgeleukt met plakjes augurk. Precies zoals ik ze het lekkerst vind.

Ik werd er instant gelukkig van. Dit waren niet zomaar een paar snel besmeerde boterhammen, dit waren met aandacht belegde bammetjes! Dat hij met zijn duffe hoofd zo vroeg op de ochtend mijn broodjes nog lekkerder had gemaakt door een augurkje te snijden, zo besloot ik, dat moest wel echte liefde zijn.

Soms is liefde gewoon een augurk.