Liefde laat zich niet kiezen, de boeren en boerinnen bij Boer zoekt vrouw maken wel keuzes

Speciaal voor Madelon, Gea en alle andere lezers die me lieten weten mijn samenvattingen te missen is er hier weer een Boer zoekt Vrouw samenvatting. Want ik kijk BZV zodat u het niet hoeft te kijken. Vandaag precies op tijd om bij de lunchpauze helemaal bijgepraat te zijn!

Wim denkt, praten met een vrouw is best moeilijk, ik zet de autoradio gewoon keihard, dat maakt het vast makkelijker. Wel opletten Wim, Paula is al weggelopen, straks rent Marit ook nog weg. Hoewel romantisch samen over het water staren wel weer een goed idee was misschien, dus toch slim dat je haar even mee hebt genomen, weg van de boerderij. De windmolens op de achtergrond draaien rond terwijl Wim een arm om Marit heen legt. Ach, kijk nou, zou het dan toch? Al voelt Marit nog niet helemaal dat het whoehaaaaaaaah gaat. Ofziets. Terug op de boerderij drinken ze samen een biertje en hebben ze een serieus gesprek waarin Wim aangeeft dat hij haar wel echt heel erg leuk vindt. Dat vindt Marit fijn om te horen, maar ook lastig, dat het nu opeens na al die dagen er wel uitkomt. Zij moet nog even schakelen tussen al haar gevoelens, er gebeurt opeens zoveel. De volgende ochtend lijkt het alsof ze al jaren samenwonen, zo relaxt allemaal. Nu alles uitgesproken is, en ze blijkbaar een leuke avond hebben gehad de vorige dag, is er ruimte voor vrolijkheid en ontspannenheid. Achterop de quad slaat ze vol overtuiging de armen om haar boer heen. En kijk nou, verhip, daar staat Yvon opeens langs het weiland. Yvon is helemaal verbaasd dat ze zo’n vrolijk stel ziet staan. Marit gaat er voor, zo vertelt ze blij aan Yvon. Wim glundert. De goede raad van Yvon heeft geholpen. Ze hebben zelfs al gezoend! Marit en Wim willen graag samen op weekend. Boer zoekt vrouw missie geslaagd! Doei!

Bij Marnix zijn nog wel twee vrouwen te logeren. Daar koken de vrouwen het laatste avondmaal en bereidt Marnix een hottub voor (ik dacht dat het al snikheet was tijdens die logeerweek, dan heb je toch eerder een verkoelend zwembad nodig?). Tijdens het eten begint Janneke over mindmappen. Altijd handig als je je gedachten wilt ordenen, zo legt ze uit. Dat wil Marnix wel eens op papier zien. Maar wel graag even niet te veel woorden, legt hij uit, maximaal tien of vijftien ofzo. Dus of de vrouwen maar even tien woorden willen opschrijven waarin voor hem dan duidelijk wordt hoe zij de logeerweek hebben ervaren. Dat lijkt hem wel een handige manier om hem te helpen zijn keuze te maken. Er ontstaat een intense discussie over hoe je wel of niet moet mindmappen. De vrouwen geven aan dat mindmappen zo niet werkt. Marnix houdt vast aan zijn plan. Snel de tafel afruimen dan maar, denkt Janneke. Want zodra er iets moet, dan haakt zij af.
Marnix laat zich niet kennen en terwijl de vrouwen buiten bespreken dat het zo een beetje rare manier is om een keuze te maken, legt hij papier en pennen neer om daarna de hottub verder op te stoken. Daarna zitten de vrouwen binnen bij een glas wijn naar de pennen en papiertjes te staren. Bij hen is voornamelijk de irritatie opgestookt. Hij luistert dus blijkbaar niet? Want nu moeten ze toch woorden op papier zetten? Janneke balanceert tussen gepikeerd en wanhopig zijn en zoekt steun bij Bertine. Bertine ziet dat hij het moeilijk heeft, begint ze meelevend. Maar hé, vindt Janneke, wij hebben het toch ook moeilijk? Bertine besluit toch dingen op te schrijven, even in alle rust, op haar kamer en begint trouw aan haar huiswerk. Janneke zit zich aan de eettafel op te fokken bij het wijntje. Daarna besluit ze een brief te schrijven in plaats van een mindmap volgens de regels van Marnix. Het begon allemaal ook met een brief tenslotte, misschien moet het dan ook maar eindigen met een brief? Ze brengt de brief naar Marnix, en gaat dan een eindje lopen. Marnix leest dat Janneke het jammer vindt dat hij niet op een andere manier heeft aangegeven dat hij hulp nodig had bij zijn keuze. Geen mindmap woorden daarom van haar, maar een brief kan hij krijgen. Ze wil laten weten dat ze veel liefde te geven heeft, maar ook een sterk karakter heeft en wenst hem toe dat hij gaat kiezen wat het best bij hem past en voor wat hij nodig denkt te hebben. Marnix stookt daarna het hottubvuurtje nog verder op (hoe heet moet dat water in hemelsnaam worden?) en loopt daarna Janneke achterna.

