We zijn er bijna

Ik kan het dit jaar gewoon verkopen als Research.
Voorbereidingen voor mijn eigen aanstaande campervakantie.
Dat ik elk seizoen heb gezien van We zijn er bijna, dat zeg ik er dan gewoon niet bij.
Maar stiekem is dat gewoon wel zo. Ik vind het heerlijke televisie namelijk, dat programma waarin we meereizen met een groep kampeerders tijdens een groepsreis.

Dit jaar kom ik er gewoon voor uit dat ik kijk, en noem ik het dus Research&Voorbereiding. Gisteren keken de kinderen gezellig mee.

Na drie afleveringen kijken naar We zijn er bijna weet ik nu dat;

– aan het eind van elke reisdag (waarin dus van de ene kampeerplek naar de andere kampeerplek wordt gereden) hoort een happy hour. Met drank en hapjes (denk daarbij aan de oudHollandse klassiekers als blokjes kaas, stukjes worst, gevulde eieren, of (hoogtepuntje!) gebraden gehaktballetjes).
– als het een zonnige dag is, is het automatisch een wasdag. Want de zon schijnt, dus je was droogt lekker snel. Nu zijn wij van plan alleen maar naar daar waar de zon schijnt te rijden met onze camper, dus grinnikten Oudste en ik dat we dan dus twee weken lang dwangmatig elke dag moesten wassen. Zelfs als er niets vies was. Want ja, zon schijnt, dus wassen!
– je camper/caravan moet waterpas staan. Anders gebeuren er rare dingen in bed of met je ladenkastjes. Of eindigen je ladenkastjes in je bed ofzo. Zoiets. Waterpas dus. Essentieel!
– het heel normaal is om ingevroren gehaktballen of ander eten (denk gewoon brood, hagelslag en mix voor macaroni) mee te nemen vanuit Nederland en om zaken als zuurkool of rode kool (ook meegenomen) te eten tijdens je zomervakantie. Je zou toch maar lokaal eten naar binnen moeten schuiven zeg. Ik moet dus stiekem ergens een zak aardappelen verstoppen in de camper straks, voordat Lief het doorheeft!
– er gejeudebouled moet worden naast de camper/caravan. Ik leg de ballen gewoon vast naast de aardappelen!
– in elk dorpje of stadje wel een plaatselijke gids te vinden is voor een rondleiding met ellenlange geschiedenisverhalen (ehm.. tja, wat moet dat moet!).
– je vooral wel sandalen aan moet hebben op een camping (hoera, mijn Teva’s mogen mee!)
– je halverwege en reisdag ergens langs de kant van de weg gaat staan voor een bakje in je eigen caravan gebrouwen koffie (ik hoop maar dat thee ook mag!).
– het de bedoeling is dat je HEEL VEEL wandelt tijdens een kampeerrondreis (hoera, mijn stappenteller gaat zo blij zijn de komende weken!), waardoor het beter een wandelrondreis kan heten. En dan graag ook zoveel mogelijk kastelen en begraafplaatsen moet bezoeken.
– naast het wandelen ook ochtendgymnastiek moet doen, om te zorgen dat het nog heel lang duurt voordat je zelf op een begraafplaats komt te liggen.
– elke dag met je oude moedertje moet bellen om te zeggen hoe het weer was. Mam, ik bel je hoor!!!
Continue reading “We zijn er bijna”