Mijn hemel, door alle maandagse perikelen kom ik pas NU aan een maandagsblogje toe.
Eerst moest ik:
– even wennen aan het feit dat de kinderen weer naar school moeten (de herfstvakantie was leuk, maar is helaas maar een weekje)
– gewend raken aan de wintertijd (is het nou juist later dan normaal, oh nee, vroeger, ehm….)
– de afspraak bij de orthodontist halen (Oudste is nu echt aan de beurt; werd ze bij de vorige afspraken steeds weer naar huis gestuurd met de mededeling dat ze nog wat moest groeien, vandaag moest er gemeten worden, zijn er foto’s gemaakt met wangklemmen in en heeft ze gehapt. Over een maand is het behandelplan klaar, die zit dus aan het kerstdiner met een kersverse beugel in!)
Daarna
– reed de trein terug niet! (Na de orthodontist en thee met een taartje als vergoeding voor de geleden pijn wilden we terug naar onze eigen stad (waar dus verdorie onzinnig genoeg helemaal geen orthodontist zit!!!), maar dat kon niet. De trein stond stil op het perron en bleef daar staan. Iets met bovenleidingenkapot/bomenophetspoor/tegevaarlijkomterijden. Hoe dan ook, wij kwamen er niet weg. Uiteindelijk bleken er bussen gebeld en mochten we in een touringcar naar huis. Onderweg telden we minstens vijf omgevallen bomen en voelden we enkele rukwinden. Iedereen bedankte de buschauffeuse bij het uitstappen, zo blij waren we dat we veilig waren aangekomen!).
– waren mijn beide mobiels “op”! (ik was ze vergeten op te laden in het weekend en ze hielden er allebei mee op toen ik op het station allerlei mensen/werk/school moest bellen dat alles in de soep liep vandaag.)
Affijn, Jongste naar school voor de rest van de middag, ik snel boodschappen doen. Alwaar ik met mijn verwaaide hoofd drie keer de pincode verkeerd intoetste, een geblokkeerde pas had en gered werd door een vriendin die gelukkig net boodschappen kwam doen en haar pincode nog wel wist. (H; ik maak vanavond gelijk geld over!).
Vervolgens heb ik:
– de boodschappen thuis gebracht,
– drie omgewaaide bomen gezien tussen station/AH&thuis,
– de boodschappen opgeruimd,
– een postpakketje gemaakt
– en kon ik weer terug naar school om de kinderen op te halen.
En toen, toen ik wilde gaan zitten met een kopje thee, toen bedacht ik dat ik nog wat was vergeten naast die pincode (die pincode weet ik nu wel weer trouwens, maar dat is te laat); ik moest nog een maandags blogje maken zodat jullie kunnen reageren en #leukepostopmaandag kunnen winnen…!!!
Dus. Hierbij dat blogje. Over hoe stom mijn dag verliep en hoe dom ik bezig was. Komt het aan het eind allemaal nog goed. Vertel me, hoe was jouw stormachtige maandag? Reageren kan tot dinsdagavond laat, ik loot woensdagochtend. Als ik het niet vergeet tenminste.
Oh, en die foto, die is inderdaad niet van vandaag. Maar van ons weekje strand vorig jaar. Daar moest ik opeens vandaag aan denken. Omdat het daar ook een dag heel hard waaide. Vandaar. 🙂
Het stormt niet alleen buiten, het stormt ook in je hoofd 🙂
Ik heb genoten vandaag, wat een machtig mooi weer!
Hier viel het allemaal wel mee.
Het waaide en de schuur/auto van de buurman ontliep op een haar na een flinke tak.
Bomen bogen ver door en we weten nu exact op welke plekken er gaten en kieren in huis zitten (oud huis, woningbouw en over een paar weken begint de renovatie Yeah!), dus gordijnen dicht want dat houdt de kou tegen!
En eten uit de vriezer want we gokten erop dat onze kikker (zo noemen we de auto een groene cinquecento 😉 ) vast niet tegen de wind op kon!
Oh ja! We keken natuurlijk nieuws! (wat erg die overleden mensen in A’dam, balen van de treinen) Belden mijn ouders (wonen op een woonboot en raakten paar jaar terug bij een flinke storm hun dak kwijt!) en verbaasden ons tot wel 4x om de buurman…….die bleef proberen blad tegen de wind in zijn pad af te blazen……tja….mss ruzie met zijn vrouw?! Waarom doe je dat anders?
En onze brievenbus is weggewaaid……vonden we onder de auto terug dus maar achter het huis gelegd en morgen weer vastmaken.
Verder heb ik de hele dag de eerste 3 regels van 1948 van Gerard Cox in mijn hoofd…..relaxed dagje dus hier 😉
Hier is het ergste leed qua storm geloof ik wel geleden nu. En ik hoef pas over twee uur de deur uit, dus als ik dan de laan-met-bomen-aan-beide-zijden vermijd, moet ik volgens mij wel heelhuids uit en thuis kunnen raken.
Ik kwam er vanmorgen achter dat ik een mail had weggegooid waarmee ik een attentie zou krijgen bij de ladiesnight later deze week..
Soms kun je ook te goed opruimen. 😉
Vanmiddag kwam ik er achter dat Hotmail hem gewoon ergens had bewaard voor het geval ik spijt zou krijgen 🙂 gelukkig maar..
Verder viel de storm hier gelukkig mee ik heb maar 1 omgevallen boom geteld (boomkwekerijen niet geteld ;)) wel veel blad en takken..