Hij geeft haar gekscherend een standje dat het meer dan tien woorden waren, Janneke kan het niet waarderen. Tussen de paarden ontstaat een interessant gesprek. Hoe goed kennen ze elkaar? Zien ze elkaar nog zitten? Waarom moet het soms zo stug gaan allemaal, vraagt Janneke. Marnix legt uit dat hij de brief misschien nog wel meer waardeert dan die tien woorden en is onder de indruk dat zij doorzag dat hij hulp nodig had met kiezen. Bizar gewoon. Janneke is onder de indruk van zijn verhaal. Blij kijken ze elkaar aan. Maar oh ja, Bertine is er ook nog. Janneke gunt hem en Bertine ook nog even ruimte.
Marnix gooit nog maar eens een pallet in het vuur (is hij van plan die vrouwen gaar te koken ofzo?) en dan komt Bertine haar huiswerk brengen. Ook zij blijkt een brief te hebben geschreven. De stouterd! Ze schrijft dat ze het allemaal doodeng vindt, maar ook dat ze denkt dat zij samen elkaar kunnen boeien en verrassen en het leven mooi en bijzonder kunnen maken. Ja zeg, nog zo’n mooie brief, dat maakt het niet makkelijker voor Marnix. Maar wacht, hier wordt nu wel geknuffeld en lief naar elkaar gelachen. Allebei de vrouwen zijn leuk, vertelt Marnix, en heel anders, dat maakt het zo moeilijk. Ik durf het wel aan, zegt Bertine. Maar ik weet het nog niet antwoordt Marnix snel, die daarna een potje over het bijna kokende hottubwater gaat staren. Uiteindelijk wordt die hele hottub door niemand gebruikt. Kansloos, aldus Marnix die in het donker op de bank zijn zonden overdenkt. Janneke komt nog even met één wijntje (en dan naar bed) bij hem zitten. Als ze net in gesprek zijn over hoe verschillend de vrouwen zijn, komt Bertine aanlopen (met ook een wijntje in haar hand). Of ze straks terug moet komen of….?? Nee hoor, zegt Janneke, als jij nu hier wilt zien, dan mag je hier zijn hoor, dat is voor mij geen probleem. Dan gaan ze maar met zijn drietjes bespreken dat de vrouwen zo verschillend zijn. Marnix is ook bang om een verkeerde keuze te maken en de ander pijn te doen. De vrouwen geven aan dat ze elke keuze heus aankunnen. Marnix blijft maar zeggen dat ze het hem niet makkelijk maken. Buiten blaast de hottub stoom af.

