De afgelopen twee weekenden had ik steeds een heel leuke zaterdag.
Ruim een week geleden sprak ik af met M. Ik ken haar al sinds ik een jaar of zeven was en ging kamperen met mijn ouders in Epe. Tijdens deze zomervakantie raakten onze twee gezinnen bevriend en M. en ik werden penvriendinnen. We bleven elkaar trouw schrijven. Over school, huisdieren, broertje (ik) en zusje (zij) en later ook over verkering en jongens. Als pubers gingen we een keer samen tienertoeren. En hoewel het contact wat minder werd toen we ouder en volwassen werden, we bleven elkaar schrijven, ook al verdiende de post wat minder aan ons dan vroeger. Soms zagen we elkaar jaren niet, maar altijd bleven we op de hoogte van de meest belangrijke dingen in het leven (relaties, kinderen, verhuizen, werk en dat soort dingen). Twee en een half jaar geleden vond M. dat we echt weer eens bij moesten kletsen. We spraken af “in het midden” (zij woont in Noord-Holland) en boekten een hihg-tea in Amersfoort. Dat beviel goed. Een lange middag praatten we over van alles en nog wat. Een jaar later herhaalden we de high tea date, en weer was het reuze gezellig en leuk.
In de zomer mailde ze, misschien moesten we er maar een half jaarlijks ritueel van maken in plaats van alleen elk voorjaar? Ik grinnikte, en schreef terug dat dat een goed plan was. Ze stelde voor deze keer niet alleen ergens te gaan zitten, maar een stadswandeling te gaan maken. Lopen en kletsen kan natuurlijk ook prima tegelijkertijd, dus ik vond het een prima idee. Weer spraken we af in Amersfoort. We liepen vanaf het station naar het stadscentrum, kochten bij de VVV een stadswandeling Rond de Eem en gingen op pad.
“Ik moet eigenlijk eerst wel even plassen” bedacht ik na een minuut of vijf. Ik wees naar de overkant van het water (De Eem). “Daar zit Zandfoort aan de Eem, zullen we daar een kopje thee doen en dan de wandeling gaan lopen?”. M. knikte. Om half twee liepen we Zandfoort aan de Eem binnen. Ik schoot snel het toilet in, M. bestelde thee. Wat was het toch een leuke plek hier. Leuke kleuren, goede sfeer, aardig personeel, fijne banken. Een prima plek om even thee te leuten en bij te kletsen. En we kletsten, lachten, kletsten en lachten nog wat meer. Ondertussen bestelden we meer thee. En cola light en een sapje. En nog maar weer eens thee. “Die wandeling wordt het zeker niet meer?” gierde ik om half zes. M. lachte mee. Nee, en het regende ook nog eens ondertussen. Dus doe ons nog maar wat thee. En de kaart graag, want we hadden honger ondertussen.
Om half acht liepen we terug naar het station. We hadden dan wel geen wandeling rond de Eem gedaan, maar wel erg heerlijk gegeten, gedronken en gelachen bij Zandfoort aan de Eem. En ach, lachen is ook heel gezond toch?
Eergisteren zat ik weer in de trein. Deze keer reisde ik naar vriendin K. in Voorburg. In mijn tas had ik een zelfgebakken hartige taart, een fles wijn, een fles cola light, een zakje japans zoutjes en wat chocolade. Vanuit de rest van Nederland reisden nog een paar vrouwen naar Voorburg. Deze keer zat ik om half drie te kletsen en lachen. En stapte ik pas om tien uur ‘s avonds weer op een trein terug naar huis. Maar ja, nu moest ik ook kletsen en lachen met vier vrouwen, dat kost iets meer tijd.
Wat is het toch fijn om zoveel leuke vrouwen te kennen, mijmerde ik in de lege coupé van de late trein. En wat is het toch heerlijk om bij te kletsen en te lachen met hen (en ook om serieuze dingen en moeilijke momenten met hen te kunnen bespreken).
Steeds weer ben ik onder de indruk van hun verhalen en leer ik van hun inzichten en ervaringen.
Ik voel me rijk. Ondanks het feit dat de verbouwing mijn hele spaarrekening leeg haalt. Ik ben knetterrijk. En van dat idee word ik zelfs op deze grijze maandag gewoon helemaal vrolijk.
=> Ook vrolijk worden? Reageer op dit blogje. Misschien loot ik dan jouw naam als winnaar van #leukepostopmaandag Als je wint stuur ik je komend weekend leuke post om jouw maandag van volgende week wat op te fleuren.
