Zo. De zomer van 2018 is nu echt voorbij. Als Yvon met brieven op pad gaat is het gewoon nog zomer. Maar als dan de uitzending met het postbodetje spelen op t.v. is, dan is het herfst. En terwijl wij kampeerden op de camping, of in de Middellandse zee dobberden of anderszins vakantie vierden, werd er bij vijf boeren gespeeddate en gelogeerd en gecitytript. Misschien was je deze zomer wel tegelijk met een kersvers boerzoektvrouwkoppel in Berlijn, of Stockholm of Barcelona of waar die citytrips dit jaar ook maar naar toe gingen. We weten het nu nog niet. De boeren weten het echter al lang. Alles is al gebeurd. En eindelijk, eindelijk, eindelijk, mogen wij meekijken naar wat de vrouwzoekende (of manzoekende) boeren (of boerinnen) allemaal mee hebben gemaakt.
(foto: Boer zoekt Vrouw – KRO NCRV)
Natuurlijk maak ik voor u ook dit jaar weer samenvatting. Zodat u niet hoeft te kijken.
Eerst de heel korte samenvatting:
Saskia wil geen snor maar wel een tas en is niet door.
Boer Wim is wel door, met 333 brieven (waarvan sommige brieven zelfs met een pen werden geschreven, hoe knap! Aldus de boer die blijkbaar niet kan schrijven of zelf geen pen heeft ofzo).
Marnix heeft wel wat: een snaartje en oude thee en mag met 75 brieven ook door.
Wilfried was teleurgesteld en blijft teleurgesteld; hij had maar zes brieven. Niet door dus. En die vrouwen in zijn stal vindt hij ook maar niets.
Boer-blijf-maar-gewoon-jezelf-er-zijn-al-zoveel-anderen-Jan is ook niet door, maar leek niet teleurgesteld met zijn tasje vol 33 vrouwen.
Michelle blijkt twee hoekbanken te hebben! En geen man. Maar ze kreeg 326 brieven. Daar zit vast wel een knuffelbeer bij. Oh, wacht, die zaten er al bij ja. Ingepakt en wel. Door dus. Op naar de speeddates.
Rudie heeft zes roze koeken, kreeg negen brieven en heeft al een date geregeld voor zaterdag. Hoppetee!
Jaap is door en droomt van een zomer vol vrouwen en wijntjes in zijn tuin.
Steffi is ook door. De hengstenfokker bloost ervan.
Boer Remco is gediskwalificeerd. Say what? Jep. Gediskwalificeerd. Dan moet je de uitgebreide samenvatting maar gaan lezen!!!
Hieronder vind je de heeeeeeeeeeeeeele lange samenvatting! 😉
In deze uitzending zagen we nog even alle tien boeren. Die hun gewone postbode opeens vervangen zagen worden door Yvon met een nieuwe tas. Die tas was ze overigens bijna meteen bij boer 1 al kwijt, want Boerin Saskia vond die tas zo te zien leuker dan de brieven die er in zaten. Dat waren er trouwens maar negen. Een boerin van 53 spreekt blijkbaar niet veel mannen aan. Of, en dat denk ik zelf, er kijken gewoon weinig single mannen van rond de vijftig naar Boer zoekt vrouw. Snorremans Bartho keek wel, en stuurde, als oprechte geitenboer die hij is, meteen maar een kaasje mee. Saskia was niet zo gecharmeerd van de snor (maar die kan er af, aldus Yvon), de kaas vond ze echter wel te pruimen. Anne, die ook een brief had geschreven, vond ze ook wel lekker. Saskia was zichtbaar onder de indruk van alle complimenten die in de brieven staan. Ik ben benieuwd of ze met alle negen mannen gaat daten. Op haar zeventiende had ze voor het laatst een date. Ik gun haar nu negen leuke dates en jaren vol liefde.