Bij Jaap zijn ook nog steeds twee logees. Ondanks dat hij al meerdere keren heeft aangegeven dat hij ze best allebei wil houden, lijkt KRONRCV en de twee vrouwen niet klaar te zijn voor een wooncommune en zal ook hij moeten kiezen. Hij gaat even samen met Marian even op pad. Lekker naar het water staren. Want water heeft zoveel facetten. Een goede keuze, zo blijkt, want Marian zat al te wachten op een rustig momentje en op een Jaap die zijn gevoel toont. Samen zitten ze op een bankje langs de waterkant. Jaap geeft aan dat hij merkt dat Marian van alles oppikt gedurende de week. Marian vindt dat ze goed kan luisteren. Ik hoor steeds maar halve zinnen van Jaap, maar Marian vindt het een heel goed gesprek. Die heeft blijkbaar aan een half woord genoeg, zo goed kan ze luisteren. Ze is blij dat Jaap even tijd voor haar toont. Maar later op de dag verschanst Jaap zich weer tijden in zijn kantoor, terwijl de dames in de tuin theeleuten. Of koffiedrinken. Weet ik veel. Gelukkig komt Jaap uiteindelijk ook een bakkie halen en zijn spierballen laten zien. Jaap bespreekt met beide vrouwen dat Petra allerlei huiselijke zaken aan hem vraagt. En dat Marian dat niet doet. Denkt Marian soms dat het allemaal wel goed zal komen? Marian begrijpt niet waar het over gaat. Ik ook niet. Nou, legt Jaap uit, Petra vraagt bijvoorbeeld hoe ik in bed lig, op je zij of anders. Dat soort dingen vraag jij allemaal niet. Marian geeft aan dat ze dingen juist wil ontdekken, of dat hoe dingen gaan haar soms niet uitmaken. Maar ze laat wel gauw weten dat ze zeker wel nieuwsgierig naar hem is. Aan het eind van de dag nodigt Jaap Petra uit voor een wandelingetje naar de pony’s. Zodat ook zij even even een één op één momentje hebben. Petra moet eerst even plassen. Terwijl ze samen bij de minipaardjes wandelen, wil Petra weten waarover Jaap het wil hebben. Hij geeft aan dat hij rekening wil houden met iedereen. En hij grapt maar weer eens dat hij het heel moeilijk vindt en ze het liefst allebei wil houden. Een co-relatie ziet hij wel zitten, zo zegt hij. Ik denk dus ondertussen serieus dat als beide vrouwen zouden aangeven dat best te zien zitten, we eindelijk eens een poliamoreus boerzoektvrouwstel zouden overhouden van een logeerweek. maar Petra vindt dat hij een keuze moet maken waar hij zich het beste bij voelt, zonder per se te bedenken dat hij een ander daar mee kwetst misschien. Maar wat is nou de goede keuze, vraagt Jaap zich af? Petra legt uit dat je nooit zeker weet waar je voor kiest. Achter de berg kan alles er anders uitzien dan je je voorgesteld had, zo visualiseert ze de boel. Dat snap ik best. Ik heb soms al dat een chocoladereep veel minder lekker is dan verwacht. Maar goed, een nieuwe chocoladereep is snel gehaald, een nieuwe vrouw halen is wat moeilijker.

Steffi wist het voor het slapen gaan zeker, voor wie ze de volgende dag zou kiezen. Gelukkig waren die gevoelens er in de ochtend nog steeds. Als ze bij hem is, kan ze niet meer normaal nadenken. De keuze moeten uitspreken, dat is andere koek. En nu ze opeens toch over haar oren verliefd is, gaat ze weer twijfelen aan zichzelf, haar onzekerheid speelt zich parten. Zo’n leuke kerel kan toch zeker een veel leukere vriendin krijgen? Ze vindt zichzelf lomp en niet knap, zo vertelt ze aan de camera, en die jongen verdient toch eigenlijk beter?
Roel vindt Steffie een goede meid die een goede vent verdient. Het liefst hem. Want ze passen goed bij elkaar vindt hij. Maar zo niet, dan alsnog een andere goede vent. Maar goed, hij is ook maar gewoon Roel. Achgos, hij lijkt opeens op een mannelijke versie van Steffi!
Harrold vindt Steffie een mooie meid om te zien. Echt een boerenmeid om te zien. (Zijn woorden dus hè, niet dat u denkt dat ik er dat van maak). En Steffi is heel belangrijk voor hem geworden. Maar of hij ook belangrijk voor haar is? Oh hemel, beide mannen zijn zwaar onder de indruk van onze Steffi!
Steffi hakt uiteindelijk de knoop maar gewoon door. Ze wil de mannen gaan vertellen dat ze een keuze heeft gemaakt. Niets wachten tot het officiële moment met Yvon in de tuin, maar gewoon nu al. Na het schoonmaken van de trekker (tractor?) vraagt ze of Harrold de trekker binnen wil zetten. Ze wil even alleen met Roel zijn, om met hem te praten. En daarna ook even met jou, vertrouwt ze de moeilijk kijkende Harrold toe. En dan komt eindelijk het hoge woord er uit. Al wandelend vertelt ze Roel dat ze door hem de kluts helemaal kwijt is. Roel vertelt dat zij hem heel blij maakt en dat hij heel graag bij haar wil zijn. Ik zit op de bank plaatsvervangend blij te zijn. Wat goed dat hij zijn vakantie heeft verzet voor Steffi zeg, anders had Steffi hem helemaal niet te logeren gehad! Steffi is heel opgelucht dat hij haar ook echt wil. Maar die moet nog wel Harold gaan vertellen dat het over is. Hij is een supertoffe kerel, en hij zou haar beste maat kunnen zijn. Maar ja… Bij het woord ‘maat’ weet Harrold het al. Hij staat er sipjes bij, maar weet ook dat je liefde niet kunt dwingen, zo vertelt hij haar. Hij hoopt dat ze lange tijd gelukkig met hem gaat worden. Dat hoopt Steffie ook, en Harrold mag altijd een biertje komen drinken. Gelukkig is Yvon er ondertussen voor de broodnodige nazorg. Harrold vertelt dat hij het gevoel had dat de gesprekken tussen hem en Steffi wat stroever liepen, terwijl die tussen Roel en Steffie voelden als een mes door een warm pakje boter. Zelf doen wij altijd een warm mes door een gekoeld bakje boter, maar hé, wij zijn Harrold niet. Harrold geeft toe dat hij van binnen keihard zit te janken. Dus meer grappen durven we niet te maken. Gelukkig vertelt hij dat ondanks zijn verdriet van binnen, het laagje chroom aan de buitenkant nog wel blijft blinken. Opeens zie ik mogelijkheden voor Harrold als tekstschrijver voor Blöf of Marco Borsato! Buiten in de tuin aait Roel de arm van Steffi. Als Yvon en Harrold naar buiten komen feliciteert Harrold grootmoedig zijn ex-concurrent Roel en rijdt weg op zijn trekker. Steffi en Roel blijven achter als een gelukkig stel. Ik vraag me af of Harrold een biertje komt drinken en grappen komt maken op het huwelijksfeest van Steffi en Roel, terwijl Yvonne doorrijdt naar Michelle.