=> Ook dol op high tea? Hou dan 11-12-13 vrij in je kalender en kom om 14.15 uur mij mij thuis aan tafel high tea-en met negen leuke mensen in het kader van mijn #101112131415project
=> Oh ja, de foto hierboven is van het avondeten in Zandfoort aan de Eem. Nee, ik heb geen aandelen, maar lekker dat het was! 🙂
Ik ben maar één keer bij Zandfoort aan de Eem geweest, maar dat was ook erg leuk en gezellig 😉
Jaa, met de boekpresentatie van Esther waren we daar ook hè? En daarvoor al eens met de bloggersborrel. Ik ken het al veel langer, leuke plek voor feestjes! 🙂
Wat weer een heerlijke blog.
En lieve, leuke vriendin(nen) in je leven,
waar je mee kunt huilen en lachen is heel fijn & belangrijk.
Zie naar mijn idee enkele ook veel te weinig,
Maar afgelopen zomer heb ik ter ere van mijn 50ste verjaardag een heerlijke high tea gehouden. (thuis)
Voor al mijn vriendinnen. Niet iedereen kende elkaar, maar het was echt heel gezellig.
Dat zijn echt van die herinneringen die je sombere dag kan opfleuren.
En… 11-12-13 staat hier al op de kalender hoor.
Heb er zin aan!
Jep! Zelfs al “spreek” je soms alleen maar online!
Daar brengen we 11-12-13 dan verandering in. 😉
Heerlijk! Ik hou ook zo van mijn vriendinnen 🙂
Lieve M. ik ben ook rijk, rijk met jou (en die andere prachtvrouwen)in mijn leven. Zaterdag was heerlijk!
Ja!
Helaas zit ik op dit moment in een dipje, maar je blogje vrolijkt mij al wat op!
Het stukje ‘vrij in je kalende en kom’ moest ik drie keer lezen tot ik erachter kwam dat er een letter ontbreekt, zo helder ben ik dus 😉
Groetjes!
Hahaha Stipjes, jij had het net nog gezien voordat ik het aangepast had. Grijns.
Komend weekend voor het eerst naar Amersfoort, weekendje weg met mijn familie.
Bedankt voor de tip, heb ik alvast een goed idee voor de eerste thee-leut-plek!
Zandfoort aan de Eem was gezellig bij de bloggersborrel en net zo gezellig later bij de high tea van mijn digi-dinnen groep!
Die zaak ga ik onthouden. En nu als de wiedeweerga die werkzaamheden doen waarvoor ik de computer opstartte…
Wat een heerlijke blog om te lezen. Vriendinnen zijn zo belangrijk! Ik bedacht me ineens dat dit ook in een gedicht staat:
OM BIJ STIL TE STAAN
Op een dag zat een jonge vrouw bij haar moeder thee te drinken.
Ze spraken over het leven, het huwelijk, over de verantwoordelijkheden in
het leven en de verplichtingen die volwassenheid met zich meebrengt.
De moeder roerde in de thee en zei bedachtzaam tegen haar dochter:
Vergeet je zusters niet.
Ze worden steeds belangrijker naarmate je ouder wordt.
Hoeveel je ook van je man houdt, hoeveel je ook van de
kinderen die je misschien zult krijgen zult houden,
je zult altijd je zusters nodig hebben.
Denk eraan zo af en toe met ze mee te gaan en
dingen met ze te doen.
En onthoud dat “zusters” alle vrouwen betekent.
Je vriendinnen, je dochters, je collega’s en al je vrouwelijke familieleden.
Je hebt vrouwen nodig.
Zo is het met vrouwen!
Wat een grappig advies, dacht de jonge vrouw.
Ik ben een pasgetrouwde vrouw.
Mijn man en het gezin dat we zullen stichten zal zeker alles
zijn dat ik nodig heb om mijn leven waardevol te maken.
Toch luisterde ze naar haar moeder.
Ze hield contact met haar zusters
en maakte ieder jaar meer vriendinnen.
Naarmate de tijd verstreek, kwam ze er langzamerhand achter dat haar moeder wist
waar ze het over had.
Als door de tijd en het leven veranderingen en mysteries in een
vrouw groeien zijn zusters de steunpilaren in haar leven.
De tijd verstrijkt
Het leven gebeurt
Afstand scheidt
Kinderen groeien op
Liefde groeit en vergaat
Geliefden overlijden
Harten breken
Ouders sterven
Loopbanen eindigen
Maar ?.. zusters zijn er, tijd en afstand maken niet uit.
Een vriendin is altijd binnen bereik als je haar nodig hebt.
En als je alleen door dat eenzame dal moet gaan,
zullen vrouwen in je leven aan de rand staan om je aan te moedigen,
voor je te bidden, ten gunste van je tussenbeiden te komen
en je aan het eind met open armen te ontvangen.
Soms lappen ze regels aan hun laars en lopen ze naast je.
Of komen ze om je eruit te tillen.
Vriendinnen, dochters, kleindochters, schoondochters, zusters,
schoonzusters, moeders, grootmoeders, tantes,
nichten en buurvrouwen, allemaal zegenen ze je leven.
