Opsporing Verzocht – De Donald Duck Dialogen

Mijn vader dook vorig jaar een papierbak in om Jongste blij te maken.

Dat moet ik misschien even uitleggen. Mijn ouders waren op visite bij vrienden. De man van dat stel vertelde op een bepaald moment (geen idee hoe dat het onderwerp van gesprek werd, maar goed) dat hij net meerdere jaargangen Donald Duck in de papiercontainer had gegooid omdat het niet was gelukt ze op Marktplaats te verkopen. Mijn vader dacht aan zijn kleinzoon, twijfelde geen moment en dook ongeveer direct de bewuste papierbak in (nou ja, in werkelijkheid hebben ze waarschijnlijk eerst twee koppen koffie gedronken en een biertje enzo, maar dat maakt dit verhaal wat saai).

Afijn, later die week kwam mijn vader dus aanrijden met een koffer met Donald Ducks uit de vorige eeuw, was Jongste dagen bezig met ze sorteren per jaargang en daarom vind ik nu al een jaar lang overal Donald Ducks (op de badrand bijvoorbeeld, of onder de bank en natuurlijk worden ze ook gelezen op het toilet). Wij gaven mijn vader een fles sterke drank om weer door te geven aan die vriend, in het kader van “wij blij hij blij” en dat was een prima investering. Want met die duizend Donald Ducks verveelde Jongste zich geen enkel moment. Een dagje met de trein weg? Stapel Duckies mee! Twee weken op vakantie? Een kwartaal Donalds past in elke koffer. Beetje ziekjes? Met wat Donald Ducks onder een dekentje op de bank voelde hij zich gelijk wat beter.

Zelf lees ik er ook wel eens eentje. Je moet toch wat als je zit te plassen. En als ik dan de ingezonden brieven uit (ik noem maar een jaartal) 1987 las, dan dacht ik altijd iets van “Die kinderen zijn nu een jaar veertig ondertussen!”. Zouden ze nog steeds grappig en eigenwijs zijn? Of schattig of naïef? En daarna vroeg ik me af of ze nog zouden weten dat ze ooit in de Donald Duck hebben gestaan. En of ze die Donald Duck dan zelf nog in hun bezit zouden hebben?

Daarom vandaag een eerste blog in een Herinnert u zich deze nog? (Nog? Nog? Nog? *insert galmende echo hier* ). Een soort Opsporing verzocht over de Donald Duck dialogen.

Want ik wil wel eens weten of Petra Wouters uit Amsterdam chef-kok is geworden. Zou Remi Sannes uit Den Haag door zijn gegaan met het schrijven van korte gedichten? Is Karima Taher Ejjidi in Leiden blijven wonen? Zou de hond van Romano v.d. Rukt oud zijn geworden? En hoe zou het verder zijn gegaan met Ankita en Ellen? In 1982 schreven ze hun verhaal en waren ze misschien een jaar of tien. Zouden ze het leuk vinden die oude Donald Duck nog eens terug te zien?

Mocht iemand zichzelf herkennen, of weten wie een van de brieveninzenders is, ik stuur de bewuste Donald Duck graag op naar de eerste brievenschrijver die reageert!

En wees gerust, ik ga geen duizend van deze blogjes schrijven. Maar deze week wel elke dag eentje. Met daarna een wekelijkse versie. Omdat ik zeker denk dat we een paar van die mensen moeten kunnen vinden. Geef toe, jij bent ook nieuwsgierig of dat lukt! 😉