Het lag niet aan mijn PSST van vandaag, die was fantastisch.
Het lag ook niet aan het weer. Dat was al net zo fantastisch.
Het ligt aan de verslaafde in mij. Die ik doorgaans weet tegen te houden. Met rationele bezwaren en beloftes van Dat het went enzo en dat een langer leven heus leuker is dan een paar minuten genot van zout en vet. Maar soms gaat het dus mis. Win ik niet, verlies ik de controle over de situatie. Er was werkstress, andere stress, onzekerheid… En dan gaat de drang naar de zak chips die in huis is vanwege het geplande slaapfeestje van Oudste overmorgen dus een rol spelen in mijn leven. En uiteindelijk in mijn lijf.
Hé. Jullie dachten toch niet echt dat ik zonder problemen en terugvallen fluitend dit jaar door zou komen hè? Dat het niet soms eens fout zou gaan? Als het echt makkelijk was, dan was ik al veel eerder die dertig kilo afgevallen.
Maar goed. Het ging dus mis.
Maar het kwam ook weer goed. Later dan gezond was misschien, maar Ik stopte met (over)eten. Omdat ik dacht aan mijn plan, aan mijn PSST’s.
“het gaat er niet om dat je bent neergegaan, het gaat erom dat je weer opstaat”
Ik stond weer op.
Ik stond weer op.
Heel goed! Opgebiecht en de zak opgeborgen!!
Soms heb je even een terugval nodig om weer door te gaan.
En misschien kun je door deze chips weer een paar weken vooruit.
Ondertussen gewoon blijven onthouden dat het al veel minder is als een ruime maand geleden (Y)
Zo gaat dat nou eenmaal, 2 stapjes vooruit, half stapje terug en dan weer verder…
Maar nu zie je hoe goed je al bezig bent dat je hem niet leeg te eten ( zo staat het er niet maar denk het uit de tekst te halen
Ach ja, dat hoort erbij. Soms schreeuwt je lijf er gewoon om en heeft het echt even nodig. Knap dat je weet te stoppen voor het einde van de zak in zicht is!
Ik ben trots op je dat je weer opstond! Niet het koppie liet hangen :-)En ik vermoed dat niemand denkt dat het makkelijk is en zonder soms een terugval te realiseren is. Maar juist daarna weer opstaan is zo belangrijk he? We zullen doorgaan….. Wie zong dat? Was dat Ramses Shaffy?
Ach Margje, dit bewijst alleen maar weer dat je ook gewoon een mens bent.
En ben super trots op je dat je het toegeeft.
En stopte en door ging met je missie.
Zonder fouten wordt je niet slank. 😉
Er zijn ergere dingen hoor.
Het leven is nu eenmaal vallen en opstaan.
En lijnen ook.
Net wat je zegt, als het makkelijk was geweest had je die extra kilo’s er nooit bij gehad.
Je bent een stoere, dappere vrouw.
Die haar doel hoe dan ook bereikt dit jaar.
Daar proberen we allen aan mee te werken.
Go girl!
lieve groet uit Dalfsen.
Laat je niet ontmoedigen door zo’n terugvalletje, gewoon weer je pijlen op het doel richten 🙂 Trots op je! X
Ach ja, weet je: zonder af en toe een spijbelmomentje is het ook niet vol te houden. Zolang je maar weet wanneer je moet stoppen, dus zodra het domweg opkanen ipv lekker genieten wordt. En dan de volgende dag weer gewoon verder met het dieetleven. Gaat heel goed met je zo te horen, hou vol!