De wereld zou niet hetzelfde zijn zonder deze verbondenheid tussen
vrouwen
Prachtige woorden, prachtig gedicht.
Dankjewel dat je dat wilt delen.
wauw….wat mooi….
Heerlijk als je zoveel bij te praten hebt dat je er niet voor aan de wandel hoeft 🙂
En dat eten ziet er helemaal héérlijk uit! Fijn is dat hé, genieten met vriendinnen!
Heerlijk toch?
We spreken met ons “oude cluppie” meiden uit N. ook nog een keer per jaar af. Blijft leuk!
Net een afspraak gemaakt met het clubje van de pabo. A.s. vrijdag bij iemand thuis en allemaal iets meenemen. Nu al zin in!
Tussendoor is het vaak zo druk dat je er niet aan toe komt om elkaar te contacten. Zo kunnen we redelijk goedkoop (ook wel lekker) bijpraten en heerlijk eten.
Vrouwen zijn rare wezens, ik begrijp er soms echt niets van! Ik kom uit een vrouwengezin, 3 zussen, geen broers. Ik heb een vrouwengezin, 3 dochters, geen zoons. En tot 4 jaar geleden werkte ik in een (voorheen) typisch vrouwenberoep, de verpleging. Toch begrijp ik vaak niets van mijn “zusters” Vrouwen kunnen zo kissebisserig naar elkaar zijn en vergeten niets. Wat ze stoorde aan je kan zelfs na jaren weer komen bovendrijven. Ze gedragen zich vaak als concurrenten. Mannen lossen het (vaak) meteen op en vergeten het dan. Maar als je een schouder nodig hebt, heb je aan de kleinere vrouwenschouders vaak meer. Ze begrijpen je vaak beter, ook zonder woorden. Vooral bij hechte vriendschappen hoef je elkaar niet vaak te zien en te spreken, zelfs na jaren is het binnen 5 minuten weer zo vertrouwd. Ik had niet veel vriendinnen maar ik genoot van die vriendschappen, heel bewust. Toch verwaterde mijn vriendschappen door allerlei oorzaken, geen ruzie, het gebeurde gewoon. En wat miste ik ze! Ik bewonder vrouwen die zo makkelijk veel hechte contacten leggen en ben soms ook een tikkie jaloers. Maar ik weet dat dit nu aan mij ligt, ik zal meer de deur uit moeten, mensen ontmoeten. Ik ga hier ook bewust aan werken voor mezelf, ik ben een mensenmens en met binnen blijven verstik ik, stomp ik af. Ik ga niet doelgericht “vriendinnen zoeken” maar laat het gewoon op me afkomen! Dat is mijn voornemen vanaf 21-10-’13, ik wacht niet tot 1 januari 🙂
Respect. En wat goed dat je meteen met een goed voornemen begint.
Sterkte ermee. En het gaat je vast lukken!
Ik zie mijn liefste vriendin a.s. donderdag weer! Ik moet er een halve dag voor in de trein zitten (heen én terug…) maar ik heb het er voor over. Zo leuk is het altijd weer om bij te kletsen.
Goedemorgen dames!
Hopelijk werden jullie gisteren ook helemaal vrolijk van het mooie zomerse weer en negeren jullie de regenbuien van vandaag.
Dank voor alle reacties. Altijd weer mooi om te merken hoe jullie meepraten over het onderwerp.
Ik heb weer geloot en deze keer heeft Carola gewonnen! Mail je je adres even naar groeneolifant at live punt com?!
Succes en sterkte vandaag voor iedereen, dipjes, verdriet, zorgen of wat dan ook, dat is niet fijn. Hopelijk wordt het met de dag beter!!
Dat zijn échte vriendinnen: oppakken daar waar je bent gebleven….! 🙂
Heerlijk!!
Wat een mooie tekst MdG!
Enne, Zandvoort ad Eem staat op mijn lijstje nu, ziet er geweldig uit!
Oh, ik zie het nu pas! Dank voor je hint 🙂 leuk hoor, ik ben heel benieuwd…
Gefeliciteerd Carola.
Hi lieve Margje,
Dankjewel voor de gezellige post, erg leuk om te ontvangen. Gisteren mocht ik ook al een lieve brief met cadeautje ontvangen van een vriendin (hoe toepasselijk bij deze blog), ik werd helemaal blij van jullie!
Groeten van
Carola
Dat doet een vrouw ook echt goed, bijkletsen en lachen met goede vriendinnen. Ik heb laatst weer een rendez-vous met mijn vriendin gehad die mij het langst kent. We zijn naar de musical the Jersey boys geweest en hebben er een hotelovernachting aan vastgeknoopt, supergezellig. We hebben uitgerekend dat we elkaar volgend jaar 25 jaar kennen. Dat gaat gevierd worden natuurlijk!