Zeventien

Precies zeventien jaar geleden viel 15 september ook op een zondag. Dit soort weetjes kan ik niet over elke datum ophoesten hoor. Maar voor deze datum weet ik het toevallig nog wel. Die zondagavond in 2002 gingen we met mijn ouders uit eten in Den Haag. Daar woonden we toen en zij waren bij ons op visite. Ik weet nog bij welke restaurant we aten. Dat we door de stad wandelden. En dat ik bijna negen maanden zwanger was.

Ik weet dat alles nog omdat die avond de laatste avond zou worden dat ik nog geen moeder was. Geen idee of de voorgaande zin grammaticaal wel juist is, maar hopelijk snapt u mijn bedoeling. Laat op de avond zwaaiden we mijn ouders uit, die reden terug naar Friesland.  De volgende ochtend, maandag heel vroeg, begon, totaal onverwacht, de bevalling. Rond half 2 ‘s middags werd Oudste geboren. Vanuit het ziekenhuis (de thuisbevalling lukte niet helemaal, dus eindigde ik een paar honderd meter verderop op de Maxima-afdeling van het Westeinde) belde ik mijn moeder. Die dacht eerst dat ik een grapje maakte, amper 15 uur geleden had ik hen vrolijk uit staan zwaaien en was er nog niets aan het handje en nu opeens zou hun eerste kleinkind er al zijn?!? Maar toen hoorde ze een babyhuiltje. En nog een keer. “Is het echt waar?” stamelde ze. Het was echt waar. Ze reden meteen nog maar eens vanuit Friesland naar Den Haag.

Morgen zeventien jaar geleden werd ik moeder.  Mijn ouders komen morgenmiddag weer naar ons toe. Deze keer hoeven ze maar een kilometer of vijftien. Dat wij ooit dichterbij hen kwamen wonen, dat vonden zij een echt cadeautje. Een van mijn mooiste cadeaus ever wordt morgen zeventien. Ze krijgt, naast wat kleinere cadeaus, rijlessen cadeau. Kan ze misschien over een jaar mijn ouders naar Den Haag rijden als ik daar op monumentendag rondleidingen geef. Kunnen we daarna allemaal uit eten gaan bij dat ene restaurantje waar we zeventien jaar geleden nog van niets wisten…