Ik weet niet of Jezus er ooit is geweest, maar ik denk graag van wel.
Ik hoop ook oprecht dat er iets als een hemel is, ook al denk ik van niet.
Ik heb geen idee of de bijbelse verhalen echt zijn en of er leven na de dood is. Als er niets is, dan zullen we het nooit weten, maar er ook geen last van hebben. Want als alles stopt met doodgaan, dan heb je na je overlijden ook geen rotgevoel dat er niets is, want dan is er niets en voel en weet je niets meer.
Het zou fijn zijn als er aan het eind van de tunnel met licht die mijn oma ooit zag wel iets is. En dan graag iets moois en fijns. Ik geloof en weet van niets, dat is alles wat ik weet. Voor het geval er niets is en dit leven hier gewoon alles wat er is, maar ook voor het geval er wel wat is, probeer ik hier en nu zo goed mogelijk te leven (lukt niet altijd, ook ik ben wel eens chagrijnig en onaardig) en brand ik kaarsjes voor mijn oma die nergens of juist overal is.
In Griekenland hoorde ik veel verhalen over de oude Goden. En over het Grieks Orthodoxe geloof. Ik vind het allemaal reuze interessant.
Wat er allemaal van waar is? Geen idee. Maar een steeds terugkomend achterliggend idee is dat je A. goed moet zijn voor je medemensen (ook het achterliggende idee dat gisteren bij The Passion steeds naar voren kwam) en B. de goden gunstig moet stemmen.
Om de paashaas gunstig te stemmen eet ik daarom ook maar lekker veel chocoladepaaseitjes.
🙂