Bij Michelle mogen de champignons geoogst. Opeens is het druk in de loods (die superschoon is door al het harde werken van de logees de afgelopen dagen!), tientallen vrouwen werken langs de lopende banden. Alsof de logees opeens uit meerdere boerinnen kunnen kiezen. Maar het was juist Michelle die een keus moet maken. Ruud vindt het spannend. Michelle probeert de mannen te leren hoe het champignons sorteren moet. Maarten voelt van alles als hij Michelle ziet lopen en ziet hen wel samen de toekomst tegemoet lopen. Ruud vindt het jammer dat je liefde niet kunt kopen, anders had ie wel gespaard. Terwijl de jongens paddenstoelen uit blijven zoeken, heeft Michelle even een momentje van rust in de keuken met haar mams. De moeder van Michelle vindt beide jongens erg leuk en ze zouden allebei wel bij Michelle en de familie passen. Michelle vindt het eng, maar voelt voor een van de mannen wel meer vlinders dan voor de ander. Yvonne is ondertussen aangekomen op de boerderij en neemt een voor een de mannen even apart. Hoe staan zij er in? Maarten heeft gevoelens ontwikkeld voor Michelle, ze heeft hem laten zien dat er zoveel mooie dingen in het leven zijn, hij is de afgelopen dagen stukken positiever geworden (jemig zeg, wat zo’n healing met stenen al niet teweeg kan brengen!). Ruud ziet het ook helemaal zitten, maar twijfelt soms wel of Michelle wel voor hem zal gaan. Michelle zelf is ondertussen in tranen. Deze hele logeerweek vond ze slopend en heeft haar veel nachtrust gekost. En wat nou als ze nou (weer) een verkeerde keuze maakt? Want het ging zo vaak fout in haar leven.
Tijdens het keuzemoment is de spanning bijna zichtbaar. Michelle kiest uiteindelijk voor Maarten. Sorry Ruud. Maarten slaakt een zucht van opluchting. Yvon moet een geschrokken Ruud opvangen. Hij had het graag heel anders zien aflopen. Yvonne hoopt dat hij de deur naar zijn hart op een kiertje laat staan. Ik vermoed dat er hordes vrouwen die deur open willen duwen! Ondertussen zoenen Maarten en Michelle een potje (geef toe, het bekt ook taalkundig best lekker, Maarten en Michelle. Zelf had ik voor Ruud gekozen, als ik Michelle was geweest. Hoewel Maarten en Margje ook veel beter klinkt, maar ja ik ben Michelle niet). In de tuin neemt het kersverse stel afscheid van Ruud. Yvon zwaait hem uit op de oprit. Maarten en Michelle liggen dan al op de bank te kroelen. Missie Boer zoekt Vrouw geslaagd, nummer twee! En ik hoop van harte dat Ruud met zijn lege spaarpot toch een hele leuk vrouw aan zijn zijde krijgt. Een Ria, Roelien, Rieneke of Rosa bijvoorbeeld.