Pubers in da house

Het is niet altijd makkelijk, de brugklas of gymnasium drie.
Het is hard werken vaak, denk maar niet dat ik dat niet zie.
Die middelbare school voelt heel anders nu, als ouder aan de andere kant.
Je moet het zelf doen, ik neem je minder vaak aan de hand.
Kan niet veel meer doen dan soms iets overhoren en een welgemeend advies hier en daar,
maar verder huiswerk en leer jij jezelf door dit middelbare school jaar.
Ik stop mijn liefde in de boterhammen die ik voor je smeer en in je broodtrommel doe,
en in de aandacht die ik probeer te geven na een lange dag (al ben ik net als jij soms best moe).
Omdat ik zie dat jij je best doet, ben ik trots op jou mijn kind,
ook als ik soms in Magister wel eens een onvoldoende vind.
En ook al geloof jij niet niet meer in Sinterklaas en in de wel of niet Zwarte Piet,
ik weet zeker dat je morgenochtend best graag wat lekkers in je schoentje ziet.
Dus stap ik op mijn fiets nu, en rijd door de regen naar stad,
en wie weet vind jij dan morgen wat
in je schoen
als ik niet net als vroeger
vergeet het er in te doen

Sinterklaas schiet er door al het ziekenhuisgedoe met mijn vader een beetje bij in dit jaar bij ons in de familie. Het eerste weekend van december zouden we met mijn ouders en mijn broertje en zijn dochters een familieweekendje weg “doen”. Cadeautje van mijn broer en mij voor mijn ouders die allebei 70 worden dit jaar (mijn moeder eind oktober, mijn vader eind november). Omdat het kalendertechnisch het beste uitkwam om begin december met elkaar weg te gaan, combineerden we hun verjaardagscadeau met het vieren van Sinterklaas. Maar aan gedichten maken kwamen we door alles rondom mijn vader tot nu toe niet toe. Dus nu gaan we maar voor het samen spelen van Het Sinterklaasspel waar iedereen kleine cadeautjes voor gaat kopen. ALS het weekend doorgaat tenminste. Want mijn vader moet binnenkort geopereerd worden. En dat weekendje weg is al over twee weken. Hopelijk gaat de annuleringsverzekering niet moeilijk doen als we uiteindelijk niet weg kunnen gaan. Maar weet je, het allerbelangrijkst is gewoon dat mijn vader snel geholpen kan worden en dat het daarna  met een beetje mazzel gewoon per week beter met hem gaat. Veel belangrijker dan welk Sinterklaas cadeau of weekendje weg ook. De pubers in da house doen met hun klas wel iets met lootjestrekken, dus zo komen ze toch nog een beetje aan het Sintgevoel dit jaar. Ik sta er bij en kijk ernaar, maar mijn Sintgevoel is dit jaar een beetje non-existant….

Oh, en vaste lezers en Sinterklaasfans zullen het al doorgehad hebben; ook SinterMargje is er dit jaar helaas niet van gekomen. Volgend jaar in de reprise??