Veertien werd hij. En dat vierden we. Natuurlijk vierden we dat. Want wat is er niet te vieren aan die zoon van ons.
Hij is nog steeds de leukste puberjongen die ik kan verzinnen.
Onverstaanbaar soms (dat heeft ie van mij vrees ik, we denken sneller dan we het zeggen kunnen ofzo), met lichtelijk de baard in de keel en ook een lichtelijk snorretje dat afgeschoren diende te worden (toch een mijlpaal hoor, een snorscherende zoon!), vol originele ideeën en gedachten en doorgaans echt lief. Hij haalt vast ook streken uit (sorry leraren, heeft ie van zijn vader denk ik, grijns), en we zullen niet alles weten (ook prima), maar vooralsnog zou ik het aanraden, een zoon als deze.
Jarig was hij. Dat vierden we gewoon twee keer. Op de woensdag zelf en op de zaterdag erna nog maar eens voor de genodigden die er op woensdag niet bij konden zijn. En al vieren we verjaardagen doorgaans klein (alleen de beide stellen grootouders en de twee bevriende gezinnen van op en om de hoek), toch was het ook een soort van groots vieren. Hij blij verrast door de financiële bijdragen aan zijn spaarpot, wij vooral blij omdat het met fijne mensen om je heen altijd leuk borrelen en eten is.
Ondertussen zijn de vlaggetjes weer weg uit de tuin (best jammer eigenlijk, stond wel vrolijk), en wordt er al keihard vakantie gevierd door de pubers hier in huis. Ook al begint die eigenlijk pas vrijdagmiddag (maar ze doen gewoon de laatste twee weken ongeveer niets, echt absurd (maar op vakantie gaan mag dan weer niet, want het is officieel nog niet vakantie, vaag toch), maar ook wel lekker, ze waren er aan toe na al het harde werken). Jongste is ook over, met een mooi rapport (die ene 5 die is ontstaat door een miscommunnicatiegevalltje waardoor ie op eens een 1 op een proefwerk had, die negeren we gewoon, want verder alleen maar zessen (4x), zevens (5x) en achten (4x), dus prima). Door naar de derde klas van het Technasium dus. Maar eerst een paar weken geen school (en niet elke dag 30 kilometer fietsen). Ook fijn!
Nog een keer gefeliciteeerd. Twee keer, met de verjaardag en met het rapport. Geniet er maar van, fijn als je kinderen het goed doen. Nog met vakantie? Met dit weer hoef je eigenlijk niet weg maar een andere omgeving is wel leuk.
Dank je wel Cleo, voor de felicitaties. We gaan zeker nog met vakantie, maar voorlopig moeten ze zichzelf vermaken, want moeten wij wel nog werken de komende weken.
Dubbele felicitaties dus alsnog voor je zoon. Inderdaad fijn als ze het goed doen.
Bij Technasium weet ik reden niet van het niet weg mogen in de laatste weken, maar op het hbo zijn pas in laatste week examenvergaderingen en vaak ook nog laatste herkansingen bezig. Dus beetje onhandig als de studenten dan al weg zijn. Maar in overleg kan bij ons vaak heel veel geregeld. Fijne zomervakantie!
Geen idee hoor Moi, hoe flexibel ze zijn in overleg, maar ik vrees echt dat het niet zomaar zou kunnen. Maar goed, de kinderen genieten van het lekker niets doen. En wij werken gewoon om al dat nietsdoen heen gewoon door 😉