Kijk, ik weet best wie wèl naar Boer zoekt Vrouw kijken. Vrouwen. Die schrijven veel sneller ‘op een boer’. En zeker op jonge boeren zoals Boer Wim, die dol is op zijn mooie hoopje klei in Flevoland (zijn woorden, niet de mijne). De 28-jarige akkerbouwer hapert soms een beetje (Yvons woorden, niet de mijne), maar haalt wel het record aantal brieven van dit nieuwe seizoen binnen: 333 vrouwen willen wel naar de polder komen. Dat zijn er best veel, dus moet er goed en streng geschift worden. Geen oude vrouwen, besluit Wim die duidelijk geen cougar aan de haak wil slaan. Dus iedereen vanaf 35 jaar valt af. Ik voel me zelf meteen bejaard en zie dat Yvon ook even wat weg moet slikken. Jep Yvon, wij zijn gewoon geen jonge blommen meer, meer een bossie verlepte roosjes. Maar ach, zolang we nog geen droogbloemen zijn, komt met ons nog wel goed. Met Wim komt het vast ook wel goed. Dat hij echt jong is en jong denkt, blijkt ook als hij een handgeschreven brief aan het lezen is en onder de indruk is van die brief. Niet om wat er in staat, maar alleen al om het feit dat die brief handgeschreven is. Knap hoor, vindt Wim, dat iemand dat kan. Wim is duidelijk van de whatsappgeneratie; typen typen en een smiley… Hij kiest uiteindelijk tien vrouwen uit voor de speeddate. Tien vrolijke ambitieuze vrouwen. Eentje is arts en wil een eigen praktijk (zou er een artsentekort in de polder zijn?) en een ander doet iets met aaltjes (ja, ik wist ook niet wat dat inhield, maar volgens Wim zijn dat beestjes in de grond die niet goed voor zijn aardappels zijn, dus hartstikke handig als hij daar mee gaat daten, kan hij haar kennis mooi inzetten in zijn bedrijf). Volgens mij is die Wim stiekem gewoon zelf ook hartstikke ambitieus.
Boer Marnix, die ene boer die beter met beesten om kan gaan dan met mensen en die graag wil dat alles gaat zoals hij het wil, kreeg 75 brieven. Ook hij mag dus door naar de speeddates. Hij wil geen paardenmeisjes vertrouwt hij Yvon toe. Want bij paardenmeisjes staat het paard altijd op 1, en daar kan hij dan nooit tegenop. Bij een paardenmeisje moet je eerst weten; leeft ze met een paard of voor een paard? Marnix vindt paarden best leuk. Je kunt er leuke dingen meedoen en ook best een emotionele band mee hebben en er mee meeleven. Maar aan het eind moet je zo’n beest ook gewoon lekker op kunnen eten. En dat willen paardenmeisjes meestal niet. Dus doe hem maar geen paardenmeisje. Dat er uiteindelijk bij de tien brieven die hij heeft uitgekozen toch zeven paardenmeisjes zitten, dat verbaast Yvon en ons dus nogal. Maar ja, wat moet je dan, verzucht boer Wim. Zijn snaartje werd gewoon niet geraakt door de andere brieven. Geen idee waar zijn snaartje precies zit. In ieder geval niet in de theepot. Want dat drinkt hij waarschijnlijk nooit. Yvon ontdekt namelijk vol verbazing en afschuw dat het doosje thee dat Marnix haar heeft gegeven houdbaar is tot 2014. Kan iemand Yvon vertellen dat zo’n vacuüm verpakt doosje met theezakjes echt wel een paar jaar langer meekan. Maar goed, hopelijk zit er bij die tien speeddatesbabes van Marnix iemand die zijn voorraadkast kan updaten. En zijn snaartje kan vinden. Ehm raken. Zoiets.
Boer Wilfried (43 jaar) was een beetje teleurgesteld in de liefde. Waarschijnlijk was ie nu ook nog eens teleurgesteld in het aantal brieven, want hij kreeg er maar zes. Tot grote vreugde van de BZVkijkers had Yvon al een van de schrijfsters uitgenodigd en tussen de koeien gezet. Wat? Worden we nu meteen al getrakteerd op boervrouwontmoetingen, gênante gesprekken en nog gênantere stiltes? Arme boeren, BZV is echt begonnen, natuurlijk willen we dat iedereen gelukkig wordt aan het eind, maar eerst willen we ook een beetje emo-t.v. en blijdatikdaarnietbenzeg-scènes. Dus Go Wilfried go, op Sabine af. Sabine denkt dat een boerderij best hard werken is, maar ze wil heus wel meehelpen en mag ze dan nu eindelijk die koeien eens aaien? Dat mag. Wilfried vond het heus gezellig dat ze er was, maar voelde geen klik en wilde graag de rest van de brieven bekijken of daar misschien wat bij zat. Maar dat mocht nog niet. Want Yvon had ook Laurette in een schuur gezet. Dus daar moest Wilfried nu naar toe. Wel complimentjes maken, gilt Yvon hem nog als tip na. Laurette kwam net gisteren terug van Kos en had een fles Ouzo voor de vrouwzoekende boer meegenomen. Dat kende Wilfried niet, dus waarschijnlijk gaat ie het ook niet drinken (want wat de boer niet kent… afijn, u heeft hem vast al door). Wilfried wandelt met de ouzo weer terug naar Yvon en laat Laurette op de aardappelberg achter [edit: het was een berg houtsnippers bij nader inzien]. Hij voelde nog niet iets van ping, bij Laurette. Gelukkig zijn er nog vier vrouwen over. Die zitten tot zijn teleurstelling niet ergens op het erf. Yvon vertelt hem dat ie het verder allemaal maar zelf moet gaan doen. De kijkers vermoeden dat hij vervolgens teleurgesteld in alles met een lege fles ouzo naast zich op de bank is beland.
Weduwnaar Jan (ja, zo werd ie genoemd, maar hij is ook boer) is 60. Hij is zijn stem kwijt, want heeft 3 dagen kermis gevierd.
Leef nu het is later dan je denkt, aldus Jan. Blijkbaar heeft ie op de kermisfeesten geen vrouw opgeduikeld. Maar Yvon vertelt dat ze 33 vrouwen voor hem in een tasje heeft, dus dat komt vast wel goed. Tot mijn vreugde hebben meer vrouwen doorgehad dat Jan dol is op spreuken (Wees jezelf, er zijn al ander genoeg), want ik zie heel wat postkaarten met spreuken erop. Samen met zijn kinderen zoekt hij vast een paar leuke dates uit. En met een beetje mazzel kan hij volgend jaar met 1 vrouw met een tasje naar de kermis.
Champignonkweker Michelle (29 jaar) is goed in dingen weglachen en zoekt iemand om mee te kunnen knuffelen op haar hoekbank. Yvon komt aanzetten met het beroemde tasje met brieven, maar dan mag Michelle op de knop van de lopende band drukken en blijken er nog kratjes vol brieven voor Michelle te zijn. In totaal schreven er 326 mannen een brief. Ha, kijk, blijkbaar kijken jonge mannen wel naar Boer zoekt vrouw hoor ik u zeggen. Nee hoor, antwoord ik dan, maar hun platonische vriendinnen van rond de dertig wel. Die hebben hun single vrienden vast een linkje met de oproep van Michelle gestuurd. Michelle is er beduusd van. Twee zussen en twee vriendinnen nemen de kratten mee naar de bank in de tuin. Verhip, nog een hoekbank! We zien de vijf vrouwen de brieven lezen en de pakjes met knutsels en knuffelbeesten uitpakken. Hoe er verder precies geschift wordt is me enigszins onduidelijk. Maar als we later links in beeld rook zien opstijgen, vrees ik dat ze gewoon de helft van de brieven in de vuurkorf hebben gegooid.
Rudie heeft een melkveebedrijf, maar geen meubels in huis en ook geen vrouw. Het een hoeft niet per se het gevolg van het ander te zijn, maar het kan wel. Rudie zoekt een spontane ad remme vrouw, gewoon hoppetee en
kom maar op en koekje erbij (ja, ik snapte het ook niet allemaal, maar kijk het maar terug, hier ging het echt allemaal over). Gelukkig heeft Rudie liever kwaliteit dan kwantiteit, want hij krijgt maar 9 brieven. Samen met Yvon leest hij de brieven. De ene vrouw wil komen hout hakken voor de haard. Handig. De andere heeft een gebruiksaanwijzing, dat vindt Rudie prima, zolang ze hem die gebruiksaanwijzing er dan maar bij geeft. Koekje erbij (zijn koekjes erbij bleken echter roze koeken)?
Over koekjes erbij; een van de brieven is van Rianne, zij kookt en bakt graag.
