Pruttelen

19 juli 2018

Lief is de enige koffiedrinker hier in huis. Ik ben meer van het water en de thee.
Toen hij veertig werd kreeg hij zijn eerste Nespresso koffieapparaat. Jarenlang dronk hij dus van die cupjeskoffie.
Prima, omdat een pot koffie zetten bij ons in huis toch niet echt een optie is. Als je in je eentje drinkt is de koffie in zo’n pot oud voordat je het weet.

Maar goed. Het milieu enzo. En de kosten. En. Nou ja. We deden eens wat berekeningen. Misschien was een apparaat dat verse bonen maalt en daar een kopje koffie van zet wel een betere optie. Ook al zou zo’n ding wel wat meer ruimte op ons aanrechtblad innemen. Na een rondje informeren op Twitter en bij vrienden werd er voor zijn negenenveertigste verjaardag overgegaan tot de aanschaf van een ander apparaat. Eentje die bonen maalt voor een vers bakje leut.

Het huidige Nespressoding werd inclusief wat koffiecupjes via Marktplaats verkocht aan een koper die na ontvangst een enthousiast mailtje stuurde dat ze zojuist een eerste kopje koffie hadden gezet en helemaal blij waren en Lief zette al snel zelf ook zijn eigen eerste kopje koffie van versgemalen bonen. Iedereen blij zou je zeggen.

Ik heb geen problemen met het ding op mijn aanrecht. Maar moest wel even wennen aan één van zijn eigenschappen. Als het apparaat eenmaal aanstaat, en een tijdje niet wordt gebruikt, dan gaat ie opeens een soort van pruttelen en warm water spuwen. Geen idee waarom. Misschien heeft ie aandacht nodig, moeten de leidingen regelmatig gespoeld worden. Of heeft het te maken met de warmhoudfunctie ofzo. Hoe dan ook, de situatie is dan als volgt: vanuit de keuken komt het opwarmpruttelstoomachtiggeluid van het koffiezetapparaat en dan weten we: er gaat zometeen water uit het apparaat komen. En als er dan geen opvangbeker onder staat, dan komt dat allemaal in het (net wat lastiger schoon te maken dan een beker) opvanglekbakjeding terecht. Dus schiet Lief of ik, bij het eerste hijbegintweergeluidje, omhoog, om naar de keuken te sjezen en er een beker onder te zetten. Maar de laatste weken is het te warm om te sjezen. Of om überhaupt uit je stoel omhoog te komen. Dus kijk ik bij het moment supreme Lief doorgaans alleen maar aan met een vragende blik. Meestal knikt ie van ja, dan heeft hij er al proactief een beker onder gezet. Soms schudt hij van nee, en dan laten we het maar zo.
Ik vind het een dom en vaag gedoe, dat zo nu en dan zelfstandig doorspoelen van dat koffiezetapparaat. Onhandig ook.

Maar vandaag is het al de hele ochtend stil in de keuken. Lief werkt vandaag niet thuis. Er drink niemand koffie, het koffiezetapparaat is ook niet aangezet, dus hij gaat ook niet opeens spontaan geluid maken en water spuwen. Opeens is dat pruttelen van dat ding toch best gezellig. Want het betekent dat Lief tegenover mij aan tafel zit te werken. Veel leuker dan in je eentje zitten te typen.

Misschien moet ik het ding gewoon even aanzetten. Gewoon voor het idee. En voor de gezelligheid. Koffie iemand??