Iets met werken en life as Visual en zo. En nu thuis en hopen dat het dadelijk ff lekker hoost. Mijn woonkamer is onder het ‘schuine’ dak en ik vind het zo heerlijk als de regen op het dakraam tikt terwijl de wind om t huis suist. En dan morgen hopelijk weer woei in de rug tijdens het fietsen naar mijn werk 😉
Jeetje, hier in Amersfoort viel het reuze mee. Maar dan woon ik ook in een nieuwbouwwijk met weinig oude bomen. Misschien dat er bij blogbuuv Esther wel meer om is gegaan. Verder een klusjesdag met oudste thuis, want die had een studiedagje. Ook nog even naar de tandarts met hem voor poetsinstructie. Altijd pret met die roze tabletjes!
Wat een hectische dag heb je achter de rug Margje.
Mijn dag was een stuk relaxter hoor.
Vanmorgen heeft t hier wel gestormd.
Veel sirene’s gehoord.
Maar vanmiddag werd t een stuk kalmer.
En zijn mijn man en ik lekker naar de sauna geweest.
Heerlijk relaxen dus.
Nu net weer thuis en morgen maar eens blad en takjes ruimen die we voor en achter hebben liggen.
Ik mocht vandaag taxi spelen voor man, kinderen en schoonmoeder. Zij moest met de trein naar huis. Een reis waar je normaal 2 uur en 15 minuten over doet heeft zij in 9 uur!! volbracht. Dat waren een paar spannende uurtjes voor haar en voor ons.
Blij dat ik vandaag geen post hoefde te bezorgen en hopen dat het morgen weer rustig is buiten.
Ik lag tijdens de storm “lekker” in een ziekenhuis bed. Vanaf 5 hoog zag ik het hard waaien. Er vloog gelukkig niemand door de lucht. De bomen werden flink heen en weer gezwiept…maar bleven hier nog wel staan. Voor de parkeeegarage stond een erg lange file. En ik hoorde de wind om de hoek van het gebouw beuken.
Maar verder…merk je binnen niet zo veel van de storm buiten.
Ik was vooral blij dat de storm in de loop van de middag-avond weer ging liggen…, zodat man- en zoonlief op bezoek konden komen:-)
Dochterlief heeft genoten van de stoere brandweermannen die een boom weghaalden die tegen een huis was aangevallen. De bewoners waren niet thuis en er was vrijwel geen schade.
Kikker (van Kikker en zijn vriendjes) heeft dat namelijk ook eens meegemaakt!
Gisterochtend eerst met fiets zoon naar school gebracht. Aardig wat wind, maar het viel wel mee.
Op kantoor van even over tienen tot half een het gevoel gehad in een bootje te zitten (afdeling zit op de twaalfde verdieping aan het uiteinde van het gebouw).
Zoon moest door vader lopend van school worden gehaald want de wind was te sterk, onderweg van brandweermannen naar brandweermannen gelopen vanwege de vele bomen die niet overeind bleven staan of dreigden om te vallen.
Ik vind het prachtig om te zien, maar krijg ook onrustig gevoel er van.
o heerlijk wat een volle dag. 🙂 Ik liep om half 12 buiten nog ff snel de hond uit te laten, lekker tegen de wind in hangen. Tot ik savonds het journaal zag en bedacht dat ik ook wel een boom op mijn kop had kunnen hebben. Wat een chaos. Ben blij dat het weer over is.
Ik heb de ligstoel uit de tuin naar binnen gehaald en ben in huis, in het zonnetje een boek gaan lezen. En tussendoor even uit het raam gehangen, luisteren naar de wind..! Heerlijk.
Ik lees je blog nu pas, woensdagmorgen, ik ben dus lekker op tijd 🙂 Ik heb van de storm helemaal niets meegekregen,ik ging namelijk onder het mes! En was daarna nog tikkie afwezig, veel geslapen 🙂 Operatie geslaagd en ik hoefde niet tot vrijdag te blijven Jippie! Ik zit nu in mijn huiskamer met 1 hond op de stoel achter me in de rug en 1 grote hondenkop op mijn schoot! Home sweet home!
Fijn dat de operatie geslaagd is en nog fijner dat je nu alweer naar huis mocht!
Doe je nog wel even rustig aan?
Bij ons waaide de dakkoffer (die mijn man heel handig op het dakterras had gelegd (dat scheelde ruimte op zolder)) op een haar na de straat door…
Mijn dochter en twee vriendjes zijn met de step naar de speeltuin gegaan. Ik heb ze wel geboden niet naar die in het park te gaan…
De storm op zich vind ik nog wel mooi (mits er natuurlijk geen ellendige dingen gebeuren) ik heb meer last van de periode ervoor. Ik heb de dagen ervoor altijd last van hoofdpijn, alsof er geen zuurstof genoeg in mijn hoofd zit. Heel vreemd. Overigens merk ik aan mijn kinderen en ook op mijn werk (school voor VO) altijd heel goed dat er een storm aan komt. De leerlingen zijn dan altijd veel onrustiger.
Het was niet alleen buiten erg onstuimig, ook in mijn hoofd.
Omdat mijn lieve vriendin een erg spannende operatie moest ondergaan.
Het weer paste wel bij mijn stemming… Nou maar hopen dat bij mijn lieve vriendin binnenkort ook de zon weer gaat schijnen.
In mijn hoofd stormt het ook! Van drukte en zorgen, maar ook: het brainstormt! Zoveel ideeën voor mijn nieuwe site/blog. Maandag eindelijk weer verder ermee.
O ja, en op VOL zo nog even mijn storm-aan-zee-blog plaatsen. Had ik al eerder beloofd.