Maart en staart enzo

Ik dacht, ik ga weer eens veel bloggen. En ik begin op 1 maart. Zo’n maand met de lente in zicht. Tijd voor nieuwe dingen, leuke zaken, zonnige verhalen enzo. Een beetje tegenwicht bieden tegen de coronastress en vieren dat februari voorbij is. Zoiets.

Maar nu blijkt de kat doodziek. De dierenarts (tegelijkertijd ook de lieve buurvriend van op de hoek) is net weg. Hij kon er geen mooi verhaal van maken. En ik dus nu ook even niet.

Life is what happens to you while you’re busy making other plans. Plannen zat. Maar nu gaan die even de koelkast in en maken we kruiken voor de kat. Het arme beestje.

 

 

Update maandagavond 2 maart:

Rond een uur of tien vanavond is Tijger overleden. Op de bank, tussen Oudste en mij in. Hij is in slaap gevallen terwijl wij hem aaiden en we hebben niet doorgehad dat ie dood ging. Dus het is rustig gegaan. We gaan hem missen. 😢

8 thoughts on “Maart en staart enzo”

  1. Oh, wat sneu!
    Ik vind dat altijd zo zielig zieke beestjes, ze snappen er zo niks van en zijn vaak gelijk doodziek.
    Sterkte gewenst!

  2. Wat een vreselijk verhaal… Je beestje moeten missen doet zo’n pijn! En dat je hem soms denkt te horen.. of in een flits voorbij ziet lopen.. ik denk dat dat zijn afscheidsgroetjes zijn… sterkte! xx

Leave a Reply to margje Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *