Gisteren haalden Oudste en ik Jongste om 12 uur op van de scouting. Daarna fietsten we door naar de Kringloopwinkel om daar in het eethuisje te gaan lunchen en op zoek te gaan naar een kast voor in de woonkamer. We hebben meer spullen dan die ene kast die er nu staat aankan, dus zoeken we een leuk dressoir of anderszins kastig iets.
Tag: PSST
Update PSST (en nieuwe hulp gezocht!!!)
Hoe gaat het nu eigenlijk met dat PSSTproject? Helemaal precies weet ik het niet. Ik ben al twee weken weg bij mijn eigen weegschaal. Om toch een soort van update te geven ben ik zonet hier in het Emmaus op zoek gegaan naar een weegschaal. Zonder schoenen, maar met kleren aan, stapte ik daar op. Na een paar seconden gaf het digitale ding aan dat ik 388 kilo woog.
Ehm.
Tja.
Ik weeg dus nu net zoveel als een koe?!
Een snelle blik in de spiegel leerde me Continue reading “Update PSST (en nieuwe hulp gezocht!!!)”
Gezond op vakantie?
Het is een ingewikkelde combi.
Aan de ene kant is het makkelijk. Op vakantie beweeg ik meer dan ik op gewone (werk)dagen thuis doe.
700 traptreden omhoog bij de Eiffeltoren bijvoorbeeld. Of alleen al 115 treden om vanuit een Metrostation weer boven op straat uit te komen (niet overdreven, ik heb geteld!). Vijf kilometer door de stad lopen. Of 12 kilometer kanoën. Allemaal dingen waar ik op een normale thuiswerkdag echt niet aan toe kom.
Aan de andere kant is het moeilijk. Er staan andere dingen in de supermarkt, waardoor je niet altijd kunt vinden wat je normaal eet aan gezonde/slanke dingen. En je gaat veel vaker uit eten. Die week in Parijs zelfs elke dag! Daarnaast is er vaker gelegenheid voor een ijsje of iets anders lekkers.
Ik probeerde een balans te vinden, en dat lukte redelijk. Zo nu en dan wel iets snoepen, en er dan ook echt van genieten. Een andere keer kiezen voor niets of fruit, terwijl Lief en de kinderen genoten van croissants, pain au chocolat of ijsjes.
Op de laatste dag genoten we met zijn allen van een lekkernij waar we al maanden (sinds we ze in Brussel zagen en daar bewust niet aten, omdat we wisten dat we naar Parijs zouden gaan!) naar uitkeken. We kozen allemaal drie smaken uit en genoten in relaxt park van deze luxe (want megaduur!) heerlijkheden: macarons!!
Maar goed. Het was vakantie. Genieten mocht. Afvallen zou in Nederland wel weer lukken. Ik dacht dus dat het makkelijker zou gaan als ik weer terug was. Maar dat lukt nog niet helemaal. Het lijkt wel of ik, sinds ik terug ben in Nederland, overvallen ben door een hormonale horrorbui. Dat ik al vijf maanden niet meer ongesteld ben geweest zal daar aan mee werken. Maar leuk is anders. Ik heb last van zoetaanvallen, afgewisseld met snaaitrek. Hemeltje zeg, alsof ik terug bij af ben.
Gelukkig ga ik morgen naar Den Haag. Ik woon en werk de komende twee weken op mijn oude stekkie; een woon-werkgemeenschap in hartje centrum. Twee weken lang biologisch eten en veel lichamelijk werken (sorteren van tweedehands spullen en verkopen (=staan!) in de winkel). Omdat mijn kamer daar op de derde etage is, zal ik ook weer veel gaan traplopen. Gemiddeld een tree of 700 per dag (alsof ik weer die Eiffeltoren opklim). Ik hoop dat dit alles me uit mijn afvalimpasse zal halen. Want nu gaat het even niet zo goed.
Maar morgen, morgen gaat het vast beter. Elke dag is er weer een nieuwe PSST die me helpt het niet helemaal op te geven. Die me herinnert aan mijn plan. Die eerste tien kilo zijn er nog steeds af. Maar eind oktober moet er toch echt het dubbele af zijn. Omdat ik het wil. Omdat het kan.
Morgen is het weer een nieuwe dag. Met nieuwe mogelijkheden. Tot morgen!!
PSST dag ??? (ik moet nodig eens gaan tellen op welke dag we zitten!) UPDATE
“Zeg Margje, we horen al dagen niets meer van je. Geen nieuwe blogs hier sinds woensdag. Gaat het wel goed??”
Het was even druk. Elke dag op pad voor het werk, dat ben ik niet gewend. Mijn baan bestaat voor 80% uit thuiswerken. Als ik dan opeens vier van de vijf dagen buiten de deur moet werken, dan is dat even andere koek. Zeker als je geen koek eet, maar het vooral probeert vol te houden op groenten, fruit en eiwitten (ik ben even aan het testen of een koolhydraatarm leven bij me past en me helpt af te vallen). Het zijn lange, maar leuke werkdagen. Voor bloggen was er even weinig tijd of energie.
Morgen is er weer zo’n lange buitendedeurdag. Vanavond bak ik vast een groentenomelet om mee te nemen en vul ik mijn lunchtrommeltje met rauwkost, fruit en noten. Dan kom ik op locatie niet in verleiding bij een vitrine vol kroketten, zoete broodjes of chocoladetoetjes.
Drukke werkweken dus. Maar de vakantie komt er aan. Over anderhalve week vertrekken we naar Frankrijk. Past er iemand anders op ons huis. de planten en de kat en treinen wij naar Frankrijk.
Vanochtend stond ik weer eens op de weegschaal. En ik kan u verheugd mededelen dat er 11 kilo minder Margje meegaat op vakantie.
11 kilo! Jeuj!
Min elf kilo. Het is lang geleden dat mijn weegschaal de getallen aangaf die hij nu aangeeft.
Ik speel mijn eigen WK. En ik sta op winst. Ook al verloor ik. Elf kilo verloor ik. En ik ben door naar de volgende ronde. 😉
——————————————————————————————————————–
Vijf maanden ben ik al bezig met mijn PSSTproject, meer weten hierover? Klik hier voor de oproep
En klik hier voor alle blogjes erover!
PSST t/m dag 130 Voor de duidelijkheid
Even voor de duidelijkheid.
Ik ben dan wel tien kilo afgevallen,
maar ik ben nog steeds dik.
Dit even voor iedereen die me tegenkomt de komende tijd en denkt “Nou, dat valt wat tegen”.
PSST dag geen idee meer Mooie Pinksterdag
Ja, sorry hoor, jullie moesten een paar dagen tegen die grote 10 (tien!!!) aankijken. Daar had ik tenslotte 4 maanden over gedaan. Grijns. En was ik best wel blij mee.
Op naar de volgende tien kilo minder. Ik ga er voor. En mijn PSST’s ook gelukkig. Dat scheelt een hoop. Hoef ik het niet alleen te doen.
Gisteren had ik een feestelijke schoonfamiliebijeenkomst. Ik droeg voor de zekerheid maar een armbandje dat ik ooit van een PSST kreeg. Om me te helpen herinneren aan waar ik mee bezig was.
Toen iedereen taart at en daarna nog een bonbon, smulde ik van wat zelf meegebrachte druiven en kersen. En bij de BBQ ‘s avonds liet ik de hamburgers en worsten links liggen en genoot van een stukje kipfilet en een klein pakketje zalm. Ik at wel wat frieten en een beetje brood, maar veel minder dan ik voor mijn PSST project zou hebben gedaan. Ik koos voor de tomaten, komkommer en fruitsalade. En Pindasaus? Nee mevrouw, dank u, dat is van mijn lijstje geschrapt.
Kleine veranderingen, geen streng dieet, maar stapje bij stapje vind ik een balans die vol moet zijn te houden voor de rest van mijn, hopelijk heel lange, leven!
PSST t/m dag 124 MIN TIEN! :-)
10 kilo kwijt!
PSST dag 121 Tellen
Ik ben sinds gisteren maar weer eens begonnen met het precies bijhouden wat ik eet. Dat werkt toch beter dan uit de losse pols een beetje eten, want vaak wordt dat beetje dan toch meer dan je denkt. Afijn, u begrijpt waarschijnlijk wel wat ik bedoel.
Leuk ook dat u met mij meetelde bij de hindernisbaan en bedacht welke nummers ik wel en niet zou hebben gehaald.
Hierbij het vervolg van het blogje van zondag.
Margje op de hindernisbaan!
