Samen

Donderdagochtend, twintig voor acht.
Ik ben net opgestaan. Als ik de woonkamer inloop, wil Lief net de gang opgaan. Terug naar bed, zo blijkt. “Ik heb Oudste net ziek gemeld op school, wil jij straks naar kantoor bellen en mij ook ziek melden? Ik voel me echt niet lekker. Ziek melden kan tussen half negen en negen”. Hij loopt de trap op terwijl ik op zoek ga naar Jongste. Die gaat normaal tegen tien voor acht richting school, maar is nu nergens te vinden. Oudste en Lief liggen in bed, de kat op de bank, het huis ademt stilte uit. Te stil voor dit tijdstip. Ik loop naar buiten en check de schuur. Ah, de fiets van Jongste is weg, die is dus blijkbaar vroeg naar school vertrokken.
Ik trek de achterdeur achter me dicht en doe hem op slot. Daarna ga ik onder een dekentje op de bank liggen wachten tot het het half negen is. Zodat ik Lief kan ziek melden. En mezelf ook. Daar had ik zonet niet eens de tijd voor, om tegen Lief te zeggen dat ik (ook) ziek was. Ik hoop maar dat Jongste op tijd van het virus vandaan is gefietst.

Hij zal pas tegen vieren weer thuiskomen. Nadat Oudste, lief en ik de hele dag slapend en hoestend hebben doorgebracht.
Terwijl hij huiswerk maakt, kijken Oudste en ik een film. Samen hangen we bank. Het heeft bijna iets gezelligs. Beetje jammer van het ziek zijn.

Gelukkig is het volgende week voorjaarsvakantie. Met een beetje mazzel doen we die luie donderdag gewoon nog eens virusvrij over!