Gelijk maar even bellen vindt Yvon die blijkbaar wel zin heeft in wat anders dan een roze koek. “Hallooo dat is een verrassing” zegt Rianne. En dan maakt Rudie gewoon hoppetee meteen een date voor komende zaterdag.
“Je hebt een date!!!” kirt Yvon enthousiast. “Ja,” zegt Rudie “had ik misschien eerder moeten doen”. Nee joh, dan hadden wij geen Boer zoekt Vrouw meer om naar te kijken!
Bloemenkweker Jaap van 49 had niet veel brieven verwacht. Maar krijgt er 48 en is dus door. Dat vindt ie echt fantastisch. Hij ziet het helemaal zitten. Mooi weer, lekker buiten zitten, wijntje erbij. Hij lijkt echt uit te kijken naar de logeerpartij. Blij glunderend leest hij zijn brieven door. Samen met zijn blije zus. En zijn ouders zijn ook al zo blij. Ik werd er gewoon plaatsvervangend ook blij van. Go Jaap!
Steffi. Ik wil niets vervelends horen over Steffi. Kom je aan Steffi, kom je aan mij. Steffi kan zich niet voorstellen dat er mannen naar/voor haar zouden schrijven. Ze gelooft dan ook dat de stapel van drie enveloppen die Yvon op tafel legt alles is. Drie. Dat zijn er al drie meer dan ze zich kan voorstellen. Dan pakt Yvon haar tas erbij en kwakt nog eens 46 brieven erbij.
Holy shit, schrikt Steffie. Het zijn er 49
Ze snapt het niet, het kan niet waar zijn. Vriendin Bettina wordt gebeld dat ze moet komen helpen, want Steffi is van slag. Maar Bettina is aan het werk (meld je maar ziek, oppert Steffi half serieus). Gelukkig kan zus Madelon helpen met het doornemen van de brieven zodat Bettina geen ontslag krijgt na deze uitzending. Steffi heeft zin in het speeddaten, maar vindt het ook doodeng. Ik vraag me af of de mannen die ze heeft uitgekozen het ook eng vinden om te gaan speeddaten met een hengstenfokker. Gelukkig is speeddaten met een broek aan. En Steffie bloost er van. Je zou het niet verwachten, van iemand met zo’n stoer beroep. Wij vinden Steffi lief en zijn blij dat ze door is! Steffi kan het nog steeds niet geloven. Dat er tien mannen voor haar gaan komen. Oh jee, de foute grapjes zijn hier wel heel makkelijk te maken. Maar ik doe het niet hoor. Ik doe het niet. Sorry voor de broek aan opmerking. Die slipte er tussendoor. Wederom no pun intended.
Remco van 28 is een biologische melkveehouder met een zieke vader. Door deze situatie heeft Remco op de boerderie de gezinshoofdfunctie overgenomen. Hij is een knuffelbeer voor de hele familie geworden, aldus hemzelf. Yvon neemt hem mee een eindje rijden. Ze vertelt hem dat hij 47 brieven heeft gekregen. Dat bleek net eentje te weinig om door te gaan met de speeddates. Het scheelde dus maar een brief. Omdat ze dat een beetje sneu vonden hebben ze een feestje voor hem georganiseerd. Want Remco houdt wel van een feestje toch? Ze regelden een tentje. En een bandje. En veertig brievenschrijfsters om mee te feestvieren. “Donders” riep Remco verrast uit. En de band had allemaal dezelfde roodzwartgeblokte blouse als Remco aan. Dat leek allemaal erg leuk. Maar opeens is het feest op t.v. voorbij. We horen dat Remco voordat de NCRV met hem ging feest vieren al met allerlei brievenschrijfsters intens contact had gehad. En/of geknuffeld. En ze had gezegd dat ze brieven moesten gaan schrijven. Dat vond de NCRV niet eerlijk ten opzichte van de andere vrouwen die naar het feestje waren gekomen en van niets wisten. En dus werd Remco gediskwalificeerd. Afgelopen, klaar, die zien we dus nooit meer terug, ook niet op de website. Ik volg het hele verhaal niet helemaal, maar Boer zoekt vrouw gaat Remco in ieder geval niet meer volgen. Einde verhaal dus nu hier!