Nadat ik selfies had gemaakt bij alle hindernissen kwam onze ‘personal trainer van de dag’ Wim aanrijden. Ik kan niet anders zeggen dan dat hij ons professioneel, enthousiast en attent heeft begeleid en hij had zeer veel aandacht voor mijn veiligheid. Ik doe tenslotte niet dagelijks een hindernisbaan 😉
Wim legde alle onderdelen uit en liet mij oefenen terwijl hij aanwijzingen en tips gaf. Bij sommige onderdelen mocht ik van hem niet helemaal naar boven of niet ergens van af springen (als ik het al gedurfd had, that is!), omdat dat niet veilig zou zijn voor een ongeoefende sporter. Vond ik zo erg allemaal niet.
Toen we alle onderdelen gehad hadden en ik onder het zand en gras tevreden terug keek naar alle hindernissen achter mij, bleek het echte werk nog te komen. Ik dacht dat ik klaar was (ik had tenslotte alle hindernissen geprobeerd toch? En ook nog eens de meeste kunnen doen ook!), maar niets was minder waar. Ik moest van voor af aan beginnen, maar nu hield Wim de tijd bij. Wat? Oh. Help. Nog een keer? Ja, nog een keer, maar dan nu snel en hup achter elkaar aan alles.
Dus op de foto’s hieronder zie ik er nog wel relaxt uit tijdens al die hindernissen. Dat was dus tijdens de oefenronde. Toen ik ‘voor het eggie’ nogmaals moest kreeg ik een enorm rode kop. En stond ik echt wel even te hijgen. Negen minuten en 15 seconden deed ik over de hele baan. Al dribbelend van de ene hindernis naar de ander. Dat het stukken sneller kan bewees mijn PSST van de dag. Nadat ik klaar was deed hij een rondje in 3.18 minuten. Tsss, uitslover. 😉
Hierbij het bewijs dat ik daadwerkelijk die baan ben opgegaan: Continue reading “PSST dag 121 Tellen”
PSST dag 119 (en 120) Margje goes hindernisbaan
Nadat ik HIER (klik gerust door, ik zoek nog mensen!) mijn oproep deed voor 365 mensen die allemaal 1 dag mijn PSST wilden zijn (elke dag eentje hè, niet allemaal tegelijk op 1 dag), meldde ook mijn broertje zich. Dat hij meer zou doen dan alleen een smsje of whatsappje sturen, dat had ik natuurlijk kunnen verzinnen. Dat hij op zijn PSSTdag een personal trainer en een hindernisbaan zou regelen, dat had ik van te voren dan weer niet bedacht.
Goed.
De hindernisbaan dus.
Binnenkort uitgebreid verslag (ik heb ook nog een leven naast het het schrijven van blogs 😉 ), maar hierbij alvast deel 1.
Dit zijn alle onderdelen van de hindernisbaan. Klimmen, springen, tijgeren en meer. Deze fotos maakte ik tijdens een wandeling langs de hindernissen. ik maakte alleen de selfies en ging pas daarna echt aan de slag. Nu aan jullie de vraag: deed ik ze allemaal? Of durfde ik toch niet alles en/of bleken sommige onderdelen niet te doen met dat onsportieve lijf van mij?
Iedereen in het bezit van onderstaande t-shirts is uitgesloten van deelname aan deze deedzehetofdeedzehetniet-quiz, maar worden wel hartelijk bedankt voor de leuke zaterdag!
PSST dag 118 dagen kwijt
Ik blijk niet zo goed in tellen. Ergens tussen 1 februari en vandaag raakte ik wat dagen kwijt. Vijf om precies te zijn. Want in mijn telling zit ik vandaag op dag 113 van mijn PSSTproject. Maar het blijkt al dag 118 te zijn. Oeps.
Gelukkig letten mijn PSSTs beter op. Ik kreeg vandaag de post van Irene, mijn PSST van woensdag. Die blijkt wel te kunnen tellen. Toen ik haar kaart las en zag dat haar telling vijf dagen voorliep op de mijne, ben ik nog maar eens gaan rekenen. Irene had gelijk, ergens is het bij mijn telling verkeerd gegaan.
Mijn weegschaal en mijn PSSTs, samen zorgen zij ervoor dat de cijfers blijven kloppen. Pfieuw. Kan ik met een gerust gevoel gaan slapen nu, iemand houdt mij en de getallen in de gaten. Mijn dank is groot. 😉
